«ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΟ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ...Έβρεχε γλυκά εχθές το βράδυ
όπως τότε
που μας συμφιλίωνες με το δάκρυ μας
που μας φανέρωνες τα Κύθηρα
που μας δώριζες την Ελλάδα
που μας χάιδευες το παιδί μέσα μας...
Και σαν διάλεξες να φύγεις
πρόλαβες και
μας πέρασες στην άλλη θάλασσα:
στην αξιοπρέπεια και στο όνειρο.
Έβγαινες απ΄ το όνειρο, καθώς μπαίναμε στο όνειρο
έτσι ενώθηκε η ζωή μας και θα ΄ναι δύσκολο πολύ να ξαναχωρίσει...
Υποκλινόμαστε στο Θόδωρο της καρδιάς μας...»
