(Π.Ε Κοζάνης, Φλώρινας και Αρκαδίας) κατέθεσαν στο Ευρωκοινοβούλιο με τη βοήθεια του Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Μ. Τρεμόπουλου μια τεκμηριωμένη Αναφορά με αριθμό 760/2010 για τις επιπτώσεις της εξόρυξης και καύσης του λιγνίτη.
Το Ευρωκοινοβούλιο παρέπεμψε την Αναφορά στην Κομισιόν, η οποία ανταποκρίθηκε μετά από ένα χρόνο (3.3.2011). Στην Απάντησή της η Κομισιόν δικαίωσε ορισμένα σημεία της Αναφοράς που δεν επιδέχονταν αμφισβητήσεις, όπως:
• την προστασία των υδάτινων πόρων, τομέα στον οποίο η Ελλάδα δεν είχε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της για έκδοση Σχεδίων Διαχείρισης λεκανών απορροής και για το λόγο αυτό είχε παραπεμφθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο .
• τις άδειες βιομηχανικών εγκαταστάσεων, (Οδηγία 2008/1 για την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης). Ως γνωστό, η Ελλάδα δεν είχε εκδώσει άδειες για αρκετές εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων και μονάδων της ΔΕΗ. Έτσι καταδικάστηκε και πάλι από το Ευρωδικαστήριο στις 2-12-2010 (C-534/09), γεγονός που υποχρέωσε την Κομισιόν να στείλει προειδοποιητική επιστολή στην ελληνική κυβέρνηση στις 16-06-2011.
Σε άλλες μας επικρίσεις όμως η Κομισιόν σπεύδει βραδέως. Επιχειρεί με τη γνωστή γραφειοκρατική λογική των «παραθύρων» και των φωτογραφικών διατάξεων είτε να καλύψει τις ελληνικές κυβερνήσεις και τη ΔΕΗ είτε να στείλει το θέμα στις καλένδες.
Σήμερα λοιπόν που οι .. καλένδες ανταποκρίθηκαν (περίπου 4,5 χρόνια μετά την υποβολή της Αναφοράς μας!) ήρθε και η 2η Απάντηση της Κομισιόν η οποία κινείται στο ίδιο μοτίβο:
1) Δεν ενημερώνει – ως όφειλε- για το «εάν η Ελλάδα συμμορφώνεται ως προς το άρθρο 4, παράγραφος 6, της οδηγίας 2001/80/ΕΚ». Πρόκειται για τη γνωστή επιλογή της Ελλάδας να αξιοποιήσει τη μεγάλη ευελιξία που της παρέχει το άρθρο 4, ώστε να εφαρμόσει ένα Εθνικό Σχέδιο Μείωσης των Εκπομπών (ΕΣΜΕ), το οποίο θέτει ανώτατα όρια εκπομπών για όλες τις εγκαταστάσεις καύσης ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΑ και όχι ξεχωριστά για κάθε μία. Έτσι μια μονάδα της ΔΕΗ μπορεί να είναι ρυπογόνα υπερβαίνοντας συνεχώς τα όρια (400mg/Nm3 για SO2, 500mg/Nm3 για NOx, 100 mg/Nm3 για σκόνη), αλλά να βγαίνει αθώα, γιατί «συμψηφίζονται» οι εκπομπές της με τις χαμηλότερες εκπομπές άλλων μονάδων. Παρότι λοιπόν η Επιτροπή στην 1η απάντησή της (2011) υπόσχονταν ότι θα ερευνούσε αν η Ελλάδα συμμορφώνεται με το εγκεκριμένο ΕΣΜΕ, εντούτοις στη 2η απάντησή της τηρεί σιγή ιχθύος. Μήπως ακόμα κι αυτή η απαράδεκτη ευελιξία που παρέχει το ΕΣΜΕ στη ΔΕΗ δεν ήταν αρκετή; Μήπως τα συνολικά ανώτατα όρια εκπομπών για κάποιους ρύπους παραβιάστηκαν ή/και συνεχίζουν να παραβιάζονται;
2) Στο θέμα των αιωρουμένων σωματιδίων ΑΣ10 η Κομισιόν αποφεύγει να πάρει θέση για τις υπερβάσεις στο ενεργειακό λεκανοπέδιο της Δυτικής Μακεδονίας και αναφέρεται στην ευρύτερη περιοχή της Β. Ελλάδας, όπου διαπιστώνει «συμμόρφωση» στις οριακές τιμές ΑΣ10 με εξαίρεση τη Θεσ/νίκη. (Εκεί η αιθαλομίχλη δεν κρύβεται με λογοπαίγνια).
