«Χαρά να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύεις...»

          Επιτέλους ένας εκτονωτικός στίχος που γίνεται πράξη και μάλιστα σε καθεστώς υψηλής δημοσιότητας εκ της οποίας ο γιαουρτωθείς πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας εργαζομένων νεοελλήνων κ.λπ. κινδυνεύει στις αμέσως επόμενες εκλογές να εκλεγεί βουλευτής. Σε όποιο να ‘ναι κόμμα δεν έχει σημασία αφού αυτά που μας εκπτώχευσαν είναι ένα ακριβώς και το αυτώ ή το ένα χειρότερο από τ’ άλλο. Τα οποία εντούτοις κερδισμένα θα βγουν και πάλι απ’ αυτή την κόλαση που επιφυλάσσουν στους οπαδούς τους αλλά και στους μη δικούς τους, ειδικά σ’ αυτούς. Ο γιαουρτοβληθείς και οι συν αυτώ κουστουμο-γιακιάδες της εργατικής τάξης ήταν καθοριστικά δεκανίκια της παρούσας μακροχρόνιας κρίσης. Ορθώς αποδοκιμάσθηκε τοιουτοτρόπως από τους κατ’ εξακολούθησιν περιπαιγμένους. Το αλληλογρονθοκόπημα που ακολούθησε με τους διαδηλωτές ήταν μια φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων μας που πάνε και θα πάνε κάθε μέρα και στα χειρότερα. Τόσο καιρό βολευόμασταν χωμένοι ηδονικά στο σάπιο σύστημα. Τώρα θα το πληρώσουμε. Θα αλληλοχτυπηθούμε αγρίως όλοι μας· τα γιαούρτια δεν είναι τίποτα, απλώς μας λευκαίνουν μερικώς. Ο στίχος του Δ. Σαββόπουλου έχει άμεση θέση και σχέση με την παραπάνω διαδικασία. Ρητορία του άδειου, δημόσια φλυαρία, κοροϊδία, κυβερνητικός συνδικαλισμός δηλαδή εργατοπατερικός εσμός, το συνακόλουθο βουλευτιλίκι, το ΠΑΜΕ μια βόλτα στο πουθενά, ο αριστεριδηθενισμός κ.λπ. γυμνάσματα και το γιαούρτι σε κάθε περίπτωση μόνη αντίδραση.

          Σημ. ένδον. Δεν μπορώ, δηλαδή δεν ξέρω, για ν’ αναρτήσω εδώ και δίπλα το έξοχο τραγούδι από τη Λιλιπούπολη το «Γιαουρτοπόταμο» ή «Το άσπρο χρώμα». Ετσι για μια αντίδραση.

          Παρασκευή βράδυ των Γ’ Χαιρετισμών στη Ρωσική, τούτη τη φορά, εκκλησία και μια υπέροχη ολιγομελή μεικτή χορωδία από τον γυναικωνίτη πήγαινε τον κανόνα των Χαιρετισμών 5 προς 1 στην ελληνική και ρωσική. Εδινε νόμιζες ρεσιτάλ σε μια υποφερτά αδειανή εκκλησία-αίθουσα. Οι Σλάβοι του πράγματος (όσοι το μπόρεσαν να έρθουν αφού απεργούσαν τα μέσα μαζικής κυκλοφορίας κι η κίτρινη αθηναϊκή λέπρα εξυπηρετική αλλά πανάκριβη) βαθύτατα πιστοί προσκυνούν τις εικόνες με τα χείλη και το μέτωπο. Συλλογιζόμουν τα δικά μας εκκλησιαζόμενα όντα της επιτήδευσης και του θεαθήναι και κάπως ένιωθα.

           Η πόλη άδεια, φοβισμένη από τους διαδηλωτές, τα μέτρα, τα δακρυγόνα. Μέχρι και τον Γλέζο βάρεσαν οι ανοήμονες.

          Η Πανεπιστημίου στο ύψος του ασύλου, κατειλημμένη κατά τα 2/3 της από τους απολυμένους της Ολυμπιακής. Αυτοί που κάποτε διορίστηκαν φιλώντας ό,τι πιο χυδαίο διέθετε ο δικομματισμός της πολιτικής μας ευτέλειας. Μέρες και νύχτες τώρα εκεί.

