στερεώνει σαν ανθρώπους μας δίνει δύναμη και φτερά είναι η πεποίθηση ότι κάποιοι, όχι οποιοιδήποτε, αλλά αυτοί που επιθυμούμε εμείς και θέλουμε διακαώς να είναι κοντά μας, να μας αγαπούν, χωρίς όρους και προϋποθέσεις χωρίς επεξηγήσεις και συμφραζόμενα. Κάπου μέσα σε αυτόν τον πυρήνα γεννιέται το πάθος, το οποίο οδηγεί τους ανθρώπους πάνω από τον εαυτό τους, πέρα από τις αδυναμίες τους, πιο μακριά από τους στόχους τους, εκεί που υπάρχει το απόλυτο και το ιδανικό, η καταστροφή και η αποθέωση ταυτόχρονα.
Στις «δύο όψεις του ξυραφιού» Ένα ζευγάρι στο Παρίσι η Σάρα (Ζιλιέτ Μπινός) και ο Ζαν (Βενσάν Λιντόν), βιώνει μια δυνατή σχέση, γεμάτη εμπιστοσύνη, αλληλοεκτίμηση, σιγουριά. Η αρμονική σχέση του ζευγαριού το οδηγεί στην απόλαυση της καθημερινότητας και των μικρών ηλεκτρισμένων στιγμών τους. Η γεμάτη σφρίγος, δύναμη και πάθος σχέση τους δέχεται τους πρώτους κραδασμούς καθώς στη ζωή του ζευγαριού αναπάντεχα επανακάμπτει ο προηγούμενος σύντροφος της Σάρα ο οποίος έχει «διατελέσει» και στενός φίλος του Ζαν. Η δε Σάρα είχε εγκαταλείψει τον εραστή τον Φρανσουά (Γρεγκουάρ Κολέν) χάριν του Ζαν, κάπως αυθόρμητα, ξαφνικά και αναιτιολόγητα. Στη διαδρομή για την εργασία της στο ραδιοφωνικό σταθμό η Σάρα τυχαία συναντά τον πρώην εραστή της και έκπληκτη διαπιστώνει ότι τον ποθεί πιθανόν πιο πολύ από τότε που τον εγκατέλειψε για χάρη του Ζαν. Περιπλέκεται ακόμα περισσότερο η κατάσταση όταν ο Φρανσουά προτείνει στον Ζαν μια αθλητικού τύπου συνεργασία στο managemen. Η ούτως ή άλλως ανισόρροπη ζωή του Φρανσουά και σε επαγγελματικό επίπεδο και σε προσωπικό, (η σχέση με τον έφηβο γιο του είναι ελλιπής και διάτρητη), τείνει να ανατρέψει την μέχρι πρότινος αρμονική σχέση του ζευγαριού και κλυδωνίζει την αμοιβαιότητα και την εμπιστοσύνη που είχε αναπτύξει η Σάρα και ο Ζαν στο πέρασμα του χρόνου.
Οι ασφυκτικοί χώροι, τα γκρο πλαν, οι κοφτοί διάλογοι, η πνιγηρή ατμόσφαιρα, πιέζουν τους ήρωες να πάρουν τις αποφάσεις τους και φτάνουν το φιλμ στα όρια του ερωτικού θρίλερ. Η Σάρα βρίσκεται μπροστά σε συνεχή και ανεπίλυτα διλήμματα και πρέπει ν’ ανοίξει την πόρτα, της λογικής και της στάθμισης και να κλείσει το παράθυρο του ενστίκτου και του πόθου ή το αντίθετο.
Στα επίμονα και βασανιστικά ερωτήματα του Λιντόν, εκείνη απαντά μονότονα.
-Το ξέρεις ότι αγάπησα πολύ τον Φρανσουά, έχει τελειώσει όμως η Ιστορία μας.
-Ανησυχώ, απαντά εκείνος κι αρχίζει η ανεξέλεγκτη καταβύθιση στον τόπο του μαρτυρίου κάθε ερωτευμένου ανθρώπου που αμφιβάλει.
Αλλά όπως έγραφε ο Σέρεν Κίρκεγκορ «Είναι καλύτερα να χαθείς στο πάθος παρά να χάσεις το πάθος».
