ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΜΗΛΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ
Του
ΜΠΑΜΠΗ AΓPOΛAMΠOY
Απώλειες που φθάνουν μέχρι και το 25% των ονομαστικών τους μισθών αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα.
Το νέο εργασιακό περιβάλλον που διαμορφώνεται κατ' επιταγήν του μνημονίου φέρνει τα πάνω κάτω στην αγορά εργασίας αλλά και στη ζωή εκατομμυρίων νοικοκυριών. Πρώτη φορά επιχειρείται τόσο εκτεταμένη μεταφορά εισοδημάτων, από τα χαμηλότερα και μεσαία στρώματα προς τους εργοδότες και μάλιστα χωρίς καμία υπόσχεση αναπλήρωσης στο ορατό μέλλον.
* Η πρώτη πράξη, με την οριζόντια περικοπή των μισθών του Δημοσίου αμέσως μετά την ψήφιση του μνημονίου, είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί το μισθολογικό κόστος κατά 1,1 δισεκατομμύριο ευρώ μέσα στο 2010. Του χρόνου προβλέπεται να εξοικονομηθούν άλλα 400 εκατομμύρια ευρώ.
* Αλλα 400 εκατ. ευρώ επιπλέον θα εξοικονομηθούν το 2011 από την περαιτέρω μείωση του μισθολογικού κόστους των ΔΕΚΟ.
* Ανάλογη συμπίεση εκτιμάται ότι θα επέλθει και στα εισοδήματα των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, καθώς το κατώφλι της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που είναι 740 ευρώ το μήνα, υπολείπεται των κλαδικών συμβάσεων από 10% μέχρι και 25%.
Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα ανέρχονται σε 4 εκατομμύρια, εκ των οποίων το 1 εκατομμύριο εργάζεται με σχέσεις ελαστικής απασχόλησης και η τάση διαγράφεται αυξητική. Από τους εργαζόμενους που έχουν πλήρη απασχόληση, περίπου οι μισοί είχαν το 2009, σύμφωνα με την έκθεση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, μεικτές μηνιαίες αποδοχές κάτω από τα 1.200 ευρώ που είναι οι μέσες αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα. Μόλις το 1% είχε μηνιαίες αποδοχές πάνω από 7.200 ευρώ μεικτά και το 5% πάνω από 4.200 ευρώ. Το 24% των εργαζομένων έχει μεικτές αποδοχές κάτω από 1.000 ευρώ.
Η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα δουλεύει σε επιχειρήσεις με προσωπικό κάτω των 50 ατόμων. Με το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας οι εργαζόμενοι αυτών των επιχειρήσεων θα καλύπτονται από την επέκταση των κλαδικών συμβάσεων.
Ωστόσο, στην πράξη, είναι αμφίβολο εάν μπορεί να εφαρμοστεί αυτή η πρόβλεψη. Η μία αίρεση αφορά την πολιτική των μεγάλων επιχειρήσεων. Εάν προχωρήσουν σε επιχειρησιακές συμβάσεις, τότε και οι μικρές θα είναι αναγκασμένες να ακολουθήσουν προκειμένου να αντέξουν τον ανταγωνισμό.
Η δεύτερη αφορά τον αριθμό των μικρών επιχειρήσεων, που ανέρχονται σε 900.000 και θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να ελεγχθούν από τις ομοσπονδίες και να εποπτευθούν από τις επιθεωρήσεις εργασίας.
Παράλληλα, όπως επισημαίνει ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ Σ. Ρομπόλης, με την περαιτέρω ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας που προβλέπει το νομοσχέδιο, ενισχύονται οι τάσεις απορύθμισης, με την επέκταση του χρόνου διαθεσιμότητας από 6 σε 9 μήνες και της εργασίας με τη μορφή ενοικίασης από 18 μήνες σε 36. Επίσης επεκτείνεται η περίοδος δοκιμαστικής εργασίας από 2 μήνες σε 12 και η σύμβαση θα μπορεί να καταγγελθεί χωρίς προειδοποίηση και καταβολή αποζημίωσης.
Στις ΔΕΚΟ που δεν είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εργάζονται περίπου 100.000, εκ των οποίων οι 23.580 σε ΔΕΚΟ που είναι ζημιογόνες. Από τα στοιχεία του εσωτερικού ελέγχου που συγκέντρωσε το υπουργείο Οικονομικών προκύπτει ότι οι ετήσιες απολαβές των εργαζομένων στις 11 πιο ελλειμματικές ΔΕΚΟ είναι κατά 40%-50% μεγαλύτερες από τις αποδοχές των δημόσιων υπαλλήλων και διπλάσιες κατά μέσο όρο από αυτές των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Οι πραγματικές απώλειες, μαζί με τις υπερωρίες και τις άλλες παροχές, υπολογίζονται από τις ομοσπονδίες των εργαζομένων σε έναν με δύο μισθούς το χρόνο.
Ανάλογες είναι, σύμφωνα με την ΑΔΕΔΥ, και οι εισοδηματικές απώλειες που έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι από τις πρώτες οριζόντιες μειώσεις που εφαρμόστηκαν το 2010. Στο βάθος της τετραετίας, όπως εκτιμά ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σ. Παπασπύρος, η εισοδηματική μείωση, εάν συνυπολογιστούν επιβαρύνσεις από φόρους και πληθωρισμό, θα είναι 30% έως και 40%.
Εάν πιστέψουμε ότι το σχέδιο νόμου για τις εργασιακές σχέσεις έγινε έπειτα από σκληρή διαπραγμάτευση με την τρόικα, ειδάλλως θα ήταν χειρότερο, τότε γεννάται ζήτημα για το πώς λειτουργεί η κυβέρνηση. Η Λούκα Κατσέλη έθεσε το θέμα δημοσίως την Κυριακή 21 Νοεμβρίου και είχε επικοινωνία με τον πρωθυπουργό. Την επομένη όμως, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο Γιώργος Προβόπουλος έστειλαν επιστολή προθέσεων στην τρόικα για τη δεύτερη επικαιροποίηση του μνημονίου, με είκοσι τρία νέα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση. Στο εικοστό σημείο της επιστολής παρατίθεται η δέσμευση να υπερισχύουν οι επιχειρησιακές συμβάσεις χωρίς περιττούς περιορισμούς, οι δε κλαδικές να μην επεκτείνονται αυτόματα όπου δεν υπάρχουν σωματεία. Την ίδια μέρα, Δευτέρα 22 Νοεμβρίου, συμφωνήθηκε η νέα επικαιροποίηση. Ή ο υπουργός Οικονομικών και ο διοικητής της ΤτΕ δεν έδωσαν σημασία στις απόψεις της υπουργού Εργασίας ή όλοι μαζί, τρόικα και υπουργοί, μας δουλεύουν ψιλό γαζί.
πηγη:enet.gr