στην Τράπεζα της Ελλάδας αφορά και τον Οργανισμό Ελληνικών Αγροτικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ).
Έχοντας ζήσει ως βουλευτής τη μοναχική προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ για την εξυγίανση του ΕΛΓΑ και έχοντας την ευθύνη εποπτείας του για 7 μήνες, μέχρι τις εκλογές, θεωρώ ηθική και πολιτική μου υποχρέωση να καταθέσω δημόσια κάποιες αλήθειες.
Μέχρι το 2010 η γεωργική ασφάλιση αποτελούσε τυπικό παράδειγμα αδιαφανούς πελατειακής λειτουργίας.
Το ύψος της αποζημίωσης και ο χρόνος καταβολής της δεν ήταν σταθερές αλλά εξαρτημένες μεταβλητές του «κατόπιν ενεργειών μου».
Δάνεια στον ΕΛΓΑ με εγγύηση του Δημοσίου, προκαταβολές κόντρα στους κανονισμούς, ταμειακές διευκολύνσεις μέσω ΑΤΕ και στο τέλος ενίσχυση του ΕΛΓΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό με 150 εκατ. ευρώ, περίπου, κατ΄ έτος, και φυσικά καταλογισμοί επί καταλογισμών από την Ε.Ε.
Η ακτινογραφία του πακέτου Χατζηγάκη που αποτελεί την κορύφωση της φαυλότητας των αποζημιώσεων φανερώνει ότι τελικά τα πολλά λεφτά τα έπαιρναν λίγοι και η αγροτιά έμεινε με τη ρετσινιά της επιδοτούμενης τάξης.
Το «χορό του Ζαλόγγου» έκλεινε ο ίδιος ο ΕΛΓΑ, ο οποίος το 2009 παραδόθηκε από την Κυβέρνηση Καραμανλή με λειτουργικά έξοδα 65 εκατ. ευρώ.
Σε αυτή την αθλιότητα μπήκε τέλος το 2010 με το Νόμο που ψηφίστηκε στη Βουλή μόνο από το ΠΑΣΟΚ.
Ο ΕΛΓΑ λειτουργεί εδώ και 4 χρόνια υποδειγματικά. Οι αποζημιώσεις είναι εναρμονισμένες με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς και είναι απόλυτα διασφαλισμένες ακόμα και σε περιπτώσεις εκτεταμένων αγροζημιών, όπως οι χαλαζοπτώσεις του 2013-14 και οι φετινές πλημμύρες.
Τίποτα δεν έγινε με μαγικό τρόπο.
1. Διασφαλίστηκαν οι πληρωμές των αγροτών προς τον ΕΛΓΑ που αποδίδονται στο 100%, αποτελώντας μοναδική περίπτωση εισπραξιμότητας στην πατρίδα μας.
2. Ο ΕΛΓΑ περιόρισε τα λειτουργικά του έξοδα που το 2014 ανήλθαν στα 23 εκ. ευρώ από τα 65 εκ. ευρώ το 2009 (!).
3. Η εφαρμογή των ευρωπαϊκών κανονισμών είναι πλήρης και οι αποζημιώσεις μπορούν να δοθούν και πιο έγκαιρα λόγω του αποθεματικού εφ' όσον επιταχυνθεί η διαδικασία των δηλώσεων καλλιέργειας - εκτροφής (ΟΣΔΕ).
4. Η μεγάλη αλήθεια, τέλος, είναι ότι ο κρατικός προϋπολογισμός εδώ και 4 χρόνια "χρωστάει" στον ΕΛΓΑ ποσό ίσο με το 20% των εσόδων του που θα κάλυπταν τα λειτουργικά έξοδα του ΕΛΓΑ.

Τα τελευταία 4,5 εκ. ευρώ δόθηκαν το 2011. Από τότε όλα τα λεφτά του ΕΛΓΑ ακόμα και η μισθοδοσία του προσωπικού του είναι λεφτά των αγροτών.

Το συμπέρασμα είναι απλό και καθαρό όπως η γυμνή αλήθεια.

Η ΠΝΠ πάσχει νομικά και συνταγματικά όπως έχει επισημανθεί έγκαιρα και έγκριτα, αλλά στην περίπτωση του ΕΛΓΑ πάσχει και ηθικά.

Δεν είναι νόμιμη, αλλά ούτε και ηθική.

Κανένας δημόσιος λειτουργός δεν έχει το δικαίωμα να πάρει τα λεφτά των αγροτών και να τα κάνει οτιδήποτε.

Κανένας δεν έχει δικαίωμα να μας γυρίσει στο παρελθόν που μας οδήγησε σε ό,τι ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.

Πόσο μάλλον όταν αυτή η πράξη πραγματοποιείται από αυτούς που όχι μόνο δε συμμετείχαν στην προσπάθεια, αλλά την πολέμησαν και την υπονόμευσαν με κάθε τρόπο, δηλητηριάζοντας την πολιτική και την κοινωνία.

Στην Ελλάδα του 2009 ούτε μπορούμε, ούτε πρέπει να γυρίσουμε. Και δεν θα τους αφήσουμε να το κάνουν.