          Τι άραγε; Μάλλον τα αυτοκίνητα και μόνο, αφού όλα τ’ άλλα πέρασαν και μάλιστα αβρόχοις ποσί. Μικρό μποτιλιάρισμα, στροφή και έληξε. Ενας μοτοσυκλετιστής μαλώνει με απολυμένους γιατί θέλει να περάσει από το πεζοδρόμιο. Δεν τον αφήνουν. Σ’ αυτόν σταμάτησε η δουλιά. Διαμαρτύρεται ότι τα πεζοδρόμια δεν περιλαμβάνονται στην ύλη των εργατικών καταλήψεων αφού είναι τα «μεγαλύτερα σχολεία της ζωής» κι ως εκ τούτου ανήκουν στην αρμοδιότητα της εκπαίδευσης πάσης βαθμίδος. Αψιμαχίες. Πεζοδρομιακός αυτοματισμός.

          6 Μαρτίου 2010. Στον Ιανό. Ακούω φωνές στο πατάρι.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος στο μικρόφωνο, με λευκή τη γενειάδα του χρόνου ως γιαουρτωθείς, δίπλα του ο ασπρομούστακος(!) Δ. Παπαδημούλης και παραδίπλα ο βαθύπιλος και λευκοπώγων Μ. Ρασούλης. Ολα λευκά και ωραία. Μιλούν για το βιβλίο «Κιλελέρ 1910» του Θωμά Ψύλλα εκ Λαρίσης.

          Στο λεωφορείο επιστροφής στέκομαι στα άρθρα της «Καθημερινής» για την περφόρμερ Μαρίνα Αμπράμοβιτς («... Δεν παίρνω ούτε ασπιρίνη για τα κρυολογήματα. Δεν θέλω τίποτε που να αλλοιώνει αυτό που αισθάνομαι, να με αποσυνδέει από την πραγματικότητά μου», και την ποιήτρια Ανν Σέξτον («Είναι τόσο γυμνή και μοναδική./Είναι το άθροισμα του εαυτού σου και του ονείρου σου./Σκαρφάλωσέ την σαν μνημείο, βήμα το βήμα./Είναι στέρεη.// Ως προς εμένα, είμαι μια νερομπογιά/Ξεπλένομαι.) (Από τη συλλογή της «Ερωτικά ποιήματα» μετ. εισαγωγή, επίμετρο Ευτυχίας Παναγιώτου, εκδ. Μελάνι).

          Πίσω στην πόλη παίζει σε πρώτη προβολή επί της δυτικομακεδονικής γης το «Χιόνι της Σαχάρας» και κλάμα οι κυρίες αμυγδαλιές!

Προβληματισμό και αναστάτωση έχουν δημιουργήσει οι διφορούμενες  δηλώσεις της πολικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, για την κατάταξη των αποφοίτων των ΑΤΕΙ στην κλίμακα του εθνικού πλαισίου επαγγελματικών προσόντων. Ο βουλευτής  νομού Κοζάνης Μιχάλης Παπαδόπουλος , συμμεριζόμενος την αγωνία των αποφοίτων των ΑΤΕΙ, κατέθεσε ερώτηση στην αρμόδια υπουργό Άννα Διαμαντοπούλου. Συγκεκριμένα στην υπ’ αριθμ 6704/26-2-10 ερώτηση του αναφέρει:

«Με αφορμή πρόσφατη ερώτηση σχετικά με την κατάταξη των αποφοίτων ΤΕΙ στην οκταβάθμια κλίμακα του Εθνικού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων, ο Υφυπουργός Παιδείας κος Πανάρετος δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο κατάταξης τω αποφοίτων ΤΕΙ σε χαμηλότερο επίπεδο από εκείνο των πανεπιστημίων και των πολυτεχνιών.

Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα σήμαινε καταστρατήγηση των Νόμων 2916/2001 και 3549/2007 και σαφή υποβάθμιση των Ανώτατων Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της χώρας.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ Η ΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

1.     Η κα Υπουργός συμφωνεί με την πρόταση για κατάταξη των απόφοιτων ΤΕΙ σε επίπεδο χαμηλότερο από εκείνο των πανεπιστημίων και των πολυτεχνιών;

2.     Προτίθεται το Υπουργείο Παιδείας να διαψεύσει το ενδεχόμενο κατάταξης των πτυχιούχων ΤΕΙ σε χαμηλότερο επίπεδο, ώστε να σταματήσει η αναστάτωση που επικρατεί σήμερα στα Ιδρύματα;

Την ερώτηση συνυπογράφουν και οι βουλευτές Ελευθέριος Αυγενάκης και Ευστάθιος Κωνσταντινίδης.

Επιβεβαιώθηκε πλήρως το ρεπορταζ του  vetonews.gr (Πέμπτη 5 Μαρτίου) αναφορικά με την σύνθεση της νέας Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Με απόφαση λοιπόν της υπουργού Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων Άννας Διαμαντοπούλου τα μέλη του Δ.Σ. της Διοικούσας Επιτροπής είναι: 

Ηλεκτρολόγος Μηχανικός. Πρόεδρος και Καθηγητής του Τμήματος Πληροφορικής ΑΠΘ. Διευθυντής του Εργαστηρίου Τεχνολογίας και Επεξεργασίας Δεδομένων του Τμήματος Πληροφορικής ΑΠΘ, Μέλος του Συμβουλίου Πιστοποίησης του Κέντρου Πιστοποίησης του Ερευνητικού Ακαδημαϊκού Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών (ΕΑΙΤΥ): Επισκέπτης Αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου του Maryland στο College Park και Επισκέπτης Ερευνητής στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών και στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Υπολογιστικών Συστημάτων Πανεπιστήμιο του Τορόντο

Το Εργατικό Κέντρο Ν. Κοζάνης, στη συνεδρίασή του, αποφάσισε ομόφωνα να συμμετέχει στην 24 ωρη πανελλαδική απεργία της ΓΣΕΕ, που θα γίνει την Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010.

Καλούμε τους εργαζόμενους του Νομού, τους συνταξιούχους και τους πολίτες της περιοχής να πάρουν μέρος μαζικά στην Απεργία.

Καλούμε τα Σωματεία της Δύναμης του Εργατικού Κέντρου Ν. Κοζάνης , σε σύσκεψη την Τρίτη 9 Μαρτίου 2010 και ώρα 19.00 μ.μ., στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Ν. Κοζάνης, για την καλύτερη δυνατή επιτυχία της απεργιακής κινητοποίησης.

Η σύσκεψη αυτή θα έχει ως θέμα συζήτησης την προετοιμασία και ενεργοποίηση όλων των εργαζομένων για την μαζική τους συμμετοχή στην ΑΠΕΡΓΙΑ.

Η ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ της 11/3 θα αποτελέσει την δυναμική και αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων και της κοινωνίας, στις παράλογες και εξωφρενικές απαιτήσεις των Κερδοσκόπων, των Αγορών αλλά και της κυβέρνησης η οποία πλήττει δραματικά με ιδιαίτερη σκληρότητα τα εισοδήματα, τα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά μας δικαιώματα.

Οι εργαζόμενοι δεν αντέχουν άλλο. Τα μονόπλευρα ιδιαίτερης σκληρότητας μέτρα θα βυθίσουν την χώρα στην ύφεση στην αύξηση της ανεργίας και θα πλήξουν συνολικά το βιοτικό επίπεδο όλων των εργαζομένων.

Όπως είναι γνωστό ο Τοπικός Πόρος Ανάπτυξης (Τέλος Ανάπτυξης Βιομηχανικών Περιοχών 0,4%) κατοχυρώθηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1996, από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ύστερα από συντονισμένες ενέργειες του νεοσύστατου τότε θεσμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, ενώ καθοριστικός ήταν ο ρόλος των βουλευτών του Νομού στην τελική φάση, για τη Νομοθέτηση του. Αυτά για την ιστορία και για όσους έχουν επιλεκτική μνήμη. Προηγήθηκε βέβαια μια σοβαρή αλλά άκαρπη προσπάθεια φορέων του Νομού για τη διεκδίκηση του τα προηγούμενα χρόνια.

