η πιο μεγάλη τιμωρία δεν είναι το πυρ και το σκότος αλλά η ανικανότητα να αγαπήσουμε.
Η Σάσα είναι μια νεαρή βαμπίρ με ένα σοβαρό πρόβλημα: είναι υπερβολικά ευαίσθητη για να σκοτώσει. Οι γονείς της που μέχρι τώρα την τροφοδοτούν με φρέσκο, αγνό αιματάκι της το ξεκόβουν, αν θέλει να επιβιώσει πρέπει να φροντίσει για τα προς το ζην μόνη της. Η Σάσα νιώθει ότι βρίσκεται σε αδιέξοδο και θανάσιμο κίνδυνο. Αυτό το τελεσίγραφο αναγκάζει τη Σάσα να αντιμετωπίσει κατά μέτωπο το ηθικό της δίλημμα, ωθώντας την προς μια απελπισμένη λύση. Η πλοκή παίρνει μια σκοτεινά κωμική τροπή όταν η Σάσα συναντά τον Πολ, έναν μοναχικό και απελπισμένο έφηβο που σκέφτεται να αυτοκτονήσει και ο οποίος είναι πρόθυμος να δώσει τη ζωή του για να σώσει τη δική της.
Το «Ανθρωπίστρια Βρικόλακας Αναζητά Αυτοκτονικό Άτομο» παρουσιάζει μια αναζωογονητικά πρωτότυπη εκδοχή του είδους των βαμπίρ, συνδυάζοντας τη σκοτεινή κωμωδία, μια ιστορία ενηλικίωσης και το οδυνηρό δράμα για να εξερευνήσει θέματα μοναξιάς, εκπροσώπησης και αναζήτησης νοήματος. Η μοναδική υπόθεση της ταινίας περιστρέφεται γύρω από τη Σάσα. Αυτή η αντισυμβατική ανατροπή όχι μόνο δίνει νέα πνοή στην αφήγηση των βρικολάκων, αλλά θέτει επίσης τις βάσεις για μια ιστορία πλούσια τόσο σε χιούμορ όσο και σε βαρύ δράμα.
Το σενάριο, γραμμένο από την Κριστίν Ντογιόν, σε συνεργασία με την σκηνοθέτιδα της ταινίας Αριάν Λουί-Σεζ , είναι αιχμηρό και τολμηρό. Η προθυμία του Πολ να προσφέρει τη ζωή του στο αγνό βαμπίρ με αντάλλαγμα τη βοήθειά της στην εκπλήρωση των τελευταίων επιθυμιών του είναι το επίκεντρο της ταινίας. Αυτή η συμφωνία αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της αφήγησης, οδηγώντας τους χαρακτήρες σε μια ολονύχτια περιπέτεια που είναι τόσο συγκινητική όσο και παράλογη. Το σενάριο εξισορροπεί επιδέξια τις στιγμές ελαφρότητας με τη βαθιά θλίψη της κατάστασης του Πολ, δημιουργώντας μια συναρπαστική αντιπαράθεση.
Η εσωτερική σύγκρουση της Σάσα και η παραίτηση του Πολ από τη μοίρα του διερευνώνται με βάθος και λεπτότητα. Το κοινό τους ταξίδι δεν αφορά μόνο την εύρεση αίματος ή την εκπλήρωση μιας λίστας τελευταίων επιθυμιών αλλά γίνεται μια εξερεύνηση της ανθρώπινης (και βαμπιρικής) σύνδεσης. Η εξελισσόμενη σχέση μεταξύ της Σάσα και του Πολ είναι η καρδιά της ταινίας και οι αλληλεπιδράσεις τους διαπνέονται από μια ωμή σχεδόν αχνιστή ειλικρίνεια που τέρπει.
