Την ένταξη του έργου της πράξης «Εσωτερικά και εξωτερικά δίκτυα αποχέτευσης ακαθάρτων Τ.Δ. Βατερού Δήμου Κοζάνης» στον άξονα προτεραιότητας 8 «Αειφόρος ανάπτυξη και ποιότητα ζωής στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας», υπόγραψε ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας κ. Γιώργος Κίρκος.

Ένα θαυμάσιο ντουέτο από τη Νέα Υόρκη θα έχουν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν οι φίλοι της jazz στην πόλη της Κοζάνης. Ο Χρήστος Ραφαηλίδης στο βιμπράφωνο και ο Sergio Salvatore στο πιάνο  θα εμφανιστούν το Σάββατο 15 Μαΐου 2010, στις 8.30 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημοτικού Ωδείου Κοζάνης. Οι δύο μουσικοί άρχισαν τη συνεργασία τους το 2007 και από τότε έχουν ταξιδέψει σε πολλά σημεία των ΗΠΑ με αποκορύφωμα τις εμφανίσεις τους στο Carnegio Hall και στο Lincolin Center στη Νέα Υόρκη όπου είναι και η βάση των καλλιτεχνών. Ο γνωστός  βιμπραφωνίστας Χρήστος Ραφαηλίδης μαζί με τον Sergio Salvatore θα επισκεφθούν αύριο τα γραφεία του veto91fm για να μας μιλήσουν στις 14.00 για την νέας τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο “DarkSand” αλλά και για άλλα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα… Μείνετε συντονισμένοι.

Με το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας Γενικής Παιδείας ξεκίνησαν σε όλη την χώρα οι πανελλήνιες εξετάσεις. Το θέμα της έκθεσης ήταν «Σε άρθρο που θα δημοσιευτεί στην εφημερίδα του σχολείου σας να αναφερθείτε στην σημασία της αυτομόρφωσης και να προτείνετε τρόπους πραγμάτωσής της σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου». Από τους μαθητές ζητήθηκε να κάνουν περίληψη του κείμενου, να αναπτύξουν το περιεχόμενο συγκεκριμένου αποσπάσματος και να απαντήσουν σε δομικές και γραμματικές ασκήσεις.

Η ανακοίνωση της κατασκευής του πρώτου πυρηνικού σταθμού στην περιοχή του Ακούγιου - στα τουρκικά παράλια απέναντι περίπου από το νησί της Ρόδου- από όμιλο ρωσικών εταιριών, καταδεικνύει με τον πλέον σαφή και ωμό τρόπο την στενότατη σχέση του πυρηνικού λόμπυ με τα διεθνή κέντρα άσκησης πολιτικής. Μεσούσης της διεθνούς δομικής οικονομικής κρίσης η οποία οδηγεί τους πολίτες του πλανήτη στην εξαθλίωση , οι υπαίτιοι και οι φυσικοί τους σύμμαχοι πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους,  με αντάλλαγμα όχι μόνο τις συνθήκες ζωής και την ασφάλεια αλλά την ίδια την επιβίωση στον πλανήτη!

Τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια που θα κοστίσει η κατασκευή τεσσάρων αντιδραστήρων συνολικής δυνατότητας 4.800 μεγαβάτ στην όχι μόνο σεισμογενή αλλά και γεωπολιτικά ευαίσθητη γειτονιά μας , βρίσκουν απέναντι τους τη μακρόχρονη σθεναρή αντίσταση Τούρκων και ευρωπαίων πολιτών, των μελών του αντιπυρηνικού κινήματος, διεθνών επιστημονικών οργανώσεων αλλά και θεσμικών φορέων όπως προσφάτως την τουρκική δικαιοσύνη. Συνάδουν όμως απολύτως με τον εδώ και χρόνια ασφυχτικό εναγκαλισμό της ενεργειακής ρωσικής «διπλωματίας» με προεξάρχοντα τον ίδιο τον Β.Πούτιν , που φρόντισε να κάνει σαφή τη «δυσαρέσκεια» της ρωσικής κυβέρνησης και την πιθανότητα να πάψει να θεωρεί την Τουρκία προνομιακό εταίρο στην περιοχή αν η συμφωνία ναυαγούσε. Η συμμόρφωση της ήδη ενεργειακά εξαρτημένης γείτονος  στις αξιώσεις της ισχυρής συμμάχου της , αποτυπώθηκε στις καθιερωμένες δηλώσεις περί αμοιβαίας επιτυχίας και την κατάργηση της βίζας για μηνιαία παραμονή ώστε οι ρώσοι νεόπλουτοι να κάνουν στις τουρκικές παραλίες τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Χάντρες και καθρεφτάκια δηλαδή για πιθανούς μελλοθάνατους ιθαγενείς!

