βρήκαν τραγικό θάνατο από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς στις πόλεις και τα χωριά, στις χαράδρες και στα βουνά, στις εξορίες και στις φυλακές, στα τάγματα εργασίας και στον τουρκικό στρατό.

Ο Ποντιακός Ελληνισμός, όπως και όλος ο Ελληνισμός της Μ. Ασίας, κράτησε για αιώνες άσβεστη τη φλόγα του Ελληνισμού μακριά από τη μητροπολιτική Ελλάδα και δημιούργησε αξιόλογο γα την εποχή  πολιτισμό.

Σήμερα, στην εποχή της μαζοποίησης και της ομοιοφορφίας, η συμβολή του Ποντιακού Ελληνισμού στη διατήρηση  της ιστορικής μνήμης και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς είναι ιδιαίτερα σημαντική .

Η 19η Μαϊου είναι ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, της γενοκτονίας  που αποτελεί πράγματι ντροπή για τη ανθρωπότητα και είναι χρέος της τουρκικής κυβέρνησης να την καταδικάσει, όπως και κάθε άλλη γενοκτονία.

Σήμερα,  91 χρόνια μετά το βίαιο ξεριζωμό και την προσφυγιά, οι κραυγές των αθώων θυμάτων ηχούν απαιτώντας  την ελάχιστη δικαίωση, την αναγνώριση και την καταδίκη  της  γενοκτονίας τους από όλο τον πολιτισμένο κόσμο και  φυσικά και  από το σύγχρονο  Τουρκικό  κράτος.

Σήμερα οι κραυγές των θυμάτων του Ποντιακού Ελληνισμού ενώνονται με τις απελπισμένες φωνές των απανταχού της γης προσφύγων,  κυνηγημένων και κατατρεγμένων της σκληρότητας των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων  και της μισαλλοδοξίας των εθνικιστικών και ρατσιστικών αντιλήψεων,  και ζητούν ειρήνη, αυτοδιάθεση, σεβασμό και αλληλεγγύη για όλους τους λαούς του πλανήτη.