Το ειδικό αναπτυξιακό πρόγραμμα (Ε.Α.Π) εξειδικεύεται από τις κατά καιρούς Υπουργικές Αποφάσεις ( Υ.Α. )οι οποίες καθορίζουν τόσο τον τρόπο λειτουργίας του προγράμματος όσο και τα όργανα που εντέλλονται για τον προγραμματισμό, την παρακολούθηση, την εξειδίκευση ,  την υλοποίηση και την πληρωμή  των έργων .

Η διάρκεια του προγράμματος ορίστηκε από την πρώτη στιγμή με βάση την πρώτη Υπουργική απόφαση Ιούλιος του 1997 σε πενταετίες. (γιατί άραγε;)

Πριν ένα χρόνο ακριβώς σε ειδική σύσκεψη που συγκάλεσα παρουσία των εκπροσώπων, των θεσμών και των φορέων του Νομού, με θέμα την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, μεταξύ των άλλων προτάσεων που κατέθεσα, τόνισα την αναγκαιότητα διενέργειας ενός αναπτυξιακού συνεδρίου υψηλού επιπέδου στο Νομό. Συνέδριο το οποίο θα ξεκινούσε με ένα συνολικό απολογισμό από όλους τους φορείς και τους θεσμούς και θα αφορούσε την εικοσαετία (1990-2010) με αφετηρία την αποβιομηχάνιση του Νομού και προγραμματισμό για τα επόμενα είκοσι χρόνια.

Αυτό επιτάσσει μια σοβαρή πολιτική λειτουργία. Μόνο μέσα από τέτοιες διαδικασίες μπορεί να αποτιμηθούν αποτελέσματα ,να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα, να συζητηθούν όλα τα προβλήματα που απασχολούν την περιοχή και τους πολίτες και να κατατεθούν προτάσεις για το μέλλον του τόπου.

Αντί γι’ αυτό που είναι η πεμπτουσία της πολιτικής διαδικασίας, βιώνουμε αυτό το διάστημα τις πιο θλιβερές καταστάσεις στη λειτουργία του Νομαρχιακού Συμβουλίου, του ανώτατου οργάνου Δημοκρατικού προγραμματισμού στο νομό.

Σύμβουλοι της συμπολίτευσης καταγγέλλουν τη λειτουργία του Νομάρχη και κάνουν λόγο για αδιαφανείς διαδικασίες, παράτυπες λειτουργίες και διασπάθιση πόρων.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα ζήτησα δημόσια από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας λεπτομερή και αναλυτικά στοιχεία του 2^ου και 3^ου Ε.Α.Π , για να ενημερωθώ αναλυτικά για τον τρόπο διαχείρισης του προγράμματος και αξιοποίησης των χρημάτων .

Ζήτησα συγκεκριμένα τα στοιχεία του 2^ου και 3^ου Ε.Α.Π  για δυο λόγους.

 Διότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στα 5,5 χρόνια διακυβέρνησης άλλαξε δύο φορές τις Υπουργικές Αποφάσεις διαχείρισης του Ε.Α.Π κατά πως την βόλευε κάθε φορά.

Με την μεν πρώτη Υ.Α. (2005) ανέθεσε στον Γενικό Γραμματέα  της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας την ευθύνη του προγράμματος γιατί δεν της ήταν αρεστοί οι τότε Νομάρχες.

Με την δε δεύτερη Υ.Α (2008) επανέφερε  την ευθύνη της διαχείρισης του προγράμματος στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις γιατί πλέον της ήταν αρεστοί οι  Νομάρχες.  

  Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα στοιχεία του 1^ου ΕΑΠ παρουσιάστηκαν αναλυτικά σε δημόσια διαδικασία και όσοι διαθέτουν αρχείο τα έχουν στη διάθεσή τους.

Τα στοιχεία του 2^ου και 3^ου Ε.Α.Π τα οποία παρέλαβα από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας πριν μερικές μέρες (πέμπτη 27 /2/2010 ) παρουσιάζουν σημαντικές ελλείψεις και ήδη έχω ζητήσει συμπληρωματικά στοιχεία, τα οποία αφού μελετήσω θα τοποθετηθώ δημόσια.

