Όπως ανέφερε η σύζυγός του Ρούλα, ο γνωστός ηθοποιός πέθανε από τη νόσο Πάρκινσον που εξελίχθηκε ραγδαία.

Ο Θύμιος Καρακατσάνης γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1940 στα Ταμπούρια του Πειραιά. Σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν και από το 1960 εργαζόταν συνεχώς στο θέατρο, αρχικά ως βασικό στέλεχος του Θεάτρου Τέχνης και στη συνέχεια στο ελεύθερο θέατρο.

Είχε παίξει σε έργα, μεταξύ άλλων, του Αριστοφάνη και του Μολιέρου, ενώ τελευταία του εμφάνιση ήταν την περίοδο 2008 - 2010 στην παράσταση «Θάνατος του εμποράκου» του 'ρθουρ Μίλερ, με την Αφροδίτη Γρηγοριάδου.

Ο Θύμιος Καρακατσάνης διέγραψε μια πλούσια πορεία –ως αριστοφανικός ηθοποιός- ερμηνεύοντας πάρα πολλούς ρόλους σε κωμωδίες του ποιητή, ενώ είχε συμμετάσχει και στην ιστορική παράσταση «Όρνιθες» του Κουν το 1959. Αξιοσημείωτη ήταν, επίσης, και θητεία του στο ελληνικό και διεθνές ρεπερτόριο (Νιλ Σάιμον, Πίντερ, Χάσεκ, Καλντερόν, Μολιέρος).

Πέρυσι τον Νοέμβριο, ο αγαπημένος ηθοποιός είχε δηλώσει ότι ετοιμάζεται να αποσυρθεί. «Για μένα η αυλαία έπεσε», είχε αναφέρει. 'νθρωπος με έντονη προσωπικότητα, ο Θύμιος Καρακατσάνης έλεγε δυνατά τη γνώμη του, ενώ υπερασπιζόταν με πάθος τις απόψεις του. Έως και την τελευταία στιγμή στο πλευρό του ήταν η αγαπημένη σύζυγός του Ρούλα, και οι δύο τους κόρες με τις οικογένειές τους.

Στον κινηματογράφο, συμμετείχε σε ταινίες όπως «Το πιο λαμπρό αστέρι», «Η Χαρτορίχτρα», «Γυναικοκρατία», «Καραβάν σαράι», «Μπουμ Ταρατατζούμ», «Οι νταντάδες».

Το τελευταίο αντίο

Η κηδεία του αγαπημένου ηθοποιού και σκηνοθέτη θα γίνει την Δευτέρα 2 Ιουλίου στις 11.30 το πρωί στο Νεκροταφείο Παιανίας, σε στενό οικογενειακό κύκλο. Δεν ήθελε δημοσιογράφους, κάμερες και φανφάρες στην κηδεία του. Ο ίδιος είχε ζητήσει να γίνουν όλα σεμνά.

Θέατρο (σκηνοθεσίες)

«Πλούτος» του Αριστοφάνη

«Όρνιθες» του Αριστοφάνη

«Μικροί Φαρισαίοι» του Δημήτρη Ψαθά

«Oύρσουλα» του Μπάμπη Τσικλιρόπουλου (1995)

«Ο Τελευταίος Να Κλείσει την Πόρτα» του Γιώργου Κωνσταντίνου

«Νεφέλες» του Αριστοφάνη

«Ταρτούφος» του Μολιέρου

«Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη

Ερμηνείες (θέατρο)

«Πλούτος» του Αριστοφάνη (στο ρόλο του Καρίωνα)

«Ο Καλός Στρατιώτης Σβέικ» του Γιάροσλαβ Χάσεκ (στο ρόλο του Σβέικ)

«Ξανά μαζί» του Νιλ Σάιμον

«Μικροί Φαρισαίοι» του Δημήτρη Ψαθά (στο ρόλο του Ανδρέα Ντελλή)

«Ειρήνη» του Αριστοφάνη

«Αρμένικο Φεγγάρι» στο Θέατρο Σμαρούλα

«Γυναίκα στοιχείο του Πέντρο Καλντερόν» στο Θέατρο Αμιράλ

«Όρνιθες» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν (1959) στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου

«Ο Ταρτούφος» στο θέατρο 'λφα

«Λυσιστράτη» στο ρόλο της Λυσιστράτης

«Ο θάνατος του εμποράκου» του 'ρθουρ Μίλερ (2010)

«Ο Τελευταίος Να Κλείσει την Πόρτα»

«Οι Νταντάδες» του Γιώργου Σκούρτη

«Νεφέλες» του Αριστοφάνη

Κινηματογράφο (ερμηνείες)

«Το πιο λαμπρό αστέρι» (1967)

«Η χαρτορίχτρα» (1967)

«Μπουμ Ταρατατζούμ» (1972)

«Η γυναικοκρατία», 1973 (Παμίνος)

«La faille», 1975 (κομμωτής)

«Οι νταντάδες», 1979 (Πέτρος)

«Ιδού η Μήλος, ιδού και το πήδημα», 1979

«Καραβάν Σαράι», 1986 (Μαργαρίτης)

Συλλυπητήρια μηνύματα – ανακοινώσεις

«Ο Θύμιος Καρακατσάνης υπήρξε ένας άοκνος εργάτης της θεατρικής σκηνής, ένας ηθοποιός μέγιστος με την πραγματική έννοια του όρου. Ταλέντο δαιμονικό, ερμήνευσε άπειρους ρόλους με το δικό του προσωπικό και μοναδικό σκηνικό τρόπο. Ζωντάνεψε χαρακτήρες και έδωσε αξία ακόμα και στον πιο μικρό ρόλο. Φώτισε τους ρόλους από γωνίες θεατρικά ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Συνασπισμός και προσθέτει: «Παρακαταθήκη για τις νεότερες γενιές μένουν οι ερμηνείες του σε έργα του μέγιστου κωμικού της αρχαιότητας, του Αριστοφάνη. Ακόμα, η μανία του για δημιουργία πάνω στην σκηνή και στις πιο δύσκολες ώρες του και η εξαιρετική μοναδική επαφή του με τους θεατές».

Τη λύπη του για το θάνατο του Θύμιου Καρακατσάνη εξέφρασε με ανακοίνωσή του και το ΠΑΣΟΚ κάνοντας λόγο για έναν ηθοποιό «που με το ιδιαίτερο ύφος του έγραψε ωραίες σελίδες στη θεατρική ιστορία του τόπου μας».

Τη λύπη τους για το θάνατο του Θύμιου Καρακατσάνη εξέφρασαν, επίσης, ο πρόεδρος και τα μέλη του Πανελλήνιου 'ρματος Πολιτών. «Ο Θύμιος ήταν από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του, πιστός στις αξίες της Τέχνης του και μετουσίωνε απόλυτα την έννοια της λέξης Ηθοποιός. Βαθύτατα πολιτικοποιημένος, παρενέβαινε με το Λόγο του στα κοινωνικά πράγματα, δίνοντας πάντα τροφή για σκέψη», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το κόμμα.

πηγή-naftemporiki.gr