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει την έντονη αντίθεση του σε κάθε προσπάθεια υπονόμευσης του δικαιώματος στη ζωή, την ευημερία, την ασφάλεια των ανθρώπων υπέρ του κέρδους των λόμπυ και των υπηρετών τους. Συντάσσεται με τη διεθνώς ισχυρή αντίληψη πως η εγκατάσταση πυρηνικών σταθμών στο έδαφος μίας χώρας δεν αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα της, αφού με τραγικό τρόπο είναι πλέον γνωστό παγκοσμίως ότι τα όποια τραγικά αποτελέσματα δε γνωρίζουν ούτε διοικητικά σύνορα ούτε γεωπολιτικές συμμαχίες και διακρίσεις. 

Εγκαλεί την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ γιατί παρά τα φραστικά της πυροτεχνήματα περί οικολογικής ευαισθησίας και ενδιαφέροντος για την ασφάλεια του πλανήτη γενικά και της περιοχής μας ιδιαίτερα, όχι μόνο δεν προέβη σε καμία ενέργεια ώστε να αντιταχθεί σε μία τέτοια εξέλιξη- αν και η διεθνής πρακτική εδραιώνει το δικαίωμα αυτό στις όμορες και γειτονικές χώρες- αλλά πριν λίγες μέρες φρόντισε μέσω του πρέσβη  μας στον ΟΗΕ να εκφράσει τη συμφωνία της «στην προσεκτική χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς»! Προλειαίνεται άραγε το έδαφος για αντίστοιχους σχεδιασμούς και στη δική μας χώρα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί την κυβέρνηση να αναλάβει συγκεκριμένες πολιτικές πρωτοβουλίες κατά των ρωσο-τουρκικών πυρηνικών σχεδίων και τους πολίτες να δείξουν με κάθε τρόπο την αντίθεση τους στην όποια πιθανότητα μετατροπής της χώρας μας και της ευρύτερης περιοχής μας σε ενεργό πυρηνικό ηφαίστειο!

Τα μικρά καθημερινά προβλήματα σε αυτή τη δύσκολη και πρωτόγνωρη πραγματικότητα στριμώχνονται συνήθως στο περιθώριο και συνθλίβονται από το τσουνάμι του ΔΝΤ. Παρόλα αυτά εξακολουθούν πεισματικά να υπάρχουν και να μας θυμίζουν ότι η ζωή συνεχίζεται, αλλά και ότι οι μεγάλες αλλαγές χωρίς τις καθημερινές ανατροπές και ρήξεις δύσκολα ριζώνουν.

«Τολμώ» λοιπόν να θίξω ένα θέμα .. τρίτης διαλογής με αφορμή μια προσωπική εμπειρία: Πριν από λίγο καιρό αποφάσισα να κάνω για πρώτη φορά τα χαρτιά μου στη ΝΕΛΕ (Νομαρχιακή Επιμόρφωση Λαϊκής Επιμόρφωσης) για να διδάξω σε ένα μικρό πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Αγωγής διάρκειας 25 ωρών.

Μάζεψα τα δικαιολογητικά μου (αρκετά «βαριά» μετά από 20 χρόνια στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και 11 χρόνια στη βιομηχανία) και τα κατέθεσα στη Νομαρχία Κοζάνης.

Μετά από λίγο καιρό με ειδοποίησαν από τη ΝΕΛΕ να περάσω για «Συνέντευξη» από τα γραφεία τους.

«Συνέντευξη ; Για ποιο λόγο ;» ήταν η πρώτη μου ερώτηση. Και συνέχισα:

«Τι εξυπηρετεί ; Θα ελέγξετε με τη συνέντευξη την εγκυρότητα των δικαιολογητικών μου ή θα διαπιστώσετε την επάρκεια μου ως εκπαιδευτικού. Εξάλλου έχω και σχετική πιστοποίηση του ΕΚΕΠΙΣ (Εθνικού Κέντρου Πιστοποίησης) ότι διαθέτω τα προσόντα του επιμορφωτή. Προς τι να υποβάλλεται κάποιος σε πιστοποίηση και να πληρώνει τα σχετικά παράβολα όταν αυτό στην πράξη αμφισβητείται και αντικαθίσταται από μια συνέντευξη της σειράς ;»

«Ξέρετε αυτή είναι η διαδικασία που ισχύει και πρέπει να την εφαρμόσουμε» ήταν η απάντηση του υπαλλήλου.