Είναι φανερή η σπουδή της Κομισιόν να συγκαλύψει τις παραβιάσεις της Ελλάδας. Γι αυτό και δέχεται τις δικαιολογίες της κυβέρνησης που φορτώνει τα επεισόδια ρύπανσης στις «αντίξοες κλιματικές συνθήκες». Χαρακτηριστικό παράδειγμα λαθροχειρίας είναι το έτος 2009, για το οποίο η Κομισιόν δεν βλέπει να παραβιάζεται το όριο των 35 υπερβάσεων / έτος, ενώ είναι γνωστό ότι ο σταθμός του ΤΕΙ κατέγραψε μόνο στην πόλη της Κοζάνης 56 υπερβάσεις !
Σημειώνουμε με την ευκαιρία ότι, όπως αναφέρει το WWF Ελλάς στην Έκθεσή του για το 2013, η Ελλάδα έχει μείνει πολύ πίσω στην αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης αφού 1) το εθνικό δίκτυο μετρήσεων ΕΔΠΑΡ λειτουργεί πλημμελώς, 2) δεν εφαρμόζονται σχέδια πρόληψης και 3) ο όποιος σχεδιασμός δεν λαμβάνει υπόψη τα μικρότερα σωματίδια ΑΣ2,5
3) Στον τομέα των νερών ευτυχώς η Κομισιόν επιμένει στην άποψή της, ότι δηλαδή η Ελλάδα δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, δεχόμενη παράλληλα ότι έχει συντελεστεί κάποια πρόοδος, αφού είχαν εγκριθεί τα Σχέδια διαχείρισης πέντε υδατικών διαμερισμάτων τον Απρίλη του 2013. (σσ. Όλα τα Σχέδια έπρεπε να είχαν τελειώσει μέσα στο 2009 και εμείς τα ολοκληρώνουμε το 2014 (!) δηλαδή .. μόνο 5 χρόνια καθυστέρηση!). Δυστυχώς όμως δεν γίνεται καμιά αναφορά στα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ υδατικά προβλήματα του λεκανοπεδίου, όπου η καταστροφή της υπόγειας υδροφορίας και η υπεράντληση του Αλιάκμονα περνάνε στο ντούκου. (βλ. Ερώτηση του Ν. Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικ. Πράσινων, 2012)
4) Σχετικά με τις εκπομπές CO2 η Κομισιόν, όπως αναμένονταν, ήταν αθωωτική. Θεώρησε σύννομη την αύξηση των εκπομπών μας κατά 18,6 % μέχρι το 2008. Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα είχε αποσπάσει το 1992 άλλη μια σκανδαλώδη εξαίρεση να αυξήσει τις εκπομπές CO2 μέχρι το 2012 κατά 25%, τη στιγμή που όλη σχεδόν η Ευρώπη υποχρεώνονταν να ΜΕΙΩΣΕΙ κατά 8%. Έτσι μπορούμε να καυχόμαστε ότι υπογράψαμε το Κιότο, αλλά το εφαρμόζουμε από την .. ανάποδη !
Με αφορμή το τελευταίο αξίζει να τονίσουμε την οπισθοδρόμηση της ΕΕ στα θέματα της κλιματικής αλλαγής. Κατεβάζοντας συνεχώς τον πήχη στο τρίπτυχο εξοικονόμηση – ΑΠΕ – εκπομπές CO2, η Ευρώπη υποσκελίζεται πλέον από τις ΗΠΑ που αναλαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην παγκόσμια κλιματική πολιτική. Οι ενέργειες των ΗΠΑ τους τελευταίους 18 μήνες με αποκορύφωμα την πρόσφατη συμφωνία ΗΠΑ-Κίνας για τον περιορισμό των αερίων του θερμοκηπίου έδωσαν νέα πνοή στις διαπραγματεύσεις ενόψει της παγκόσμιας συνδιάσκεψης στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 2015, τη στιγμή που η Ευρώπη μετά βίας κατόρθωσε να συγκλίνει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Οκτωβρίου σε ένα άτολμο στόχο μείωσης των εκπομπών της κατά μόλις 40% έως το 2030.
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ 9-1-2015
ΥΓ. Τα πολιτικά κόμματα πόσο ασχολούνται και τι λένε επί αυτών ; Εκλογές έρχονται και πρέπει να ξέρουμε τις απόψεις τους.
