Στην εισήγησή του ενώπιον της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών στις 25-01-2016, αφού ανέπτυξε διατάξεις του νομοσχεδίου, οι οποίες μεταξύ άλλων διασφαλίζουν τη θέση των εργαζομένων κατά την εκκαθάριση των ασφαλιστικών εταιρειών, έθιξε και ζητήματα της επικαιρότητας, μεταξύ των οποίων:
η αποδόμηση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος από το παλιό πολιτικό σύστημα (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ), το οποίο διασπάθισε τα αποθεματικά των ταμείων: α) με τα μηδενικά επιτόκια όταν το τραπεζικό επιτόκιο έφτανε και το 25%, β) με τα δομημένα ομόλογα, γ) με το καταστροφικό PSI και δ) με την τεράστια διόγκωση της ανεργίας,
οι υποτιθέμενοι σχεδιασμοί του Βαρουφάκη,
ο συντριπτικά μεγαλύτερος αριθμός (διπλάσιος) των μετακλητών υπαλλήλων των προηγούμενων κυβερνήσεων σε σχέση με τη σημερινή και το άτοπο της σχετικής συζητήσεως, καθώς πρόκειται για προσωρινές θέσεις και όχι μόνιμες, στις οποίες είναι αυτονόητο ότι επιλέγονται πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης των υπουργών ή βουλευτών [ενώ το παλιό πολιτικό σύστημα προέβη σε δεκάδες χιλιάδων μόνιμων διορισμών με αδιαφανείς ή νομιμοφανείς διαδικασίες].