Το ντεμπούτο της Καναδής σκηνοθέτριας και σεναριογράφου από το Κεμπέκ η οποία έγινε γνωστή για τις μικρού μήκους ταινίες της Wild Skin είναι άκρως ενδιαφέρον, καθώς αναδεικνύει τις τονικές εναλλαγές της ταινίας με φινέτσα. Το οπτικό στυλ συμπληρώνει την ιδιόρρυθμη, παράξενη ευαισθησία της αφήγησης, με μια προσεκτική ισορροπία μεταξύ γοτθικής αισθητικής και σύγχρονων σκηνικών. Η χρήση του σκοτεινού και του υποφωτισμένου σε αντιπαράθεση με στιγμές απροσδόκητης φωτεινότητας αντικατοπτρίζει τις θεματικές αντιθέσεις της ταινίας. Η ικανότητα της σκηνοθέτιδας να διατηρεί αυτή την ισορροπία αποτελεί απόδειξη της ικανότητάς της, κερδίζοντας διακρίσεις όπως το βραβείο καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας στο τμήμα Giornate Degli Autori στη Βενετία και το βραβείο κοινού στη Θεσσαλονίκη, το Βανκούβερ και το Κάλγκαρι.
Το χιούμορ της ταινίας είναι κατάμαυρο και συχνά πηγάζει από τον παραλογισμό των καταστάσεων στις οποίες βρίσκονται η Σάσα και ο Πολ. Ωστόσο, ποτέ δεν μοιάζει αχρείαστο ή εκβιασμένο, αντίθετα, χρησιμεύει για να αναδείξει την ευαισθησία των χαρακτήρων. Για παράδειγμα, ο κατάλογος των τελευταίων επιθυμιών του Πολ περιλαμβάνει ευφάνταστα καθημερινές επιθυμίες, όπως το να φάει το αγαπημένο του παγωτό ή να επισκεφθεί ένα παιδικό στέκι, γεγονός που εισάγει στιγμές ελαφρότητας και κανονικότητας στη μακάβρια αναζήτησή τους.
Επιπλέον, η ταινία δεν αποφεύγει τις πιο σκοτεινές πτυχές της υπόθεσής της. Αντιμετωπίζει τα θέματα της αυτοκτονίας και της υπαρξιακής απόγνωσης με μια διακριτικότητα που προκαλεί σεβασμό και προβληματισμό. Η πάλη του Πολ με την αίσθηση της αξίας του και η μάχη της Σάσα με τη φύση της, συνυφαίνονται με τρόπο που προσθέτει επίπεδα πολυπλοκότητας στην αφήγηση. Η προθυμία της ταινίας να ασχοληθεί με αυτά τα βαριά θέματα χωρίς να χάσει την αίσθηση του χιούμορ είναι ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά της.
Οι ερμηνείες είναι μεστές, πρωταγωνιστούν οι Σαρά Μονπετί, Φελίξ-Αντουάν Μπενάρ, Στιβ Λαπλάντ, Σοφί Καντιέ, Νοεμί Ο'Φάρελμε με τους πρωταγωνιστές να αποδίδουν αποχρώσεις και συναισθηματική απήχηση. Η απεικόνιση της Σάσα είναι ιδιαίτερα συναρπαστική, η πάλη της με τα ένστικτα των βρικολάκων σε σχέση με την ενσυναίσθησή της για τους ανθρώπους αποδίδεται με μια συγκινητική λεπτότητα. Ο Πολ, από την άλλη πλευρά, αποτυπώνει τον πόνο και την αποστασιοποίηση ενός νέου ανθρώπου που νιώθει αποκομμένος από τη ζωή, αλλά βρίσκει μια παράξενη παρηγοριά στο νέο του σκοπό.
Η Αριάν Λουί-Σεζ δημιούργησε μια μαύρη, τολμηρή κωμωδία τρόμου για την αγάπη, μια ταινία που έχει να κάνει τόσο με την αναζήτηση της ανθρώπινης σχέσης όσο και με το υπερφυσικό, προσφέροντας μια νέα οπτική και για τα δύο. Γιατί αν μπορούσαμε να καθαρίσουμε τα κρύσταλλα της αντίληψης μας, όλα θα εμφανίζονταν εμπρός μας όπως πραγματικά είναι, πολύχρωμα, πολυδιάστατα, άπειρα.