Σήμερα όπως διαμορφώνεται η κατάσταση με αφορμή τις καταγγελίες για κακοδιαχείριση του Ε.Α.Π ,την αλλοίωση της φυσιογνωμίας του  και την υπερδέσμευση πόρων , σε συνδυασμό με την επικείμενη θεσμοθέτηση της περιφερειακής Αυτοδιοίκησης επαναφέρω την πρότασή μου   και την ξαναθέτω σε δημόσιο διάλογο.

Να προχωρήσουμε άμεσα στη διενέργεια ενός ουσιαστικού και υψηλού επιπέδου Περιφερειακού Αναπτυξιακού Συνεδρίου με ευθύνη της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.

Αφού πρώτα  όμως προηγηθεί ένας σοβαρός απολογισμός όλων των φορέων και των θεσμών σε προσυνεδριακές Νομαρχιακές διαδικασίες για όλες τις δράσεις και τα προγράμματα που αφορούν την εικοσαετία, (1990-2010 ).

Ειδικά για τον Τοπικό Πόρο Ανάπτυξης ο οποίος αποτέλεσε το συγκριτικό πλεονέκτημα των νομών Κοζάνης και Φλώρινας  πρέπει να συζητηθεί σε ειδικές προσυνεδριακές διαδικασίες το κατά πόσο αυτός συνέβαλε στην ανάπτυξη των δύο Νομών.

Η διαχείριση του Ε.Α.Π που αφορά τους Νομούς Κοζάνης και Φλώρινας η οποία προφανώς μετά την εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης θα περάσει στην αρμοδιότητα του Περιφερειακού Συμβουλίου ,να παραμείνει  στους ενεργειακούς  Δήμους κατά ένα ποσοστό και το υπόλοιπο ποσοστό του Περιφερειακού Συμβουλίου να κατευθυνθεί  αυστηρά σε  μεγάλες αναπτυξιακές δράσεις.

Αφού λάβουμε σοβαρά υπόψη την δραματική περίοδο και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα και οι πολίτες, την ανεργία, την απουσία επενδύσεων, την ύφεση και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της  περιοχής προτείνω :

Α)   Να διερευνήσουμε τη δυνατότητα υλοποίησης ενός προγράμματος κοινωνικής εργασίας για να εργαστούν με αυστηρά κοινωνικά κριτήρια μακροχρόνια άνεργοι οικογενειάρχες.

Β) Να διερευνήσουμε τη δυνατότητα εκπόνησης ενός νέου προγράμματος στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για να διαφυλάξουμε τόσο τη λειτουργία των τοπικών επιχειρήσεων όσο και τις θέσεις εργασίας σε αυτές .

Γ) Ένα μικρό αναλογικά ποσό να κατευθυνθεί σε μελέτες με τη δέσμευση ό,τι είναι απολύτως αναγκαίες  και θα υλοποιηθούν.  Επίσης όσες μελέτες αναθέτονται από φορείς και θεσμούς του Νομού σε οποιονδήποτε να υπάρχει η ρήτρα απασχόλησης ενός αριθμού επιστημονικού προσωπικού από το Νομό γιατί έχουμε πολλούς νέους επιστήμονες άνεργους.

Δ) Να χρηματοδοτηθούν περιβαλλοντικά έργα που έχει ανάγκη η περιοχή μας και δράσεις στον τομέα της πράσινης ανάπτυξης

Ε) Να στηριχθεί με συγκεκριμένα μέτρα ο γεωργοκτηνοτροφικός τομέας.

Και τέλος όσον αφορά την αλλαγή της Υπουργικής Απόφασης για τη διαχείριση του Ε.Α.Π , πιστεύω ότι πρέπει να γίνει με βάση το νέο τοπίο που θα διαμορφωθεί μετά την ψήφιση του σχεδίου Καλλικράτης και όταν ανοίξει ο διάλογος για τον προγραμματισμό του 4^ου Ε.Α.Π αφού λάβουμε υπόψη όλη την προηγούμενη εμπειρία.