δίνει σε κανένα απ΄αυτά τη δύναμη ή τη νομιμοποίηση να αγνοήσει τα άλλα, δηλαδή να αγνοήσει ποσοστό ψηφοφόρων κατά πολύ μεγαλύτερο απ΄αυτό που ψήφισε την όποια κυβέρνηση.
Πορευθήκαμε ως χώρα δύο αιώνες με διχασμούς, εμφύλιους και ακραίες πολώσεις, που οδήγησαν σε εθνικές καταστροφές.
Το αποτέλεσμα των εκλογών απαιτεί από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα τη σωστή ανάλυση.
Οι πολίτες δεν ψήφισαν για μια κρατικού τύπου οικονομία, που δεν υπάρχει πλέον σε καμία δημοκρατία του πλανήτη. Ούτε για εκδικητικές συμπεριφορές σε όλα τα επίπεδα. Οι πολίτες ψήφισαν με θυμό για όσα έχουν υποστεί από μια αναποτελεσματική αντιμετώπιση της κρίσης και απέρριψαν τους πρωταγωνιστές. Ψήφισαν όμως και με ελπίδα για μια βαθειά αλλαγή σε συμπεριφορές, για ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα σε μια φιλελεύθερη κοινωνία και οικονομία. Σε μια χώρα ανοιχτή στον κόσμο και στις εξελίξεις. Αυτά έδειξαν οι ποιοτικές έρευνες κατά την διάρκεια των εκλογών.
Η νέα κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά σε ένα τσουνάμι για το οποίο όμως, ήξερε με ακρίβεια το ύψος του, την ορμή του, και τον χρόνο ....που θα χτυπήσει. Για να μην ξοδευόμαστε σε γλυκανάλατες αναλύσεις και ηθικοπλαστικές παροτρύνσεις και με δεδομένο το νέο πολιτικό τοπίο, η πραγματικότητα είναι μία: ή θα τεθεί ως πρόταγμα: «η Ελλάδα πάνω από όλα» ή θα μετράμε ερείπια για μια δεκαετία τουλάχιστον.
Επιμένω στην ανάγκη ενός ελληνικού σχεδίου άμεσων προτεραιοτήτων και μεταρρυθμίσεων με συναίνεση στο εσωτερικό, ώστε να διαπραγματευτούμε και στην Ευρώπη με προοπτικές. Μόνον έτσι θα βάλουμε πάνω απ' όλα κόμματα και πρόσωπα στην Ελλάδα. Το Ελληνικό Εθνικό Σχέδιο δεν μπορεί να είναι ο μέσος όρος απόψεων, αλλά ένας χάρτης πορείας ενός χρόνου, που βήμα-βήμα απαντά στην ανάγκη χρηματοδότησης της χώρας, στο τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα και στη πίεση χρόνου από τις αγορές και τους εταίρους.
Όσον αφορά το Εσωτερικό Σχέδιο, υπάρχουν αφενός οι δομικές μεταρρυθμίσεις και αφετέρου 5 μείζονα ζητήματα που αφορούν άμεσα την δημοκρατία και την κοινωνία μας:
• Εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από 180+ βουλευτές, ώστε να μην απαξιωθεί ο Πρόεδρος ως σύμβολο Εθνικής Ενότητας.
• Άμεση συναινετική αλλαγή του εκλογικού νόμου με αναλογικά χαρακτηριστικά ώστε να αποτυπώνεται αντί να παραποιείται βάναυσα στη Βουλή η βούληση του Λαού μας.
• Ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης για το «τέλος» του μνημονίου, και διασφάλιση της χρηματοδότησης. Αυτό προϋποθέτει πρόταση από το πρώτο κόμμα και ευρύτερη συνεννόηση που θα αντικαθιστά τις 20 εκκρεμούσες και εξαιρετικά δύσκολες να υλοποιηθούν δεσμεύσεις, με άλλες.
• Συνολική πρόταση ελάφρυνσης του χρέους με βασική θέση, την επιμήκυνση στα 80 με 100 χρόνια, το σταθερό επιτόκιο, την μεγαλύτερη περίοδο χάριτος και την διαγραφή τόκων υπό τον όρο της αποτελεσματικότητας των μεταρρυθμίσεων, έργο μιας εθνικής επιτροπής διαπραγμάτευσης.
• Ένα άμεσο κοινωνικό πακέτο που θα αφορά τους αποκλεισμένους με κεντρική ιδέα όμως, όχι το επίδομα αλλά την προσφορά κοινωνικού έργου με ανταμοιβή.
Όσον αφορά την δική μας πρόταση για την Ευρώπη:
• Διάσκεψη για την αντιμετώπιση του δημοσίου χρέους στην ευρωζώνη
• Προσανατολισμός της πρότασης Γιούνκερ για τα 300 δις. σε μεγάλα ευρωπαϊκά δίκτυα (με εθνικά τμήματα) δημοσίων υποδομών
• Συνδυασμός της ποσοτικής χαλάρωσης (QE) με αναπτυξιακά έργα της Αναπτυξιακής Τράπεζας Επενδύσεων, ώστε να μη γίνει το QE ένα εργαλείο διευκόλυνσης των Τραπεζών.
Τα παραπάνω δεν είναι συμβουλές προς μια νέα κυβέρνηση, είναι η απλή λογική που ζητά άμεση και συντονισμένη δράση προς όφελος όλων των Ελλήνων και κυρίως της νέας γενιάς.
Μια άλλη προσέγγιση θα ήταν η «επανάσταση»:
• Άρνηση του μοντέλου που έχει επιβληθεί στην Ευρώπη (και το οποίο αντικειμενικά έχει μεγάλα προβλήματα). Συμμαχία με τους Podemus , το Sinn Féin και όποιους άλλους , κατάστρωση εναλλακτικού σχεδίου εκτός Ευρώπης και επιστροφή στη δραχμή.
Υπάρχει και ένα τρίτο σενάριο:
Η επανάσταση στα λόγια. Το σύρσιμο από μήνα σε μήνα με εξαγορά χρόνου και αποσπασματικές κινήσεις «φιλολαϊκού» περιεχομένου διαρκείας μερικών μηνών, και ... μετά εκλογές ξανά (κάθε νέα εκλογική αναμέτρηση άμεσα ή σε λίγους μήνες θα είναι καταστροφική για την οικονομία).
Ως χώρα έχουμε επιλέξει και άλλες φορές τις ψευδαισθήσεις και τους ηρωισμούς του ενός τέρμινου.
Ίσως τα διδάγματα της ιστορίας, η ανάγκη, αλλά και η πιθανή ευχάριστη έκπληξη για τη σοβαρότητα και υπευθυνότητα της νέας κυβέρνησης διαψεύσουν το παρελθόν μας.
* Η Άννα Διαμαντοπούλου είναι Πρόεδρος του «Δικτύου» για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
