Επικοινωνία

Μπορείτε να στείλετε το κείμενο σας στο info@vetonews.gr & veto910@otenet.gr. Τηλ. 6947323650 ΓΕΜΗ 165070036000 On Line Media 14499

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Παρασκευή, 01 Μαϊος 2015 12:38

Μεγαλύτερη διαφάνεια και λογοδοσία για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις ζητάει ο Ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος

Ερώτηση για τη φοροαποφυγή των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων που συμμετέχουν στο χρηματιστηριακό δείκτη Morgan Stanley Capital

συνέταξε ο Ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος και συνυπέγραψαν 12 Ευρωβουλευτές από τρεις πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου (Pablo Iglesias, Tania Gonzalez, Στέλιος Κούλογλου, Σοφία Σακοράφα, Marisa Matias, Martina Michels, Lola Sanchez Caldentey, Marina Albiol Guzman, Brando Benifei, Josep-Maria Terricabras, Anja Hazekamp, Hugues Bayet).

Ακολουθεί (στην ελληνική γλώσσα) το κείμενο της ερώτησης που υποβλήθηκε σήμερα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

Σύμφωνα με έρευνα των οικονομικών στοιχείων εταιριών που μετέχουν στον διεθνή χρηματιστηριακό δείκτη MSCI Index,[1] οι μεγαλύτερες εισηγμένες σε χρηματιστήρια εταιρίες των ανεπτυγμένων οικονομιών αποφεύγουν να καταβάλουν σε φόρους τουλάχιστον 82 δισ. δολάρια ετησίως. Μεταξύ των χωρών όπου οι εταιρίες αποφεύγουν περισσότερο τη φορολογία είναι η Ιρλανδία, το Βέλγιο, η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο. Μεταξύ των εταιριών που ακολουθούν τέτοιες πρακτικές αναφέρονται και εταιρίες που είχαν απασχολήσει την επικαιρότητα στο πλαίσιο της γνωστής υπόθεσης 'Luxleaks'.
Τα ευρήματα της έκθεσης υπογραμμίζουν την επιτακτική ανάγκη να υιοθετηθεί ένα αυστηρό και αποτελεσματικό πλαίσιο φορολογικής διαφάνειας και προστασίας κατά της φοροαποφυγής των μεγάλων επιχειρήσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η ανάγκη αυτή καθίσταται ακόμη περισσότερο επείγουσα στις παρούσες συνθήκες της οικονομικής κρίσης και της λιτότητας που επιβάλλεται στους λαούς της Ευρώπης.
Το Μάρτιο του 2015 η Επιτροπή παραδέχθηκε την ανάγκη ανάληψης πρωτοβουλιών στο πεδίο του φορολογικού ανταγωνισμού και της φορολογικής δικαιοσύνης και διαφάνειας, προτείνοντας την υιοθέτηση νομοθετικών πράξεων του Συμβουλίου.[2]
Ερωτάται:
1) Ποιος είναι ο χρονικός ορίζοντας της θέσπισης των προτεινόμενων πράξεων; Είναι οι προτάσεις αυτές αρκετές για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων;
2) Γιατί δεν αναγνωρίστηκε στο Κοινοβούλιο ο ρόλος του συν-νομοθέτη στο ζήτημα αυτό που συνδέεται τόσο άμεσα με τη διαφάνεια και τη λογοδοσία;