Ολόκληρη η ομιλία του κ. Κουκουλόπουλου έχει ως εξής: «Η πρόταση Νόμου της Νέας Δημοκρατίας για την ανάπτυξη των επιχειρηματικών πάρκων αφορά ένα ζήτημα και είναι σημαντικό αφού σχετίζεται με τις κρίσιμες προτεραιότητες, την ανάπτυξη και το περιβάλλον. Η ανάπτυξη έχουμε συνειδητοποιήσει, πιστεύω, τελικά όλοι, αποτελεί το πεδίο στο οποίο θα κριθεί η πρωτοφανής προσπάθεια που καταβάλει η χώρα για την ανόρθωση της. Μόνον έτσι θα έχουν νόημα οι θυσίες στις οποίες καλούνται οι πολίτες και μάλιστα οι ασθενέστεροι. Από την άλλη, έχουμε νομίζω εμπεδώσει πως εκπτώσεις στην προστασία του περιβάλλοντος δεν επιτρέπονται, ιδιαίτερα στην πατρίδα μας.
Ο σεβασμός στο περιβάλλον είναι σύμφυτος με τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και αποτελεί χρέος κληρονομιάς στις επόμενες γενιές.
Για τη χώρα μας ωστόσο υπάρχει κάτι παραπάνω. Το περιβάλλον είναι, ίσως, το σημαντικότερο συγκριτικό μας πλεονέκτημα για μια βιώσιμη ανάπτυξη.
Η ανάπτυξη επιχειρηματικών πάρκων δίνει σημαντική ώθηση στην επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.
Τόσο η διεθνής όσο και η ελληνική εμπειρία δείχνουν ότι, με τα επιχειρηματικά πάρκα
Επιτυγχάνονται οικονομίες κλίμακας
Προσελκύονται καλύτερα επενδύσεις
Βελτιώνεται το επιχειρηματικό περιβάλλον.
Σημαντική παράμετρος είναι και η διεύρυνση του φάσματος των επιχειρήσεων που μπορούν να εγκατασταθούν στα επιχειρηματικά πάρκα αφού «ανοίγουν» και για επιχειρήσεις του τριτογενούς τομέα.
Η συμβολή όλων των παραπάνω στην αναπτυξιακή διαδικασία είναι προφανής.
Εξίσου προφανής είναι και η περιβαλλοντική διάσταση των περιβαλλοντικών πάρκων.
Η οργανωμένη χωροθέτηση επιχειρήσεων και μάλιστα μέσης και υψηλής όχλησης έχει αυταπόδεικτη θετική επίδραση στην προστασία του περιβάλλοντος και την ποιότητα ζωής των πολιτών στις περιοχές που λειτουργούν επιχειρήσεις.
Πρέπει εδώ να τονισθεί ότι στη χώρα μας η μεταποιητική δραστηριότητα αναπτύχθηκε επί δεκαετίες κατά κανόνα άναρχα.
Ακριβώς γι΄ αυτό η απόπειρα να οργανωθούν οι περιοχές με υψηλή συγκέντρωση επιχειρηματικής δραστηριότητας, καθώς και η θέσπιση κινήτρων για τη μετεγκατάσταση επιχειρήσεων σε οργανωμένες περιοχές είναι εξίσου σημαντική επιλογή με την ανάπτυξη νέων επιχειρηματικών πάρκων.
Η πρόταση Νόμου της Ν.Δ. που παρουσίασε ο κ. Χατζηδάκης καλύπτει αρκετά ικανοποιητικά τις ανάγκες που αναφέρθηκαν.
Πρόκειται εξάλλου για ένα σχέδιο Νόμου που είχε καταθέσει ο κ. Χατζηδάκης ως Υπουργός της προηγούμενης Κυβέρνησης μια μέρα πριν την προκήρυξη των εκλογών του 2009.
Ήδη από τη συζήτηση στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου είναι γνωστό πως απ΄ την πλευρά της κυβερνητικής πλειοψηφίας είμαστε αρνητικοί στην ψήφιση του εν λόγω σχεδίου Νόμου της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Πρώτα απ΄ όλα γιατί το ζήτημα των επιχειρηματικών πάρκων ρυθμίζεται πολύ σύντομα με σχέδιο Νόμου που εισάγεται προς συζήτηση στη Βουλή αφού έτυχε ήδη της έγκρισης του Υπουργικού Συμβουλίου σε δύο συνεδριάσεις του.
