Όπως είναι γνωστό ο Τοπικός Πόρος Ανάπτυξης (Τέλος Ανάπτυξης Βιομηχανικών Περιοχών 0,4%) κατοχυρώθηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1996, από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ύστερα από συντονισμένες ενέργειες του νεοσύστατου τότε θεσμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, ενώ καθοριστικός ήταν ο ρόλος των βουλευτών του Νομού στην τελική φάση, για τη Νομοθέτηση του. Αυτά για την ιστορία και για όσους έχουν επιλεκτική μνήμη. Προηγήθηκε βέβαια μια σοβαρή αλλά άκαρπη προσπάθεια φορέων του Νομού για τη διεκδίκηση του τα προηγούμενα χρόνια.

Το ειδικό αναπτυξιακό πρόγραμμα (Ε.Α.Π) εξειδικεύεται από τις κατά καιρούς Υπουργικές Αποφάσεις ( Υ.Α. )οι οποίες καθορίζουν τόσο τον τρόπο λειτουργίας του προγράμματος όσο και τα όργανα που εντέλλονται για τον προγραμματισμό, την παρακολούθηση, την εξειδίκευση ,  την υλοποίηση και την πληρωμή  των έργων .

Η διάρκεια του προγράμματος ορίστηκε από την πρώτη στιγμή με βάση την πρώτη Υπουργική απόφαση Ιούλιος του 1997 σε πενταετίες. (γιατί άραγε;)

Πριν ένα χρόνο ακριβώς σε ειδική σύσκεψη που συγκάλεσα παρουσία των εκπροσώπων, των θεσμών και των φορέων του Νομού, με θέμα την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, μεταξύ των άλλων προτάσεων που κατέθεσα, τόνισα την αναγκαιότητα διενέργειας ενός αναπτυξιακού συνεδρίου υψηλού επιπέδου στο Νομό. Συνέδριο το οποίο θα ξεκινούσε με ένα συνολικό απολογισμό από όλους τους φορείς και τους θεσμούς και θα αφορούσε την εικοσαετία (1990-2010) με αφετηρία την αποβιομηχάνιση του Νομού και προγραμματισμό για τα επόμενα είκοσι χρόνια.

Αυτό επιτάσσει μια σοβαρή πολιτική λειτουργία. Μόνο μέσα από τέτοιες διαδικασίες μπορεί να αποτιμηθούν αποτελέσματα ,να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα, να συζητηθούν όλα τα προβλήματα που απασχολούν την περιοχή και τους πολίτες και να κατατεθούν προτάσεις για το μέλλον του τόπου.

Αντί γι’ αυτό που είναι η πεμπτουσία της πολιτικής διαδικασίας, βιώνουμε αυτό το διάστημα τις πιο θλιβερές καταστάσεις στη λειτουργία του Νομαρχιακού Συμβουλίου, του ανώτατου οργάνου Δημοκρατικού προγραμματισμού στο νομό.

Σύμβουλοι της συμπολίτευσης καταγγέλλουν τη λειτουργία του Νομάρχη και κάνουν λόγο για αδιαφανείς διαδικασίες, παράτυπες λειτουργίες και διασπάθιση πόρων.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα ζήτησα δημόσια από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας λεπτομερή και αναλυτικά στοιχεία του 2^ου και 3^ου Ε.Α.Π , για να ενημερωθώ αναλυτικά για τον τρόπο διαχείρισης του προγράμματος και αξιοποίησης των χρημάτων .

Ζήτησα συγκεκριμένα τα στοιχεία του 2^ου και 3^ου Ε.Α.Π  για δυο λόγους.

 Διότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στα 5,5 χρόνια διακυβέρνησης άλλαξε δύο φορές τις Υπουργικές Αποφάσεις διαχείρισης του Ε.Α.Π κατά πως την βόλευε κάθε φορά.

Με την μεν πρώτη Υ.Α. (2005) ανέθεσε στον Γενικό Γραμματέα  της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας την ευθύνη του προγράμματος γιατί δεν της ήταν αρεστοί οι τότε Νομάρχες.

Με την δε δεύτερη Υ.Α (2008) επανέφερε  την ευθύνη της διαχείρισης του προγράμματος στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις γιατί πλέον της ήταν αρεστοί οι  Νομάρχες.  

  Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα στοιχεία του 1^ου ΕΑΠ παρουσιάστηκαν αναλυτικά σε δημόσια διαδικασία και όσοι διαθέτουν αρχείο τα έχουν στη διάθεσή τους.

