με την ιδιότητα του αντιπροέδρου της Επιτροπής Ανάπτυξης στο πλαίσιο της συζήτησης για τους παγκόσμιους αναπτυξιακούς στόχους της περιόδου μετά το 2015.

Το σχέδιο απόφασης που συζητούμε θέτει στόχους για την παγκόσμια ανάπτυξη μετά το 2015 στους οποίους θα έπρεπε να υπάρχει ευρύτατη συμφωνία, όπως το ξερίζωμα της φτώχειας, η καταπολέμηση των ανισοτήτων και ο σεβασμός στα δικαιώματα του ανθρώπου. Ωστόσο πρέπει να επισημάνω ότι η στάση των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στις κυβερνήσεις των κρατών – μελών σχετικά με όλα τα παραπάνω εμπεριέχει μεγάλες δόσεις υποκρισίας, αφού στο εσωτερικό της Ένωσης ακολουθούνται αντίθετες πολιτικές. Ιδίως στα υπερχρεωμένα κράτη – μέλη οι περιβόητες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» μεταφράζονται σε βίαιη πτωχοποίηση του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας, σε όφελος του εγχώριου και κυρίως του διεθνούς κεφαλαίου, καθώς και σε συστηματική καταπάτηση των κοινωνικών δικαιωμάτων. Αντί λοιπόν η Ευρωπαϊκή Ένωση να εκδίδει μεγαλόστομες διακηρύξεις για το μέλλον των άλλων ηπείρων, καλύτερα θα ήταν να δει τον εαυτό της στον καθρέφτη και να αλλάξει πορεία πριν να είναι πολύ αργά.