Στο σημείο αυτό ασκείται μια κριτική απ΄ τη Ν.Δ. προς την Κυβέρνηση πως αφ΄ ενός αργήσαμε, αφ΄ ετέρου βιαστήκαμε. Δεν είναι παραδοξολογία. Αργήσαμε αφού πέρασαν 15 μήνες για να φέρουμε προς ψήφιση ένα Νομοσχέδιο που είναι σε μεγάλο βαθμό ίδιο με τη συζητούμενη σήμερα πρόταση Νόμου.
Βιαστήκαμε, από την άλλη, να εκδηλώσουμε τη νομοθετική μας πρωτοβουλία από την ώρα που κατατέθηκε στη Βουλή η πρόταση Νόμου της Ν.Δ.
Η κριτική είναι άδικη όσο και αστήριχτη.
Από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρουσιάζεται μια εικόνα περίπου ειδυλλιακή για τη διακυβέρνηση της Ν.Δ.
Ρωτήσαμε στην Επιτροπή γιατί εγκαλούμαστε για καθυστέρηση 15 μηνών όταν οι ίδιοι κατέθεσαν Νομοσχέδιο δύομιση χρόνια μετά την ανακοίνωση ότι το καταρτίζουν (Απρίλιος 2007). Μας απάντησαν ότι έπρεπε πρώτα να εκπονηθεί το εθνικό χωροταξικό και το ειδικό χωροταξικό για τη βιομηχανία και ως φυσική συνέχεια ήρθε η ολοκλήρωση του Νομοσχέδιου για τα επιχειρηματικά πάρκα. Μια ολοκληρωμένη, δηλαδή, αναπτυξιακή λογική.
Αναρωτιέται κάθε καλόπιστος πολίτης όταν ακούει τέτοιες περιγραφές.
Αφού γινόταν όλα στη χώρα τόσο οργανωμένα και ιεραρχημένα, πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και παραδόθηκε τον Οκτώβρη του 2009 μια Ελλάδα σχεδόν χρεωκοπημένη;
Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Το τελευταίο για το οποίο θα μπορούσε να κατηγορήσει κάθε καλόπιστος κριτής την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι γιατί δεν συνεχίζει ό,τι είχε ξεκινήσει η προηγούμενη Κυβέρνηση.
Η περιπέτεια της χώρας με τα διόδια είναι μια εξ αντιθέτου επιβεβαίωση γι΄ αυτή τη θέση.
Δεν ισχυριζόμαστε πως βρισκόμαστε στο έτος μηδέν. Από κάθε άποψη όμως το 2010 είναι ένα έτος- τομή στη διαδρομή της Γ΄ ελληνικής δημοκρατίας που ξεκίνησε το 1974.
Πολύ απλά, το βάθος και το εύρος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας υποχρεώνουν να δούμε τα πάντα από την αρχή, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τομείς που σχετίζονται με την οικονομία και την ανάπτυξη.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έθεσε ένα φιλόδοξο στόχο, την επανεκκίνηση της ανάπτυξης.
Φιλόδοξο αλλά και αναγκαίο εξ ίσου.
Το ζήτημα των επιχειρηματικών πάρκων ρυθμίζεται πολύ σύντομα με Νόμο που περιλαμβάνει επίσης και την απλοποίηση αδειοδότησης τεχνικών- επαγγελματικών όσο και μεταποιητικών δραστηριοτήτων.
Έρχεται προς ψήφιση στη Βουλή μετά το νέο επενδυτικό Νόμο και την ίδρυση του ΕΤΕΑΝ και ακολουθείται από το Νόμο περί ανταγωνιστικότητας.
Όλα τα πιο πάνω Ν/Σ διαπερνούνται από μια συνεκτική λογική που δίνει προτεραιότητα στην εξωστρέφεια, την καινοτομία, τα συνεργατικά σχήματα και τη νεανική επιχειρηματικότητα.
Όλα αυτά συνδέονται άμεσα με την αναθεώρηση του ΕΣΠΑ που πρόκειται να γίνει το 2011 με κεντρικό στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την επανεκκίνηση της αναπτυξιακής διαδικασίας.
Ακριβώς για τους λόγους που αναφέρθηκαν είναι αστήρικτη η κριτική περί καθυστερήσεων ή βεβιασμένων ενεργειών.
Επιστρέφοντας στο συζητούμενο θέμα και στα επιχειρηματικά πάρκα οφείλω να τονίσω ότι το Ν/Σ που πρόκειται να συζητηθεί πολύ σύντομα στη Βουλή ενσωματώνει όλα τα θετικά σημεία της πρότασης Νόμου της Ν.Δ.
