που ανήκει διοικητικά στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας (ΠΕ Φλώρινας) και στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας (ΠΕ Πέλλας), λόγω της συνεχιζόμενης περιβαλλοντικής υποβάθμισης των νερών της.

Στη μείωση της στάθμης της λίμνης έρχεται να προστεθεί η ρύπανσή της από τα λύματα της γύρω περιοχής. Επί σχεδόν τέσσερα χρόνια την επιβαρύνει με ανεπεξέργαστα λύματα ο σπασμένος αγωγός του Αγίου Παντελεήμονα (Δήμος Αμυνταίου-ΠΕ Φλώρινας) δια μέσου του οποίου μεταφέρονταν τα λύματα του οικισμού αυτού στην Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων. Επιπλέον, τώρα αποκαλύπτεται πως τα χωριά του Δήμου Εορδαίας (ΠΕ Κοζάνης), ο Περδίκκας, η Πεντάβρυσος, το Ανατολικό, ο Αγ. Χριστοφόρος, το Καρυχώρι, χωρίς να διαθέτουν βιολογικό καθαρισμό, χύνουν τα τελευταία 20 χρόνια τα λύματά τους σε παρακείμενους χείμαρρους, οι οποίοι καταλήγουν στο ποταμό Σολού, που εκβάλλει στην λίμνη Βεγορίτιδα!

Να σημειωθεί πως σύμφωνα με δηλώσεις του πρόεδρου της Τοπικής Κοινότητας Πενταβρύσου, το ρέμα Σουλού, που περνά πλησίον του χωριού, «έχει να καθαρισθεί πολλά χρόνια. Τα λύματα σχηματίζουν μικρές και μεγάλες λιμνούλες, η μυρωδιά πολλές φορές είναι ανυπόφορη, ενώ κινδυνεύει η δημόσια υγεία των κατοίκων για τα σπίτια που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από το ρέμα». Ενώ, ύστερα και από καταγγελίες κατοίκων των γύρω περιοχών της λίμνης, ο Σύλλογος Προστασίας Βεγορίτιδας κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία Περιβάλλοντος στην Θεσσαλονίκη.

Το ΚΚΕ έχει διαχρονικά αναδείξει και στη Βουλή με παρεμβάσεις του (οι πιο πρόσφατες 32454/29.8.2014, 1878/21.4.2015), τα ζητήματα της προστασίας της λίμνης Βεγορίτιδας, χωρίς ωστόσο να έχουν, έως και σήμερα, γίνει ουσιαστικά βήματα στην κατεύθυνση αυτή

Για τα προβλήματα, που αντιμετωπίζει η λίμνη Βεγορίτιδα, ευθύνη έχουν όλες διαδοχικά οι κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις, που με την ακολουθούμενη διαχρονικά πολιτική τους, να διαθέτουν πόρους σε τομείς και έργα που μεγιστοποιούν τα κέρδη του κεφαλαίου, οδηγούν το φυσικό περιβάλλον σε συνεχή υποβάθμιση.  Προς αυτή την κατεύθυνση, αντιμετωπίζουν και το νερό των οικοσυστημάτων ως φτηνό για το κεφάλαιο απόθεμα προκειμένου να το μετατρέψουν στη συνέχεια σε ακριβό, για το λαϊκό νοικοκυριό και τη φτωχή και μεσαία αγροτιά, εμπόρευμα.

Και όλα αυτά κατά διαρκή παράβαση της ίδιας τους τη νομοθεσίας, που ορίζει:

«4. Αν για την προστασία και διατήρηση των περιοχών, των στοιχείων ή των συνόλων της παραγράφου 3 [σ.σ.: προστατευόμενες περιοχές μεταξύ των οποίων και αυτές του δικτύου Νατούρα 2000] επιβάλλεται παράλληλα η εφαρμογή ορισμένων μέτρων σε γειτονικές εκτάσεις, οι παραπάνω περιοχές, τα στοιχεία ή τα σύνολα αποτελούν κεντρικό τμήμα μιας ευρύτερης περιοχής, στην οποία τα αναγκαία μέτρα προστασίας κλιμακώνονται κατά ζώνες» (άρθρο 18, παρ.4 του Ν.1650/86, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 του Ν.3937/11).

Αποκαλύπτεται έτσι, σε σχέση με τη δραματική έλλειψη μέτρων προστασίας της λίμνης Βεγορίτιδας και της ευρύτερης περιοχής, ότι το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης δεν διστάζει να παραβιάζει, στην προκείμενη περίπτωση με τη συνειδητή απραξία του, και τις ελάχιστες προστατευτικές των οικοσυστημάτων διατάξεις, που το ίδιο κατά τα άλλα νομοθετεί - αλλά μόνο ως «φύλο συκής» - κάθε φορά που αυτές παρεμποδίζουν την προώθηση των αντιλαϊκών τους επιλογών.

Σοβαρές ευθύνες όμως έχουν και οι τοπικές αρχές (Δημοτικές και Περιφερειακές), τόσο οι προηγούμενες όσο και οι σημερινές, που στηρίζουν και προωθούν αυτή την πολιτική.

Με βάση τα παραπάνω ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ.κ. Υπουργοί σε ποιες άμεσες ενέργειες θα προβεί επιτέλους η κυβέρνηση, για:

• Να πραγματοποιηθούν έργα προστασίας των υδάτινων πόρων, επιφανειακών και υπόγειων της περιοχής, από τη ρύπανση.
• Να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της λίμνης Βεγορίτιδας, να σταματήσει η μόλυνση της και να υπάρξει η εύρυθμη λειτουργία του οικοσυστήματος της.