«Λυπάμαι, αλλά καμιά διαδικασία δεν μπορεί να είναι πάνω από τους στοιχειώδεις κανόνες αξιολόγησης και αξιοκρατίας, γι αυτό και δεν θα παρουσιαστώ», έκλεισα τη συζήτηση. Και αμέσως μετά από περιέργεια ξαναρώτησα «Ποιος εκπαιδευτικός, ειδικός στην περιβαλλοντική αγωγή, κάνει τις συνεντεύξεις ; »

 «Δεν είναι εκπαιδευτικός, αλλά ο Αντινομάρχης κ. Γιώργος Σβώλης, η εκπρόσωπος του ΕΒΕ κ. Μαρία Ασμανίδου και κάποιος άλλος»

Τι να πει κανείς ; Με το Γιώργο το Σβώλη είχαμε ατέλειωτες «συνεντεύξεις» όταν ήμασταν στο Γυμνάσιο και κάναμε παρέα. Οφείλω να ομολογήσω μάλιστα ότι ήταν καλός στη μπάλα και στις καντάδες! Μετά από λίγο οι δρόμοι μας χώρισαν. Εκείνος έμπορος κι εγώ μηχανικός. Τι συνέντευξη να σου δώσω τώρα, φίλε Γιώργο, και πώς εσύ να αξιολογήσεις την ικανότητα μου να κάνω μαθήματα περιβαλλοντικής αγωγής ; Είναι σαν να βαθμολογώ εγώ τις εμπορικές σου ικανότητες. 

Δεν υποτιμώ κανέναν από τα μέλη της Επιτροπής αξιολόγησης, αλλά ο καθένας στο είδος του. Δεν σημαίνει  ότι όσοι ασχολούνται με τα κοινά είναι επί παντός επιστητού.

Δεν είναι ανάγκη να απαντήσετε, αρμόδιοι της ΝΕΛΕ. Αρκεί και μόνο να καταργήσετε όπου έχετε αρμοδιότητα, τις συνεντεύξεις αυτού του είδους.

Γνωρίζω ότι αυτή η διαδικασία προβλέπεται και επιβάλλεται άνωθεν, από τη Γενική Γραμματεία δια Βίου Μάθησης (Γ.Γ.Δ.Β.Μ.). Όπως επίσης ότι η Συνέντευξη έχει εκφυλιστεί σε μια τυπική επίσκεψη – και χασομέρια- των υποψηφίων που προσθέτει σε όλους τα ίδια ακριβώς μόρια (όπως στην προκειμένη περίπτωση που όλοι πήραν 20 ! ). Άλλες φορές η Συνέντευξη καταλήγει σε μια εντελώς υποκειμενική (για να μην πω αυθαίρετη) πριμοδότηση ή υποτίμηση μερικών υποψηφίων.

Η κριτική αυτή δεν απαξιώνει συλλήβδην τη διαδικασία των συνεντεύξεων ως συμπληρωματικό κριτήριο επιλογής. Υπάρχουν μεγάλες επιχειρήσεις που τις χρησιμοποιούν με αντικειμενικότητα και επιτυχία. Διαθέτουν όμως κατάλληλα εκπαιδευμένους συνεντευκτές και υποβάλουν ειδικά δομημένες ερωτήσεις. Οι συνεντεύξεις όμως «του δημοσίου» σπανίως πληρούν τέτοια κριτήρια. Έχουν εκφυλιστεί ή εκτραπεί σε άλλα μονοπάτια.

Συχνά ένας χρεωκοπημένος θεσμός συντηρείται, επειδή απλά και μόνο τον επιβάλει η γραφειοκρατία. «Εμείς θέλουμε, αλλά ο νόμος δεν μας αφήνει...» είναι η συνήθης δικαιολογία. Μερικές φορές όμως μπορούν να ξεπεραστούν αυτές οι αγκυλώσεις, αρκεί να υπάρχει βούληση. Να μερικοί τρόποι:

·Να υποκατασταθεί ή «συνέντευξη» από ένα τυπικό πρακτικό όπου με κοινή συναίνεση και υπογραφή των υποψηφίων θα φαίνεται ότι έγινε η συνέντευξη. Αποφεύγεται έτσι μια άσκοπη ταλαιπωρία και η απώλεια ανθρωποωρών των υποψηφίων και των αξιολογητών.

· Μερικές ΝΕΛΕ να πάρουν την πρωτοβουλία και να προτείνουν στη ΓΓΔΒΜ την κατάργηση της συνέντευξης. (Τα ίδια γράφαμε και τις προάλλες για τα ΙΕΚ και την κατάργηση των αμειβόμενων Επιτροπών κοινωνικών εταίρων στις εξετάσεις πιστοποίησης).

· Μια άλλη λύση θα ήταν η ποσοτικοποιημένη πριμοδότηση με κοινωνικά κριτήρια. Δηλαδή από τους υποψήφιους που διαθέτουν τα απαιτούμενα προσόντα να πριμοδοτούνται οι νεαρής ηλικίας και όσοι δεν έχουν μόνιμη απασχόληση.