Τα στοιχεία του 2^ου και 3^ου Ε.Α.Π τα οποία παρέλαβα από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας πριν μερικές μέρες (πέμπτη 27 /2/2010 ) παρουσιάζουν σημαντικές ελλείψεις και ήδη έχω ζητήσει συμπληρωματικά στοιχεία, τα οποία αφού μελετήσω θα τοποθετηθώ δημόσια.

Σήμερα όπως διαμορφώνεται η κατάσταση με αφορμή τις καταγγελίες για κακοδιαχείριση του Ε.Α.Π ,την αλλοίωση της φυσιογνωμίας του  και την υπερδέσμευση πόρων , σε συνδυασμό με την επικείμενη θεσμοθέτηση της περιφερειακής Αυτοδιοίκησης επαναφέρω την πρότασή μου   και την ξαναθέτω σε δημόσιο διάλογο.

Να προχωρήσουμε άμεσα στη διενέργεια ενός ουσιαστικού και υψηλού επιπέδου Περιφερειακού Αναπτυξιακού Συνεδρίου με ευθύνη της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.

Αφού πρώτα  όμως προηγηθεί ένας σοβαρός απολογισμός όλων των φορέων και των θεσμών σε προσυνεδριακές Νομαρχιακές διαδικασίες για όλες τις δράσεις και τα προγράμματα που αφορούν την εικοσαετία, (1990-2010 ).

Ειδικά για τον Τοπικό Πόρο Ανάπτυξης ο οποίος αποτέλεσε το συγκριτικό πλεονέκτημα των νομών Κοζάνης και Φλώρινας  πρέπει να συζητηθεί σε ειδικές προσυνεδριακές διαδικασίες το κατά πόσο αυτός συνέβαλε στην ανάπτυξη των δύο Νομών.

Η διαχείριση του Ε.Α.Π που αφορά τους Νομούς Κοζάνης και Φλώρινας η οποία προφανώς μετά την εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης θα περάσει στην αρμοδιότητα του Περιφερειακού Συμβουλίου ,να παραμείνει  στους ενεργειακούς  Δήμους κατά ένα ποσοστό και το υπόλοιπο ποσοστό του Περιφερειακού Συμβουλίου να κατευθυνθεί  αυστηρά σε  μεγάλες αναπτυξιακές δράσεις.

Αφού λάβουμε σοβαρά υπόψη την δραματική περίοδο και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα και οι πολίτες, την ανεργία, την απουσία επενδύσεων, την ύφεση και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της  περιοχής προτείνω :

Α)   Να διερευνήσουμε τη δυνατότητα υλοποίησης ενός προγράμματος κοινωνικής εργασίας για να εργαστούν με αυστηρά κοινωνικά κριτήρια μακροχρόνια άνεργοι οικογενειάρχες.

Β) Να διερευνήσουμε τη δυνατότητα εκπόνησης ενός νέου προγράμματος στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για να διαφυλάξουμε τόσο τη λειτουργία των τοπικών επιχειρήσεων όσο και τις θέσεις εργασίας σε αυτές .

Γ) Ένα μικρό αναλογικά ποσό να κατευθυνθεί σε μελέτες με τη δέσμευση ό,τι είναι απολύτως αναγκαίες  και θα υλοποιηθούν.  Επίσης όσες μελέτες αναθέτονται από φορείς και θεσμούς του Νομού σε οποιονδήποτε να υπάρχει η ρήτρα απασχόλησης ενός αριθμού επιστημονικού προσωπικού από το Νομό γιατί έχουμε πολλούς νέους επιστήμονες άνεργους.

Δ) Να χρηματοδοτηθούν περιβαλλοντικά έργα που έχει ανάγκη η περιοχή μας και δράσεις στον τομέα της πράσινης ανάπτυξης

Ε) Να στηριχθεί με συγκεκριμένα μέτρα ο γεωργοκτηνοτροφικός τομέας.

Και τέλος όσον αφορά την αλλαγή της Υπουργικής Απόφασης για τη διαχείριση του Ε.Α.Π , πιστεύω ότι πρέπει να γίνει με βάση το νέο τοπίο που θα διαμορφωθεί μετά την ψήφιση του σχεδίου Καλλικράτης και όταν ανοίξει ο διάλογος για τον προγραμματισμό του 4^ου Ε.Α.Π αφού λάβουμε υπόψη όλη την προηγούμενη εμπειρία.