ήταν το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης αλλά και οι δυνατότητες συνεργασίας των δύο χωρών στo πλαίσιo του Frontex.

Στην ομιλία του, ο κ. Βλατής έθεσε το πρόβλημα επί της πραγματικής βάσης του «Η Ελλάδα αποτελεί μια από τις κύριες πύλες εισόδου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατ' επέκταση δέχεται την εντονότερη μεταναστευτική πίεση συγκριτικά με τα υπόλοιπα κράτη μέλη. Οι αριθμοί δεν λένε ψέματα: Οι εντοπισθέντες συλληφθέντες στα εξωτερικά σύνορα της Ελλάδας μη νόμιμοι μετανάστες αντιστοιχούν στο 86% του συνόλου των λαθρομεταναστών που έχουν συλληφθεί στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε.. Ιδιαιτέρως το τελευταίο διάστημα, εξαιτίας της οικονομικής και πολιτικής αστάθειας των βασικών χωρών προέλευσης (Βόρεια Αφρική, Ασία) το φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης διογκώνεται διαρκώς. Μόνο το 2010, το 92% των λαθρομεταναστών που μπήκαν στην Ε.Ε. μπήκαν από τα ελληνικά χερσαία σύνορα.»

Ο βουλευτής σημείωσε ότι ο κύριος όγκος των λαθρομεταναστών εισέρχεται στη χώρα μας από τα ελληνοτουρκικά σύνορα και αυτό διότι η Κωνσταντινούπολη έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια στην κυριότερη πόλη συγκέντρωσης και διακίνησης παράνομων μεταναστών από ασιατικές χώρες. Επεσήμανε δε στους βρετανούς βουλευτές ότι παρά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για τη σύναψη συμφωνίας επανεισδοχής μεταξύ της Ε.Ε. και της Τουρκίας, αλλά και τη διμερή συμφωνία με τη χώρα μας, η τουρκική πλευρά έχει καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να υπογράψει ή να εφαρμόσει τη Συμφωνία Επανεισδοχής, αν πρώτα δεν απελευθερωθεί το καθεστώς των θεωρήσεων και δεν κινηθούν γρηγορότερα οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις.

Ο κ. Βλατής κλείνοντας την ομιλία του υπογράμμισε ότι «Οι προσπάθειες μας για τη βελτίωση των διαδικασιών ασύλου αλλά και περιορισμού της παράνομης μετανάστευσης δεν πρόκειται να ευδοκιμήσουν αν δεν ληφθούν μέτρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Θα πρέπει επιτέλους να κατανεμηθούν αλλά και να αποδίδονται δικαιότερα οι ευθύνες μεταξύ των κρατών-μελών.» Άλλωστε, όπως τόνισε ο βουλευτής «η Ελλάδα δεν ευθύνεται σε κανένα απολύτως βαθμό για τα κύματα των μεταναστών, αφού δεν συμμετέχει με κανένα τρόπο στην οικονομική και πολιτική αποσταθεροποίηση των χωρών προέλευσης.»

«Δεν είναι δυνατό να κατηγορείται η Ελλάδα συνεχώς για πλημμελή φύλαξη των συνόρων της, όταν όλα τα κράτη-μέλη γνωρίζουν την έκταση των χερσαίων και κυρίως των θαλάσσιων συνόρων της αλλά και την εγγύτητα της στις χώρες προέλευσης. Η αναθεώρηση του κανονισμού Δουβλίνου ΙΙ νομίζω ότι πλέον επιβάλλεται. Χρειάζονται μακροπρόθεσμες λύσεις και όχι αποσπασματικές. Και επιτέλους θα πρέπει στο νέο κανονισμό να λαμβάνεται υπόψη η οικονομική δυνατότητα και ο πληθυσμός κάθε κράτους – μέλους αναφορικά με την κατανομή των προσφύγων.»