Οι δυσκολίες συνεννόησης δημιουργούν πολλές ευτράπελες καταστάσεις, αλλά το αποκορύφωμα είναι η σύγκρουση του Αρβανίτη με τον Κρητικό και ο τραυματισμός του τελευταίου. Από εκεί και πέρα αναλαμβάνει ο Ζακυνθινός αστυνόμος. Η ασυνεννοησία συνεχίζεται και στις ανακρίσεις…
Το έργο βασίζεται σε μιαν αντίφαση. Από τη μια οι συνδαιτυμόνες ενώνονται από τα χαρμόσυνα νέα της απελευθέρωσης και επιθυμούν να εκφράσουν τον ενθουσιασμό τους. Από την άλλη η «ασυνεννοησία» τους δημιουργεί δυσκολίες στο να το καταφέρουν. Όλα συμβαίνουν σε μια μέρα. Από το μεσημέρι μέχρι αργά το απόγευμα. Και η παράσταση προσπαθεί να θυμηθεί εκείνη τη μέρα, κάπου στα στενά του Ναυπλίου.
Μια μέρα που ξεχάστηκε. Προσπαθεί να θυμηθεί και τους αληθινούς ανθρώπους που την έζησαν… Και που τώρα κανείς δεν τους θυμάται. Η παράσταση δεν βασίζεται σε συμβολισμούς και προτροπές. Απλά αναβιώνει ένα ασήμαντο και ξεχασμένο περιστατικό.