Το μειωμένο τιμολόγιο ρεύματος για τη Δυτική Μακεδονία είναι σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με όσα έχασαν οι εργαζόμενοι τα τελευταία χρόνια και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να «χρυσώσει το χάπι» της πώλησης μονάδων και ορυχείων της ΔΕΗ, της παραπέρα «απελευθέρωσης» - ιδιωτικοποίησης της ενέργειας που οξύνει συνεχώς την «ενεργειακή φτώχεια» για το λαό.

Η απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας έφερε αύξηση στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος κατά 48% και στα πράσινα τέλη κατά 147%.

Δεν χωράει κανένας εφησυχασμός. Η τροπολογία για την οποία πανηγυρίζουν αφήνει μια σειρά βασικά ζητήματα (κριτήρια, τη διαδικασία, κλπ.) της ενίσχυσης «ανοιχτά», για να ρυθμιστούν από υπουργικές αποφάσεις. Επομένως, δεν είναι σαφές πόσοι και τι θα δικαιούνται. Οι εργαζόμενοι έχουν αρκετή πείρα από τέτοιου είδους νομοθετήματα που τροποποιούνται, την κατάλληλη στιγμή, από το κακό στο χειρότερο. Τα 42 ευρώ είναι η μέγιστη ενίσχυση που προβλέπεται, πράγμα που σημαίνει ότι ξεκινάμε από το 0 και αν φτάσουμε μέχρι τα 42, δηλαδή για μια σειρά λαϊκά νοικοκυριά η ενίσχυση θα είναι πολύ χαμηλότερη.

Είναι ανάγκη να δυναμώσει η πάλη του λαού ενάντια στους στρατηγικούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου, για να γίνει η Ενέργεια λαϊκή περιουσία και προϋπόθεση για αυτό είναι η εργατική - λαϊκή εξουσία με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας.

Ο λαός από σήμερα πρέπει να διεκδικήσει δραστική μείωση στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, κατάργηση των πράσινων χαρατσιών και των φόρων στα καύσιμα.