Οι εν λόγω διατάξεις καταργούν το δικαίωμα συνταξιοδότησης και υγειονομικής περίθαλψης του μεγαλύτερου ποσοστού των ανασφάλιστων υπερηλίκων ομογενών που επαναπατρίστηκαν, καθώς επίσης και των Ελλήνων υπηκόων που δεν συμπλήρωσαν τα απαιτούμενα έτη ασφάλισης προκειμένου να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα και των οποίων το συνολικό ετήσιο εισόδημα είναι πενιχρό.

Κι ενώ το δημοσιονομικό όφελος της ρύθμισης είναι ασήμαντο, το αποτέλεσμά της οδηγεί σε οικονομικό, κοινωνικό και βιολογικό αδιέξοδο τους υπερήλικες, ενώ καταλύει  κάθε έννοια κράτους πρόνοιας και δικαίου.