Έχει όμως και πολλές ουσιαστικές διαφορές. Περιορίζομαι να αναφερθώ σε τρία σημεία που σχετίζονται με τη διαφάνεια, το περιβάλλον και την αποτελεσματικότητα.
Απαλείφθηκε το άρθρο 2, παράγραφος 4, με το οποίο μια μεγάλη επιχειρηματική μονάδα μπορεί να έχει τα κίνητρα χρήσης γης και ευνοϊκών όρων δόμησης που ισχύουν για τα επιχειρηματικά πάρκα. Κρίθηκε ότι μια τέτοια διάταξη εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε φωτογραφική για την εξυπηρέτηση μεμονωμένης επιχείρησης. Είναι ζήτημα διαφάνειας και είναι απαίτηση των καιρών και των πολιτών.
Στον κρίσιμο τομέα του περιβάλλοντος αφ΄ ενός αυξάνεται το προβλεπόμενο πράσινο, κυρίως όμως εισάγεται καθολικά η έννοια της πολεοδόμησης στις άτυπες συγκεντρώσεις δραστηριοτήτων. Το ζήτημα δεν είναι δευτερεύον αφού η συντριπτική πλειονότητα της υπάρχουσας δραστηριότητας βρίσκεται εκτός οργανωμένων περιοχών.
Τέλος και αυτή είναι η πλέον κρίσιμη αλλαγή, ξεκαθαρίζει απόλυτα το τοπίο που αφορά τη μετάβαση από το φορέα ίδρυσης και κατασκευής στο φορέα διαχείρισης. Ο απολογισμός της τελευταίας δεκαπενταετίας που αφορά τα πρόδρομα σχήματα όπως ΒΙΠΕ, ΒΙΟΠΑ, ΒΕΠΕ κ.τ.λ. μας δείχνει ότι η περιορισμένη διείσδυση τους σχετίστηκε κατ΄ εξοχήν με τις ατελείς προβλέψεις στο σημείο αυτό.
Δεν απορρίπτεται κατά συνέπεια η πρόταση Νόμου της Ν.Δ. αλλά βελτιώνεται και μάλιστα πολύ συγκεκριμένα.
Θέλω να κλείσω με δύο αναφορές που θεωρώ σημαντικές.
Μια ουσιαστική συζήτηση στο Κοινοβούλιο οφείλει με ειλικρίνεια και παρρησία να προσεγγίσει τις αιτίες που οδήγησαν ανάλογες νομοθετικές πρωτοβουλίες στο παρελθόν σε περιορισμένη επιτυχία αν όχι αποτυχία.
Τα Οινόφυτα είναι ακραίο και τρανταχτό παράδειγμα. Εκεί υπάρχει θεσμοθετημένη περιοχή και ο μεγάλος όγκος δραστηριοτήτων βρίσκεται δίπλα αλλά όχι εντός της οργανωμένης περιοχής.
Πιστεύω ότι η κατάθεση του Ν/Σ από την Κυβέρνηση τις επόμενες μέρες θα μας δώσει τη δυνατότητα για μια τέτοια συζήτηση.
Το δεύτερο θέμα που θέλω να θίξω σχετίζεται με το μονοπώλιο της νομοθετικής πρωτοβουλίας που κατέχει κάθε φορά η κυβερνητική πλειοψηφία και το οποίο θεωρείται αδιαπραγμάτευτο.
Για την ακρίβεια μάλιστα δεν πρόκειται για προνόμιο της πλειοψηφίας αλλά της Κυβέρνησης.
Στις συναντήσεις του Πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς πριν ένα μήνα φαίνεται να δρομολογήθηκε η διαδικασία που θα μας οδηγήσει στην αναθεώρηση του Συντάγματος.
Πιστεύω και ελπίζω ότι η Εθνική Αντιπροσωπεία θα έχει την τόλμη να θίξει αυτό το μονοπώλιο και να δώσει ανάλογη δυνατότητα στη Βουλή αλλά, υπό όρους, και στην κοινωνία των πολιτών.
Σχετική πρόταση με την υπογραφή του αείμνηστου Δημήτρη Τσάτσου είχε κατατεθεί από την ΚΕΔΚΕ και το ΙΤΑ στην προηγούμενη Συνταγματική Αναθεώρηση που έληξε άδοξα όπως είναι γνωστό.
Η ελληνική κοινωνία έχει αντικειμενικό συμφέρον στην ωρίμανση και εμβάθυνση της Δημοκρατίας αφού αυτή είναι σύμφυτη με την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και τελικά την ευημερία του ελληνικού λαού».