…124 χρόνια μετά.

Από την ημέρα εκείνη που οιεργάτες στο Σικάγο εξεγέρθηκαν, ξεσηκώθηκαν, διεκδικώντας να μειωθεί το ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας. 400.000 άτομα συμμετείχαν στην απεργία και παρά το ότι φαινόταν πως «καθόλου καπνός δεν έβγαινε από τις ψηλές καπνοδόχους των εργοστασίων και των μύλων και τα πράγματα είχαν σαββατιάτικη μορφή», ξέσπασαν ταραχές, και η αστυνομία του Σικάγο επιτέθηκε στους απεργούς. Το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον δυο άνθρωποι νεκροί, αρκετοί τραυματίες και μια πόλη γεμάτη εξοργισμένους εργάτες. Σε ανάμνηση αυτής της εξέγερσης, καθιερώθηκε η Πρωτομαγιά σαν παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης.

Σήμερα, οι αγώνες της εργατική τάξης «θωρακισμένοι» από τα γεγονότα του παρελθόντος, τις ανάγκες του παρόντος και τις εξελίξεις που προμηνύονται, συνεχίζονται με ακόμα μεγαλύτερη δυναμική, καθώς οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να αισθάνονται έντονα τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.

Σήμερα ούτε λίγο ούτε πολύ οι εργαζόμενοι έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου απλά και μόνο για την επιβίωση και αυτό είναι ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ. Η προσφορά και η καθημερινή πάλη τους ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να μεταφράζονται σε:

· Κατάργηση συμβάσεων

· Περικοπές μισθών, επιδομάτων, δώρων κ.ο.κ.

· Κατάργηση κεκτημένων

·¨Ασθένεια¨ του ασφαλιστικού φορέα

· Έξαρση της ανεργίας

·  Απολύσεις

·  Υποβάθμιση συνθηκών εργασίας

Πότε επιτέλους θα γίνει κατανοητό ότι την οικονομική κρίση την δημιούργησαν οι κυβερνώντες, ασκώντας πολιτικές, εναρμονισμένες στις απαιτήσεις των εργοδοτών και την κρίση θα πρέπει να την πληρώσουν αυτοί που την δημιούργησαν. Η ανάνηψη αυτής της βαριάς κρίσης σίγουρα δεν επιτυγχάνεται με «αναγκαστικές», «επιβεβλημένες» ή «αναπόφευκτες» αποφάσεις που διαγράφουν τα υπάρχοντα και σημαίνουν οπισθοχώρηση. Που επιφέρουν αδιέξοδα, αναταραχή, αναστάτωση και κατά συνέπεια, αναρχία.

Η εργατική τάξη πρωταγωνίστησε και πρωταγωνιστεί στις παγκόσμιες εξελίξεις, καθόρισε και καθορίζει την ιστορία, δίνει νόημα και περιεχόμενο στα ιστορικά γεγονότα. Σε τοπικό επίπεδο «οι εργαζόμενοι» παραπέμπουν αυτομάτως στους εργαζόμενους της ΔΕΗ που 60 χρόνια τώρα δίνουν το αίμα τους για την μεγαλύτερη βιομηχανική επιχείρηση της χώρας, αλλά και για την ίδια την ύπαρξη της περιοχής.

Ως εργαζόμενοι δώσαμε αναρίθμητους αγώνες και πετύχαμε εξίσου πολλές επιτυχίες.

Ως εργαζόμενοι, προσπαθούμε για την διατήρηση των κεκτημένων και την κατοχύρωση νέων δυνατοτήτων.

Ως εργαζόμενοι αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες στους εργασιακούς χώρους και κινούμαστε προς την κατεύθυνση της βελτίωσης των υπαρχουσών συνθηκών.

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΑΛΑ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΣΙΚΑΓΟ, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ έτοιμοι να ξαναγίνουμε οι ΕΞΟΡΓΙΣΜΈΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ 1886. Όταν χρειάστηκε και όποτε χρειαστεί είμαστε έτοιμοι να μπούμε στην πρώτη γραμμή και να τα δώσουμε όλα πολεμώντας τον ελεεινό τρόπο με τον οποίο βάλλεται η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ. Τα καθεστώτα ομηρίας δε μας ταιριάζουν.

Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη: Αυτή την ημέρα την τιμούμε με απεργία, με συμμετοχή στις συγκεντρώσεις, στις ομιλίες, στα συλλαλητήρια, γιατί έτσι δίνουμε δύναμη και προοπτική στην συλλογική δράση που καθορίζει και την έκβαση των αγώνων μας.