Μετά τους σταθμούς σε Αθήνα και Κοζάνη το Τράνζιτ θα έχει την τιμητική του το Σάββατο 13 Δεκέμβρίου στις 8 το βράδυ στην αίθουσα εκδηλώσεων του Βιβλιοπωλείου Κηρήθρες στα Τρίκαλα.  Για το βιβλίο θα συνομιλήσουν με την συγγραφέα η Ρόρη Μάτη καη η συγραφέας μεταφράστρια Χριστίνα Μανιά.

Η Αννίτα Λουδάρου με τα γραπτά της, παρουσιάζεται ως ένας περιηγητής, στις μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες των εκρήξεων της ζωής, και ένας μεθοδικός παρατηρητής των κινητήριων δυνάμεων που ορίζουν τις πλείστες ενέργειες των ανεξήγητων πολλές φορές  συμπεριφορών μας. Η συγγραφέας  με διεισδυτική ματιά αποκρυπτογραφεί οτι με επώδυνο τρόπο πολλές φορές συντροφεύει την μνήμη μας.

Η ίδια σκιαγραφεί το περίγραμμα του βιβλίου της.

''Οι λέξεις είναι δρόμοι. Δρόμοι για να εξερευνήσεις πως να μην περιορίζεσαι, ν΄ανακαλύψεις καινούργια ορατότητα  ακόμα και σ΄αυτό που ο ίδιος νόμιζες ότι ήξερες και να συνεχίζεις να εκπλήσεσαι. Ν΄ανοίγεσαι, να γίνεσαι χώρος, χρόνος για να δεις πως το κρυφό, η διαίσθηση, το προαίσθημα μετατρέπεται σε αδιάψευστη διαπίστωση. Εντέλει να μαθαίνεις ο ίδιος τις λέξεις σου καλύτερα. 
Διηγούμαστε την ζωή μας με χίλιους τρόπους και παρουσιάζόμαστε στους άλλους. Είμαστε όλοι βιβλιοθήκες που φυλάμε μέσα μας χιλιάδες αναγνώσεις. Την ίδια ώρα πληθαίνουν οι φίλοι που μπαίνουν κάτω από το δέρμα όχι για να τους θυμάσαι αλλά για να τους έχεις, κάνοντας αυτά που έχεις να διηγείσαι να αλλάζουν. Κάποιες φορές, για να απαντήσεις κάποιες ερωτήσεις, βρίσκεσαι αντιμέτωπος μπροστά σε μια λευκή σελίδα.'' Ποιος είμαι; Άλλη διατύπωση ''Τι είμαι''. Δύσκολες απαντήσεις.
Μιλάμε με τον ίδιο τρόπο που ιδρώνουμε; O ιδρώτας εξατμίζεται, πλένεται, εξαφανίζεται αργά ή γρήγορα φθάνει στα σύννεφα. Και οι λέξεις; που πηγαίνουν; πόσες παραμένουν; για πόσο καιρό; Άεργες ερωτήσεις θα μου πεις. Ίσως όχι και τόσο άεργες, αν σκεφθώ πως ο παππούς μου τις τελευταίες ώρες του, πήγε και αποχαιρέτησε τα δέντρα που είχε φυτέψει, αγκαλιάζοντας τα και κλαίγοντας γιατί ήξερε πως δεν θα τα έβλεπε ξανά. Αγκαλιάζουμε λοιπόν τις λέξεις που γράψαμε και είπαμε τους ευχόμαστε μακροζωία και ξαναπιάνουμε το γραπτό από το σημείο που είχε μείνει. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη απάντηση στο γιατί υπάρχει αυτό το βιβλίο αυτή τηη στιγμή''.

Η Αννίτα Λουδάρου ειναι παιδί της ανοικτής θάλασσας καρπός του έρωτα μιας Χιώτισας και ενός Χιώτη καπετάνιου που ''όργωνε'' την θάλασσα του Ειρηνικού. Τα παιδικά της χρόνια τα πέρασε στο Τόκυο, αργότερα στην Χίο και στην Αθήνα. Ελαβε το πτυχίο Γεωλογίας απο το Πανεπιστήμιο Πατρών, και  Msc στο Cass University, Λονδίνο και όπως λέει η ίδια η ζωή κάνει τους κύκλους της, κι ετσι αποφασίζει να παρακολουθήσει και να ολοκληρώσει τις σπουδές της στην Ψυχολογία στο UK OPEN UNIVERSITY Msc. Σήμερα εργάζεται ως ψυχοθεραπεύτρια ψυχαναλυτικής κατεύθυνσης και είναι μέλος του μη κερδοσκοπικού οργανισμού της Ελληνικής Εταιρείας Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής θεραπείας (μέλος του European Federation of Psychoanalytic Psychotherapy).