Η ομιλία έχει ως εξής:“Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ατυχώς και το εννοώ, το ατυχώς, η σημερινή συζήτηση για τη δημόσια εκπαίδευση γίνεται στη πιο δύσκολη συγκυρία για τη χώρα μας. Το τελευταίο διάστημα οι Έλληνες πολίτες παρακολουθούν άλλοι μουδιασμένοι, άλλοι εξοργισμένοι την επιβολή των πιο δύσκολων μέτρων που χρειάστηκε ποτέ να λάβει ελληνική κυβέρνηση μεταπολιτευτικά.
Πίστευα ότι σε αυτήν την εξαιρετικά δύσκολη στιγμή για τη χώρα, θα ήμασταν όλοι συντεταγμένοι σε μια κοινή προσπάθεια. Θα μου πείτε βέβαια, σε ποια πολιτική παράδοση στηρίζω αυτήν την πίστη. Σίγουρα, όμως, δεν περίμενα τη στάση που επέλεξε να κρατήσει η μείζον αντιπολίτευση.
Χθες ο κ. Σαμαράς μας είπε ότι δεν αρνείται τη χρηματοδοτική στήριξη που το ΠΑΣΟΚ –κατ’ αυτόν- κατέστησε απαραίτητη αλλά διαφωνεί με την πολιτική που μας οδήγησε ως εδώ. Μα, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, η πολιτική που μας οδήγησε ως εδώ είναι η πολιτική που εσείς ασκήσατε ως κυβέρνηση από το 2004. Την οικονομική στρατηγική της σημερινής Κυβέρνησης που αποδοκιμάζετε, εσείς την καταστήσατε αναγκαία και αναπόφευκτη, κυβερνώντας τη χώρα επί μια εξαετία χωρίς πρόγραμμα, χωρίς όραμα. Αντιμετωπίσατε το κράτος ως λάφυρο και τα δημόσια ταμεία σαν ημέτερους αποταμιευτικούς λογαριασμούς.
Σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή εμείς δεν φοβόμαστε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και όχι μόνο τις δικές μας αλλά και τις δικές σας. Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θέλει και μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Σήμερα δίνουμε όλοι μαζί τη μεγάλη μάχη. Είναι μια άνιση μάχη αλλά θα την κερδίσουμε.
Τα μέτρα που λάβαμε δεν είναι μόνο δύσκολα, είναι και άδικα. Δεν μπορούμε να το αρνηθούμε. Ο ελληνικός λαός καλείται να σηκώσει το βάρος. Μας δίνεται, όμως, σήμερα η ευκαιρία να τα αλλάξουμε όλα, τις παθογένειες, τα κακώς κείμενα. Θα ξαναφτιάξουμε τη χώρα από την αρχή.
Την αρχή την κάνουμε από την Παιδεία. Γιατί η Παιδεία είναι η αρχή των πάντων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που σήμερα συζητούμε είναι στην πραγματικότητα ένα πολυνομοσχέδιο που αποσκοπεί στην άμεση επίλυση καίριων και χρόνιων σε πολλές περιπτώσεις προβλημάτων της δημόσιας εκπαίδευσης. Οι αλλαγές που προωθούνται έχουν αργήσει πολύ. Ευθυνόμαστε όλοι γι’ αυτό, είτε θέλουμε να το παραδεχθούμε είτε όχι. Και είναι ένας από τους λόγους που η χώρα μας, η κοινωνία μας είναι σήμερα στη δεινή αυτή κατάσταση.
Και είναι αυτή η επιλογή μας να παραμελήσουμε το ελληνικό σχολείο, την ελληνική εκπαίδευση, που μας οδήγησε σε αυτήν την κατάσταση που σήμερα ζούμε. Σήμερα, λοιπόν, το σχέδιο νόμου θέτει τις βάσεις για το νέο σχολείο ενώ επιφέρει σειρά αλλαγών για τους εκπαιδευτικούς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σημαντικότερο μέρος του νομοσχεδίου είναι αυτό που επιδιώκει την αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού αλλά και την εξασφάλιση ενός αξιοκρατικού τρόπου αξιολόγησης της ποιότητας του έργου που προσφέρει, του έργου που παράγει.
Ο εκσυγχρονισμός του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους της σύγχρονης μεταρρύθμισης του εκπαιδευτικού συστήματος. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι στη νέα πολιτική για την εξασφάλιση της ποιότητας του διδακτικού προσωπικού και των σχολικών προγραμμάτων σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολλοί υποστήριζαν ανέκαθεν-και νομίζω ότι είναι γεγονός-ότι η διδασκαλία βρίσκεται στην καρδιά της εκπαίδευσης. Συνεπώς, μια από τις σημαντικότερες δράσεις κάθε χώρας, προκειμένου να βελτιώσει το εκπαιδευτικό της σύστημα είναι να ενισχύσει το επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Στις περισσότερες χώρες η διδασκαλία αναδιαμορφώνεται μέσα από τη διαρκή και αδιάκοπη διαδικασία αξιολόγησης των εκπαιδευτικών κατά τη διάρκεια όλης της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας.
Το νομοσχέδιο χωρίζεται σε έξι κεφάλαια με στόχο να αντιμετωπίσει καίρια προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης άμεσα και συγκεντρωτικά. Κύριος στόχος είναι η ανάδειξη του εκπαιδευτικού σε πρωταγωνιστή των αλλαγών, η ανάδειξη του μαθητή σε αποδέκτη αυτών των αλλαγών.
Έτσι, προωθείται μία σειρά καινοτόμων πρωτοβουλιών που αφορούν το σύνολο της εργασιακής διαδρομής των εκπαιδευτικών. Καθιερώνεται το πιστοποιητικό παιδαγωγικής, διοικητικής κατάρτισης θεσμός του δόκιμου εκπαιδευτικού, η διασφάλιση αντικειμενικού και ενιαίου τρόπου επιλογής και πρόσληψης μέσω ΑΣΕΠ, η πραγματοποίηση μεταθέσεων και αποφάσεων μόνο με βάση πραγματικά κενά και πραγματικές ανάγκες και αντικειμενικές διαδικασίες. Μήπως συνέβαιναν όλα αυτά και δεν τα ξέραμε;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο αυτό μας δίνει την ευκαιρία να διορθώσουμε κάποιες από τις παθογένειες της δημόσιας εκπαίδευσης. Το νέο σχολείο που προτείνεται φέρνει πάλι τον μαθητή και τον εκπαιδευτικό στο επίκεντρο του εκπαιδευτικού συστήματος. Αν μη τι άλλο, αυτό θέλουμε όλοι να το υπερψηφίσουμε. Το οφείλουμε στο αύριο των παιδιών μας”.
