Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΔΙΚΑ ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ:

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Φίλες και φίλοι

Όπως έχει αρχή και τέλος η ίδια η ζωή, έτσι και η δική μου δραστηριότητα στην εργασία και στο συνδικάτο, είχε αρχή και έφθασε στο τέλος. Μετά από μακρύ δρόμο, ο Θεός με αξιώνει να φθάσω στο τέλος της εργασιακής μου απασχόλησης και συνδικαλιστικής μου ιδιότητας. Ιδιότητα που με τιμή μου έδωσαν οι χιλιάδες εργαζόμενοι, που είναι μέλη του Σωματείου ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, η παράταξή μου η ΔΑΚΕ και βέβαια όλοι οι συνάδελφοι από τις άλλες παρατάξεις που λειτουργούν σε αυτό το μεγάλο, πολυπαραταξιακό, αγωνιστικό σωματείο.

Ως εργαζόμενος στον ΑΗΣ Πτολεμαΐδας, από την πρώτη στιγμή είχα στο πλευρό μου συναδέλφους, που ήταν αυτό που λέμε ¨καλά παιδιά¨. Πολύ γρήγορα έγιναν φίλοι και με κάποιους από αυτούς συνδεθήκαμε ακόμα περισσότερο με τον κρίκο που δημιούργησαν μεταξύ μας οι δύσκολες συνθήκες εργασίες και η ανάγκη να διεκδικήσουμε τα δίκαια και αυτονόητα  σε έναν δύσκολο χώρο εργασίας. Με λίγα λόγια ήταν η ανάγκη να συνδικαλιστούμε, να υπηρετήσουμε το Συνδικάτο και τους χιλιάδες εργαζόμενους που εκφράζονται μέσα από αυτό, με ήθος, με συνέπεια, με αξίες, με ενδιαφέρον και αγάπη για τους συναδέλφους, την επιχείρηση και την τοπική κοινωνία, που εκ των πραγμάτων συνδέθηκε και συνδέεται με το Συνδικάτο. Η ανάγκη δηλαδή να  αναπτύξουμε μία κοινή δράση, που θα μας επέτρεπε να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο αύριο. Που θα μας επέτρεπε να βελτιώσουμε συνθήκες, να δημιουργήσουμε νέες προϋποθέσεις, να θέσουμε νέες βάσεις, να πράξουμε – τέλος πάντων - όλα όσα οφείλει να πράττει όποιος θέτει τον εαυτό του στην διάθεση του Συνδικαλιστικού χώρου.

Η πορεία μου ξεκίνησε από το Ενωτικό Συνδικάτο (με πολλούς αγώνες και μεγάλη ιστορία), έτσι ήταν τότε η δομή του Συνδικαλιστικού κινήματος στην περιοχή μας (Ενωτικό Συνδικάτο και Σωματείο Λιγνιτωρύχων). Στην πορεία όμως η ανάγκη για κοινό αγώνα, για επίλυση των προβλημάτων του λεκανοπεδίου, των εργαζόμενων, της κοινωνίας, οδήγησαν στη δημιουργία του πολυπαραταξιακού  ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ, του οποίου υπήρξα ιδρυτικό μέλος. Με αργά, σταθερά και μετρημένα βήματα – όπως εξάλλου έκανα πάντα στη ζωή μου εκ χαρακτήρα - και πλαισιωμένος από συναδέλφους, που όλοι μαζί πραγματικά αγαπήσαμε τον ΣΠΑΡΤΑΚΟ, καταφέραμε τελικά –παρά τις δυσκολίες και αντιξοότητες- να βάλουμε τις γραμμές και τα όρια της πορείας μας, προκειμένου η λειτουργία μας να είναι αποτελεσματική και ικανοποιητική για όλους. Για όλους αυτούς που μας  χτυπούσαν την πόρτα για να δηλώσουν την αγωνία, το πρόβλημα, την ανησυχία, την στήριξη και την αγάπη τους.