Έτσι, ο πόθος, η αμφιβολία, το ένστικτο, η αβεβαιότητα, η επιθυμία, οι κοινωνικές συμβάσεις, κυκλώνουν τους εραστές και πνίγουν τη γυναίκα, η οποία πρέπει να επινοήσει κάτι το οποίο να μπορεί να λειτουργήσει πέραν του σχήματος του ζεύγους το οποίο προέκριναν οι άνθρωποι σαν καλύτερο και πιο λειτουργικό τρόπο συμβίωσης. Η ερωτική επιθυμία όμως απλώνει τον ιστό της και τυλίγει κάθε ενέργεια, σκέψη και κύτταρο της Σάρα.
Κι αν εκείνη δεν μπορεί να επιλέξει; Κι αν ποθεί και τους δυο; Με κοντινά πλάνα, κλειστούς χώρους και εναλλαγές μακρών διαλόγων με σιωπές ύψιστης ψυχολογικής έντασης, η Ντενί φέρνει αντιμέτωπη τη λογική με το ένστικτο, τα ανθρώπινα λάθη με τα κοινωνικά πρέπει. Κατανοεί σε βάθος τις περίπλοκες, αντιφατικές, ακόμα και αυτοκαταστροφικές επιταγές της ερωτικής επιθυμίας και ανοίγει δρόμο για να αναγνωρίσουμε άφοβα το τίμημά της.
Η σκηνοθέτις Κλερ Ντενί (Chocolat, Stars at Noon) εμπνεύστηκε την ταινία, μαζί με την συνεργάτιδα της Κριστίν Ανγκό, και σημειώνει «Διασκευάσαμε το βιβλίο της Kριστίν “Un tournant de la vie”» «Moιχεία, προδοσία, όλο αυτό το συμβατικό «λεξιλόγιο» των αστών είναι εντελώς ξένο σε μένα. Η Σάρα δεν είναι ούτε θύμα, ούτε υποτακτική», ξεκαθαρίζει. «Εγκαταλείπει τον εαυτό της για την επιθυμία της –αλλά όχι για κάποιον συγκεκριμένα, ούτε για τον τωρινό, ούτε για τον πρώην της. Είναι μεγάλη τύχη να «πέσεις» πάνω στον πρώην σου, δεν είναι σύνηθες. Η Σάρα παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι “κορώνα ή γράμματα”. Και δεν τη νοιάζει τόσο τι θα φέρει. Για εκείνη, η ζωή είναι μια περιπέτεια, ένα δίκοπο μαχαίρι, όπως ο τίτλος του τραγουδιού που ο Στιούαρτ Στέιπλς συνέθεσε για την ταινία: “Both Sides of the Blade”» αποσαφηνίζει η σκηνοθέτρια, η οποία πήρε πέρσι στο Βερολίνο (βραβείο σκηνοθεσίας για τις "Δυο Όψεις του Ξυραφιού") και αργότερα στις Κάννες (Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής για το "Stars at Noon").
Η ταινία είναι ένα πένθιμο ερωτικό δράμα που ολοκληρώνεται εκεί όπου διασταυρώνεται το ερωτικό πάθος, με τις απαραίτητες και αναγκαίες κοινωνικές αλχημείες. Το φιλμ ολοκληρώνουν οι δυο σπουδαίοι ηθοποιοί του γαλλικού κινηματογράφου ο Βενσάν Λιντόν και η ιέρεια του δράματος Ζιλιέτ Μπινός. Δυο ερμηνείες εσωτερικά φορτισμένες με ένα ξέφρενο πάθος και εξωτερικά λιωμένες στην ηρεμία και την αυτοσυγκράτηση. Γίνεται να αγαπάς ταυτόχρονα δύο άντρες; αναρωτιέται η Κλερ Ντενί
Αλλά το να απατήσεις και το να απατηθείς είναι κι αυτά ανορθόγραφες ιστορίες αγάπης, που γράφονται πάνω σε σελίδες πάθους, έρωτα, προδοσίας και αμφιβολίας με την πένα της απόλυτης ελευθερίας και της βαθιάς επιθυμίας, αλλά όλα αυτά είναι που κάνουν τη ζωή ενδιαφέρουσα και άξια να την ζήσει κανείς.
