και τη νεολαία σε αγωνιστικό ξεσηκωμό ενάντια στην πώληση λιγνιτωρυχείων και λιγνιτικών σταθμών.
Από την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, οι αρνητικές συνέπειες θα είναι δεδομένες, τόσο για τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ, όσο και για την πρόσβαση συνολικά του λαού στην ενέργεια. Αντίθετα, μια σειρά μονοπωλιακοί όμιλοι θα δουν τα κέρδη τους να εκτοξεύονται.
Η μάχη για να μην περάσουν τα σχέδια κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου θα είναι σκληρή και θα πρέπει να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για τη διεξαγωγή της. Είναι ανάγκη να μπει στο στόχαστρο ο πυρήνας της κοινής στρατηγικής κυβερνήσεων-ΕΕ-κεφαλαίου που αντιμετωπίζει την ενέργεια σαν χρυσοφόρο εμπόρευμα, μακριά από τις σύγχρονες ανάγκες του λαού για φθηνή πρόσβαση στην ενέργεια.
Σε καμία περίπτωση οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αποδεχτούν να πέσουν στην παγίδα του να διαλέξουν με ποιο τρόπο και με ποια μορφή θα προχωρήσει η στρατηγική της απελευθέρωσης – ιδιωτικοποίησης. Να κλείσουν τα αφτιά τους σε εκείνες τις δυνάμεις που συμφωνούν και υλοποιούν την παραπάνω στρατηγική (κυβερνήσεις, αστικά κόμματα, ηγεσίες σωματείων της ΔΕΗ, περιφερειακές και δημοτικές αρχές). Είναι σίγουρο πως θα προσπαθήσουν πάλι να στριμώξουν τις αγωνίες και ανησυχίες των εργαζομένων στους σχεδιασμούς τους: και η απελευθέρωση – ιδιωτικοποίηση να προχωράει και να κερδίζουν μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι από την ενέργεια - εμπόρευμα και να χρησιμοποιούνται οι αγώνες για την εναλλαγή των αστικών κομμάτων στην κυβέρνηση και να «ποτίζονται» δήθεν «νέα» σχήματα στην τοπική διοίκηση και οι εργαζόμενοι να σκύβουν το κεφάλι και μοιρολατρικά να δέχονται θυσίες για τη «βιωσιμότητα της ΔΕΗ». Υπάρχει πλέον η εμπειρία των αγώνων ενάντια στη «Μικρή ΔΕΗ».
Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ και ο λαός της περιοχής έχουν κάθε συμφέρον να δείξουν εμπιστοσύνη και να συμπαραταχθούν και σε αυτή τη μάχη με το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα. Η πρόταση του ΚΚΕ για ενιαίο αποκλειστικά κρατικό φορέα ενέργειας που ως λαϊκή περιουσία θα υπηρετεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών, μπορεί να δώσει δύναμη και προοπτική στους αγώνες των εργαζομένων.
Είναι ανάγκη να μπουν στο επίκεντρο του αγώνα αποκλειστικά οι ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων, τα οποία δεν μπορούν να συμβιβαστούν με το βαρίδιο του καπιταλιστικού κέρδους και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας.
Το επόμενο διάστημα απαιτείται να πυκνώσουν οι συλλογικές διαδικασίες των εργαζομένων, οι γενικές τους συνελεύσεις, όπου θα γίνεται συζήτηση και θα παίρνονται αποφάσεις για την πορεία του αγώνα, για την κλιμάκωση, για τα αιτήματα, για όλα και όχι απλά κάποιες «ενημερώσεις» από την ηγεσία της ΓΕΝΟΠ για πράγματα αποφασισμένα μακριά από τους εργαζόμενους. Σε κάθε ΑΗΣ και σε κάθε ορυχείο χρειάζεται να στηθούν Απεργιακές Επιτροπές που θα έχουν την ευθύνη της συλλογικής οργάνωσης και διεξαγωγής του αγώνα.
Ο αγώνας ενάντια στην πώληση των μονάδων και ορυχείων της ΔΕΗ πρέπει να αγκαλιάσει ολόκληρη την περιοχή, καθώς πλήττονται όλοι. Επιβάλλεται όλοι οι μαζικοί φορείς (εργατικά σωματεία, αγροτικοί σύλλογοι, φορείς αυτοαπασχολουμένων, φοιτητικοί σύλλογοι, σύλλογοι γυναικών, πολιτιστικοί σύλλογοι κ.ά.) να πάρουν θέση ενάντια στο σχεδιαζόμενο έγκλημα. Να συντονίσουν τη δράση τους για να «σπάσει τα μούτρα της» η προσπάθεια της κυβέρνησης να μας καταδικάσει ακόμη περισσότερο στην ενεργειακή φτώχεια, στην ανεργία, στο μαρασμό.
