μπήκε στο στόχαστρο ουσιαστικής κατάργησής του με τις μνημονιακές πολιτικές της Τρόϊκας και των εγχώριων εντεταλμένων της, Πάγκαλου και Παπακωνσταντίνου, που συγχώνευσαν το ΙΓΜΕ σε μια αντισυνταγματική και προβληματική νομική δομή, το ΕΚΒΑΑ.
Επειδή όμως η πραγματικότητα και οι ουσιαστικές ανάγκες της χώρας συνεχίζουν να αναδεικνύουν την αναγκαιότητα ενός σοβαρού Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών που θα αποτελεί τον αξιόπιστο σύμβουλό της πολιτείας για την αξιοποίηση του Ορυκτού Πλούτου της χώρας προς όφελος του λαού και με σεβασμό στο Περιβάλλον, η κυβέρνηση αναγνωρίζει πλέον ως άμεση προτεραιότητα την ανασυγκρότησή του, όπως επίσημα διακήρυξε ο υπουργός ΠΕΚΑ κ. Μανιάτης σε πρόσφατο συνέδριο για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, και επιβεβαίωσε ο αναπληρωτής υπουργός ΠΕΚΑ κ. Ταγαράς σε επίσημες συναντήσεις του με το Συνδικάτο και τους εργαζόμενους του ΙΓΜΕ.
Δυστυχώς αυτή η κατεύθυνση ουσιαστικής ανασυγκρότησης του ΙΓΜΕ υπονομεύεται από το ξεκίνημά της μέσω των στόχων που τέθηκαν για το αντικείμενο σχετικής Επιστημονικής Επιτροπής που συστήθηκε στις 3.9.2014 από την Γ. Γραμματέα ΠΕΚΑ, κα Γιαννακοπούλου, σε αγαστή συνεργασία με τον Πρόεδρο του ΕΚΒΑΑ, προκειμένου να υιοθετηθούν τα πορίσματα μιας διατεταγμένης «αξιολόγησης» του ΙΓΜΕ από συνταξιούχους υπαλλήλους άλλων ανταγωνιστικών του ΙΓΜΕ ευρωπαϊκών Ινστιτούτων που οδηγούν όλη σχεδόν την ερευνητυική δραστηριότητα του ΙΓΜΕ στην αγορά (outsurcing), και τα οργανωτικά σχέδια του Προέδρου του ΕΚΒΑΑ, που προδιαγράφουν τη διατήρηση της λειτουργικής και επιχειρησιακής αφασίας του ΙΓΜΕ εντός της δομής του ΕΚΒΑΑ, οδηγώντας το στην οριστική διάλυση.
Οι εργαζόμενοι του ΙΓΜΕ καταγγέλλουν τον πολιτικό εμπαιγμό του ΥΠΕΚΑ, και, με την πείρα των αγώνων αυτών των τριών καταστροφικών ετών, δηλώνουν την αποφασιστικότητά τους για να ανατρέψουν όποιο νέο σχέδιο διάλυσης του ΙΓΜΕ, καλώντας τον λαό, τα συνδικάτα και τους επιστημονικούς και λαϊκούς φορείς της χώρας σε αγωνιστική επαγρύπνηση και συμπαράσταση.