Δύο σημεία:
► Όλοι ξέρουμε ότι οι συνεχείς και διογκούμενες μετεγγραφές πλήττουν τα δημόσια ΑΕΙ. Τα κεντρικά γεμίζουν ασφυκτικά και δεν έχουν αίθουσες και εργαστήρια, ενώ τα περιφερειακά αδειάζουν. Η προσπάθεια του 2010 να περιοριστεί στο ελάχιστο ο αριθμός με έναν συνδυασμό επιδόσεων και κοινωνικών κριτηρίων, δεν υπάρχει πια. Σήμερα Καθηγητές στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ αρνούνται να αποδεχθούν τις εντολές του υπουργείου για μετεγγραφές πέρα από τον υπάρχοντα νόμο και απειλούνται με πειθαρχικό (διαβάστε Ν. Μουσιόπουλος)
Κάποια ερώτηση στη Βουλή;
► Όλοι συζητούν ιδιωτικά, για τον τεράστιο αριθμό Τμημάτων και Πανεπιστημίων που υπάρχουν στη χώρα. Το υπουργείο έβγαλε διθυραμβική ανακοίνωση ότι ξαναμπαίνουν στο μηχανογραφικό όλα τα τμήματα που η «κακιά Διαμαντοπούλου» (αναφορά στο δελτίο τύπου) είχε κλείσει μετά από αξιολόγηση. Όσο λειτουργούν τμήματα χωρίς καθηγητές, χωρίς υποδομές, χωρίς φοιτητές, τόσο υποβαθμίζεται το δημόσιο Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ, μοιράζονται τα ελάχιστα κονδύλια χωρίς αποτέλεσμα, το πολιτικό σύστημα κοροϊδεύει γονείς και παιδιά. Πελατειακή λογική δύο αιώνων, να τα έχουμε καλά με τοπικούς παράγοντες και μικρές ομάδες προσωπικών συμφερόντων, αλλά όλα στο τέλος να είναι σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και αυτών που δεν μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό. Το να κλείσεις τμήματα, το να μειώσεις τις μετεγγραφές, το να μειώσεις τον αριθμό των εισακτέων, σημαίνει ….πολύ ξύλο. Έζησα απίστευτη πολιτική αλλά και φυσική βία, συνεχίζω όμως να πιστεύω ότι αυτό σημαίνει πολιτική υπέρ του δημόσιου Πανεπιστημίου, υπέρ των λαϊκών στρωμάτων.
Τα υπόλοιπα ανάγονται στο γνωστό ….πελάτεεεεες μου.
Γιατί δεν αντιδρά το ΠΑΣΟΚ έστω αυτοί που κάποια στιγμή τα στήριξαν; αλλά και οι άλλοι μεταρρυθμιστές του πολιτικού συστήματος;
Υπάρχει αριστερά; για ποια αριστερά; για ποιο λαϊκό συμφέρον; πλάκα με κάνεις;