έδειξαν ότι η εφαρμογή αμινοξέων στο έδαφος μπορεί να αντικαταστήσει πλήρως την εφαρμοζόμενη σήμερα επιφανειακή λίπανση με νιτρική αμμωνία στην καλλιέργεια μαρουλιού. Η νιτρική αμμωνία αποτελεί την κύρια πηγή ρύπανσης των εδαφών, των υπόγειων και των επιφανειακών νερών με νιτρικά.

«Εκτός από τα οφέλη για το περιβάλλον (αποφυγή της ρύπανσης με νιτρικά), η εφαρμογή των αμινοξέων εξασφαλίζει σημαντικά οφέλη τόσο για τον παραγωγό (μεγαλύτερη ομοιομορφία στην ανάπτυξη των φυτών), όσο και για τον καταναλωτή, καθώς τα παραγόμενα προϊόντα έχουν υψηλότερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C και χαμηλότερη περιεκτικότητα σε νιτρικά» υποστηρίζει ο Επιστημονικά Υπεύθυνος της έρευνας, Διευθυντής του Εργαστηρίου Λαχανοκομίας του ΑΠΘ, Αναστάσιος Σιώμος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η αυξημένη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C είναι επιθυμητή, καθώς ο ανθρώπινος οργανισμός καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες στη βιταμίνη αυτή σχεδόν αποκλειστικά με την κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, ενώ η αυξημένη περιεκτικότητα σε νιτρικά είναι ανεπιθύμητη, καθώς αυτά αποτελούν κίνδυνο για την υγεία του καταναλωτή. Για το λόγο αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει μέγιστα επιτρεπτά όρια ως προς την περιεκτικότητα σε νιτρικά από το 1997 για το μαρούλι και το σπανάκι και πρόσφατα και για τη ρόκα.

Η νιτρορύπανση έχει πολύ σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Η παρουσία αυξημένων συγκεντρώσεων νιτρικών στα επιφανειακά νερά (λίμνες και κλειστοί κόλποι) προκαλεί το φαινόμενο του ευτροφισμού, ενώ στα υπόγεια νερά δημιουργεί προβληματισμό για μακροχρόνια χρήση τους για ύδρευση. Κύρια πηγή των νιτρικών στο έδαφος είναι τα αζωτούχα λιπάσματα, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρύτατα στη γεωργία, με σκοπό την αύξηση της παραγωγής. Για τους λόγους αυτούς έχει εκδοθεί σχετική Κοινοτική Οδηγία από το 1991 και πολλές ΚΥΑ που στοχεύουν στη μείωση της νιτρορύπανσης από τη χρήση λιπασμάτων.
Η χρήση των αμινοξέων, που παράγονται με ενζυμική υδρόλυση πρωτεϊνούχων φυτικών υλικών, για λίπανση των καλλιεργούμενων φυτών, αποτελεί αντικείμενο διερεύνησης τα τελευταία χρόνια, διεθνώς. Η έρευνα, με τίτλο: «Η εφαρμογή αμινοξέων σε καλλιέργειες λαχανικών» ξεκίνησε το 2010, στο Εργαστήριο Λαχανοκομίας του Τμήματος Γεωπονίας του ΑΠΘ και θα επεκταθεί, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών της Κύπρου, και σε άλλα λαχανικά, όπως το σπανάκι.