πόλεμο είναι το ίδιο καταστροφικό με το να τον χάσει.
Με φόντο τη μεταπολεμική Ιαπωνία, το «Godzilla Minus One», που προβάλλεται στο Netflix, ξεκινά στα ερείπια ενός έθνους που καταστράφηκε από τις ατομικές βόμβες και τη στρατιωτική ήττα. Βρισκόμαστε στο 1945 και η Ιαπωνία, μια άλλοτε τρομερή αυτοκρατορία, βρίσκεται στο ναδίρ της, αντιμετωπίζοντας το κολοσσιαίο έργο της ανοικοδόμησης από τις στάχτες. Μέσα σε αυτό το σκηνικό ερήμωσης, μια νέα φρίκη αναδύεται: Ο Γκοτζίλα.
Η πρώτη σεκάνς της ταινίας αρχίζει με συγκλονιστικές εικόνες βομβαρδισμένων πόλεων, αποστεωμένων πολιτών και μιας διάχυτης ατμόσφαιρας απελπισίας. Ο Τακάσι Γιαμαζάκι χρησιμοποιεί εύστοχα αυτές τις εικόνες για να ιχνογραφήσει τη δεινή κατάσταση της Ιαπωνίας, αναδεικνύοντας την ιστορική πραγματικότητα μιας χώρας που παλεύει με τις άμεσες σωματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις του πολέμου. Καθώς η αφήγηση εκτυλίσσεται, βλέπουμε τις αρχικές προσπάθειες της πολιτείας να αναδιοργανωθεί και να προσφέρει στον λαό της, παρουσιάζοντας ένα εύθραυστο κράτος που παλεύει να βρει τα πατήματά του.
Σε αυτή την εύθραυστη και αβέβαιη περίοδο, αρχίζουν να έρχονται στην επιφάνεια αναφορές για ένα τερατώδες πλάσμα. Αρχικά απορρίπτονται ως φήμες ή ψευδαισθήσεις που γεννήθηκαν από το συλλογικό τραύμα, αλλά σύντομα οι αναφορές αυτές αποκτούν αξιοπιστία, καθώς ο Γκοτζίλα κάνει την τρομακτική εμφάνισή του. Η πρώτη εμφάνιση του πλάσματος είναι θεαματική και τρομακτική, μια επιπλέον απόδειξη της ικανότητας του Γιαμαζάκι στα οπτικά εφέ. Το έδαφος τρέμει, τα κτίρια καταρρέουν και ο νυχτερινός ουρανός φωτίζεται από την πύρινη ανάσα του τέρατος, συμβολίζοντας τους εναπομείναντες φόβους της πυρηνικής καταστροφής.
Ο Γκοτζίλα, στο «Godzilla Minus One», δεν είναι απλώς ένα τέρας- είναι ένα σύμβολο της αναπόφευκτης φρίκης του πολέμου και του φαντάσματος της πυρηνικής καταστροφής που πλανάται πάνω από την Ιαπωνία. Οι επιθέσεις του πλάσματος χρησιμεύουν ως μια σκληρή υπενθύμιση του πρόσφατου παρελθόντος, αναγκάζοντας τους χαρακτήρες και το κοινό να αντιμετωπίσουν τα άλυτα τραύματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Γιαμαζάκι συνυφαίνει μαεστρικά αυτά τα θέματα με την ευρύτερη αφήγηση της εθνικής ανάκαμψης, παρουσιάζοντας τον Γκοτζίλα ως ένα κυριολεκτικό και μεταφορικό τρομερό εμπόδιο και ένα θανάσιμο στην ανάκαμψη της Ιαπωνίας.
Το «Godzilla Minus One», σε σκηνοθεσία, σενάριο και οπτικά εφέ του πολυτάλαντου Takashi Yamazaki, δεν είναι απλώς μια ακόμη προσθήκη στο μακρόχρονο franchise του Godzilla. Το όραμα του Γιαμαζάκι για την ταινία αυτή υπερβαίνει το συνηθισμένο χάος των τεράτων για να εξερευνήσει βαθιά θέματα εθνικού τραύματος, ανάκαμψης και του ανθεκτικού ανθρώπινου πνεύματος. Πρωταγωνιστούν οι Ρινοσούκε Καμίκι, Μιμάμι Χαμάμπε, Γιούκι Γιαμάντα, Μουνετάκα Αόκι, Χιντετάκα Γιοσιόκα, Σακούρα Άντο, και Κουρανοσούκε Σακάκι.
