Την υποτροφία στην Μαρία, που είναι η πρώτη φοιτήτρια με σύνδρομο Down στην Ελλάδα, απένειμε ο δήμαρχος Καστοριάς Ανέστης Αγγελής. Η υποτροφία είναι ετήσια και θα ανανεώνεται για τα επόμενα τέσσερα έτη όσο και το πρόγραμμα σπουδών του τμήματος Νηπιαγωγών της Παιδαγωγικής Σχολής του Πανεπιστημίου δυτικής Μακεδονίας όπου έχει εισαχθεί η Καστοριανή φοιτήτρια.
Όπως δήλωσε μιλώντας στο ΑΠΕ ΜΠΕ ο δήμαρχος Καστοριάς Ανέστης Αγγελής, η απόφαση απονομής της υποτροφίας, «έχει την έγκριση όλων των αρμοδίων οργάνων και επιτροπών του δήμου που έχουν αναλάβει την διαχείριση του κληροδοτήματος», ενώ δεν παρέλειψε να επισημάνει ότι «η στάση ζωής, η προσπάθεια και η δύναμη ψυχής που επέδειξε η Μαρία για την επίτευξη του στόχου της μας συγκλόνισε όλους».
Πριν αποφασιστεί η υποτροφία από το κληροδότημα του ευεργέτη Ζήση Παπαλαζάρου, η δημοτική αρχή στην προσπάθεια της να ενισχύσει με κάποιο τρόπο τις αυξημένες οικονομικές ανάγκες της Μαρίας λόγω σπουδών της, ‘’έκρουσε θύρες’’ μεγάλων ιδιωτικών εταιριών. «Απογοητευτήκαμε από την στάση τους, δεν βρήκαμε κατανόηση ούτε διάθεση υποστήριξης από πλευράς τους στον καθημερινό αγώνα ζωής τόσο της Μαρίας όσο και της οικογένειάς της» σημείωσε ο δήμαρχος Καστοριάς.
Η Μαρία Νίτσα είναι αρκετά ντροπαλή στους ανθρώπους που δεν γνωρίζει, φειδωλή στις απαντήσεις της σε όσους την ρωτούν, αλλά μοιράζει με απλοχεριά το πλούσιο και ζεστό χαμόγελο της.
Ο καθημερινός της αγώνας για να καταφέρει να εισαχθεί στο πανεπιστήμιο ήταν μεγάλος, αλλά ακόμη μεγαλύτερη είναι η σημερινή της προσπάθεια να είναι συνεπής στις σπουδές της. Βρίσκεται στο δεύτερο έτος, έχει περάσει σχεδόν όλα τα μαθήματα εκτός από δύο και αυτή την περίοδο προετοιμάζεται πυρετωδώς για την εξεταστική της.
Ο άνθρωπος που δεν απουσιάζει ποτέ από το πλευρό της ακόμη και στις παρακολουθήσεις των μαθημάτων της στο πανεπιστήμιο, είναι η μητέρα της Ελένη Παπαδοπούλου. Η Μαρία είναι διαβητική, πρέπει να λαμβάνει περιοδικά τις απαραίτητες δόσεις ινσουλίνης και η μητέρα της είναι αυτή που μπορεί να της προσφέρει άμεσα και με ασφάλεια την βοήθεια που χρειάζεται.
«Στην αρχή δεν ήθελε να βρίσκομαι μαζί της στην αίθουσα του μαθήματος, αργότερα το συζητήσαμε, δέχθηκε να είμαι στην αίθουσα αλλά όχι στο ίδιο θρανίο» σημειώνει η Ελένη Παπαδοπούλου. «Παρακολουθώ και εγώ τα μαθήματα και μπορώ να σας πώς ότι είναι μια πολύ ωραία εμπειρία και μια όμορφη στιγμή για μένα προσωπικά», συμπλήρωσε.
Ο καθημερινός αγώνας της Μαρίας είναι ταυτόχρονα και ένας συνεχής μαραθώνιος για την οικογένεια. Το εβδομαδιαίο πρόγραμμα παρακολούθησης των μαθημάτων της ξεκινά την Δευτέρα και ολοκληρώνεται την Πέμπτη.
«Την πρώτη μέρα μας πηγαίνει στην Φλώρινα ο σύζυγός μου με το αυτοκίνητο και επιστρέφουμε νωρίς το απόγευμα. Την Τρίτη επαναλαμβάνεται το ίδιο δρομολόγιο αλλά επειδή τα μαθήματα τελειώνουν αργά το βράδυ επιλέξαμε με την Μαρία και μένουμε για δύο μέρες σε ξενοδοχείο της πόλης και επιστρέφουμε στο σπίτι μας στην Μεσοποταμία Καστοριάς την Πέμπτη το απόγευμα».
«Πως τα καταφέρνετε με τόσες μετακινήσεις και καθημερινά έξοδα;» την ρώτησα. Η μητέρα της Μαρίας δεν έκρυψε την χαρά της για την θετική εξέλιξη που υπήρξε με την υποτροφία της.
«Μέχρι τώρα μας βοηθούσαν ιδιωτικοί σύλλογοι και η τοπική εκκλησία για να μπορούμε να στηρίξουμε το όνειρο της», μάλιστα μέχρι να γίνει αυτό πέρασε το πρώτο εξάμηνο του 2017 χωρίς η Μαρία να μπορέσει να παρακολουθήσει τα μαθήματά της, όμως μετά την απόφαση του δήμου Καστοριάς για την απονομή της υποτροφίας, η μητέρα της θεωρεί ότι τα πολύ δύσκολα για την Μαρία θα είναι παρελθόν.
Ο Χάρης Νίτσας και η Ελένη Παπαδοπούλου είναι τεχνίτες γούνας και τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της κρίσης που παρουσιάζει το προϊόν στην παγκόσμια αγορά είναι άνεργοι η στην καλύτερη περίπτωση κάνουν περιοδικά ημερομίσθια. Δεν χάνουν το κουράγιο τους ούτε την διάθεση τους να στηρίξουν όχι μόνο το όνειρο της κόρης τους να γίνει Νηπιαγωγός αλλά και του αδελφού της που σπουδάζει πολιτικός μηχανικός στην Λάρισα.
Η Μαρία δείχνει να απολαμβάνει τις σπουδές της και τις παρέες της στο πανεπιστήμιο, επίσης αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες της σε ορισμένα μαθήματα όπως οι χειροτεχνίες ενώ ανακαλύπτει δεξιότητες που δεν τις είχε αντιληφθεί στο παρελθόν.
Στα πλαίσια του μαθήματος «Ελληνική λογοτεχνία» έχει αρχίσει να εκφράζεται μέσα από την γραφή και να γράφει τα πρώτα της ποιήματα προκαλώντας το ενδιαφέρον του καθηγητή της για την αισθητική και το περιεχόμενο του λόγου της.
Η Μαρία Νίτσα είναι η πρώτη φοιτήτρια με σύνδρομο Down στην Ελλάδα, θέλει να γίνει νηπιαγωγός γιατί της αρέσουν τα παιδιά, προσπαθεί πάρα πολύ γι’αυτό, ενώ τα μαθήματά της στα πανεπιστήμιο τα έχει περάσει με σχετικά καλές βαθμολογίες.
Μπορεί η ίδια να μην το έχει αντιληφθεί αλλά το μέγεθος της συνεχούς προσπάθειας που έχει επιδείξει και το παράδειγμα της αριστείας της, είναι κάτι που δεν αφήνει περιθώριο για δικαιολογίες σε όσους από εμάς δεν έχουμε το παραμικρό από την δυσκολία της.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