Το Godzilla Minus One έκανε πρεμιέρα στο Κτήριο της εταιρείας παραγωγής Toho στο Σιντζούκου στις 18 Οκτωβρίου του 2023 και προβλήθηκε στο 36ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τόκιο στις 1 Νοεμβρίου. Η Toho το κυκλοφόρησε κινηματογραφικά στην Ιαπωνία στις 3 Νοεμβρίου, την ίδια μέρα που κυκλοφόρησε η πρώτη ταινία στην Ιαπωνία το 1954, για να γιορτάσει την επέτειο 70 ετών του franchise
Στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκονται οι βαθιά προσωπικές ιστορίες απλών Ιαπώνων πολιτών. Ο Γιαμαζάκι παρουσιάζει ένα ποικίλο καστ χαρακτήρων, ο καθένας από τους οποίους ενσαρκώνει διαφορετικές πτυχές της μεταπολεμικής κοινωνίας. Συναντάμε έναν απογοητευμένο πρώην στρατιωτικό, που στοιχειώνεται από τα φαντάσματα των πεσόντων συντρόφων του και την ημιτελή προσφορά του στην εθνική προσπάθεια, μια νεαρή γυναίκα που παλεύει να φροντίσει ένα παιδί, το οποίο δεν είναι δικό της, μέσα στο χάος και έναν επιστήμονα αποφασισμένο να κατανοήσει και ενδεχομένως να μετριάσει τη νέα απειλή που συνιστά ο Γκοτζίλα.
Οι διαδρομές αυτών των χαρακτήρων είναι συνυφασμένες με την ευρύτερη αφήγηση, δίνοντας ένα ανθρώπινο πρόσωπο στην εθνική κρίση. Οι αγώνες τους με το μετατραυματικό στρες, την απώλεια και την αναζήτηση νοήματος σε έναν κατεστραμμένο κόσμο απεικονίζονται με ωμό συναίσθημα και αυθεντικότητα. Μέσα από τα μάτια τους, γινόμαστε μάρτυρες της διπλής μάχης ενάντια στον Godzilla και τους εσωτερικούς δαίμονες που άφησε πίσω του ο πόλεμος.
Καθώς η ταινία εξελίσσεται, το επίκεντρο μετατοπίζεται στη συλλογική προσπάθεια να ξεπεραστεί η φαινομενικά ανυπέρβλητη πρόκληση που θέτει ο Godzilla. Η αδύναμη ιαπωνική κυβέρνηση, ο ελλιπής στρατός αλλά κυρίως οι πολίτες ενώνονται σε μια απελπισμένη προσπάθεια να υπερασπιστούν την πατρίδα τους, τις οικογένειές τους και τους συνανθρώπους τους. Αυτή η ενότητα και η ομοψυχία γίνονται κεντρικά θέματα, αναδεικνύοντας τη δύναμη που βρίσκεται στην κοινότητα και τον κοινό σκοπό.
Η κορύφωση της ταινίας είναι ταυτόχρονα συναρπαστική και καθαρτική. Η αναμέτρηση με τον Godzilla απεικονίζεται με ένταση, πειστικότητα και ρεαλισμό, αναδεικνύοντας την εμπειρία του Γιαμαζάκι στη δημιουργία εντυπωσιακών σκηνών δράσης. Η νίκη επί του Godzilla, συμβολίζει την ικανότητα των πολιτών της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν τους πιο σκοτεινούς τους φόβους.
Το «Godzilla Minus One» είναι ένα μείγμα ιστορικού δράματος και θεάματος τεράτων, προσφέροντας μια πλούσια αφήγηση που διεισδύει βαθιά στον ψυχισμό ενός έθνους που ανακάμπτει από μια αφάνταστη καταστροφή. Η σκηνοθεσία του Τακάσι Γιαμαζάκι εξασφαλίζει ότι η ταινία αφορά τόσο την ανθρώπινη κατάσταση όσο και την τερατώδη απειλή. Εξερευνώντας τα θέματα του τραύματος, της ανθεκτικότητας και της αναζήτησης μιας νέας αρχής, το «Godzilla Minus One» ξεχωρίζει ως μια βαθιά συγκινητική προσθήκη στη σειρά των ταινιών «Godzilla», μια προσθήκη που βρίσκει ανταπόκριση στο σύγχρονο κοινό και τιμά την κληρονομιά του αρχικού του υλικού.
Η ταινία μέσα από την προσπάθεια των πολιτών για να αντιμετωπίσουν το «τέρας», μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κανένας δεν μπορεί να είναι ασφαλής, αν δεν είναι όλοι ασφαλείς και ότι κανένας δεν μπορεί να είναι χαρούμενος, αν δεν είναι όλοι χαρούμενοι.