Στη ζωή μου δεν συμβιβάστηκα με μετριότητες, δεν σταμάτησα στα δύσκολα, δεν αποχώρησα αμαχητί. Λειτουργώντας μέσα στον ΣΠΑΡΤΑΚΟ, ήρθαμε αντιμέτωποι με πολλά προβλήματα, πολλές καταστάσεις, πολλές προκλήσεις τις οποίες και μετρήσαμε,  θέλω να πιστεύω σωστά και κάθε φορά κάναμε και τα ανάλογα βήματα στα οποία καταλήγαμε συλλογικά, έπειτα από συζήτηση, εκτίμηση των πραγμάτων και έχοντας σταθμίσει όλες τις παραμέτρους. Τελικά θέλω να  πιστεύω ότι τα καταφέραμε καλά. Ακόμα και τα λάθη που έγιναν -μικρά και μεγάλα- λειτούργησαν σχεδόν πάντα παραδειγματικά ενώ σε συνδυασμό με την αυτοκριτική διάθεση που με διακρίνει και φυσικά και με την συνδρομή των συνεργατών, συναδέλφων και φίλων κατάφερνα στο τέλος να τα βλέπω θετικά, αφού είχαν και αυτά κάτι να προσδώσουν στην όλη πορεία.

Έχοντας διαγράψει μία πορεία μέσα στον ΣΠΑΡΤΑΚΟ, η οποία πέρασε από πολλά στάδια και έχοντας πραγματικά πιστέψει στην δύναμη και τη δυναμική του σωματείου μου, σήμερα από τη θέση του συνταξιούχου πλέον, βλέπω ακόμα πιο ξεκάθαρα το τι έχουμε όλοι  μαζί καταφέρει. Γιατί μέσα στον ΣΠΑΡΤΑΚΟ, ένα πολυπαραταξιακό σωματείο, όταν έφθανε η ώρα του αγώνα και της διεκδίκησης, λειτουργήσαμε πάντα σαν μία ομάδα. Χωρίς προσωπικές φιλοδοξίες, χωρίς υστεροβουλία, χωρίς ατομικά συμφέροντα, χωρίς υποκρισία. Η αναγνωρισημότητα της προσφοράς του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ, σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο θα πρέπει να μας κάνει όλους υπερήφανους. Τα ζητήματα της βιωσιμότητας της Επιχείρησης, του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, του Ασφαλιστικού, της ασφάλειας στην εργασία, της στήριξης του λιγνίτη, η ένταξη στον παραγωγικό σχεδιασμό δύο λιγνιτικών μονάδων στην Πτολεμαϊδα και στην Μελίτη, οι παρεμβάσεις για βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών και ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης ΔΕΗ – Τοπικές Κοινωνίες, οι προσλήψεις, οι εργασιακές σχέσεις ήταν οι βασικοί άξονες των διεκδικήσεών μας.

Λίγο πριν την αποχώρησή μου –χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι περνάω στην αντίπερα όχθη, εγκαταλείποντας το ενδιαφέρον μου για την πορεία του Σωματείου- θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη για όλα όσα ακούσια έπραξα και προκάλεσαν στενοχώρια σε κάποιους ανθρώπους. Εσκεμμένα δεν έγινε τίποτα, απλά υπάρχουν στιγμές που για να πετύχουμε αυτό που ξέρουμε εμείς και οι συνεργάτες μας ότι είναι το πρέπον, θα πρέπει δυστυχώς να υποστούμε και δυσάρεστες μερικές φορές συνέπειες.

Φεύγω με την ψυχή μου πλήρη για την προσπάθεια που από κοινού κάναμε. Με την συνείδηση καθαρή για αυτά που πράξαμε και πάνω από όλα φεύγω με το κεφάλι ψηλά. Γιατί μόνο έτσι αισθάνομαι ότι θα μπορώ να σας βλέπω όλους κατάματα, με καθαρό βλέμμα.

Σας ευχαριστώ όλους και τον καθένα ξεχωριστά. Εργαζόμενους, συνδικαλιστές, Διευθυντικά και Διοικητικά στελέχη της επιχείρησης, θεσμικούς φορείς, τοπικούς παράγοντες, εκπροσώπους του τύπου και φυσικά όλους μου τους συνεργάτες που λειτουργήσαμε καθημερινά στα γραφεία του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ, για τη συνεργασία που είχαμε και την ανοχή που δείξατε στο πρόσωπό μου στις τυχών διαφωνίες που είχαμε, στα λάθη  που τυχών έγιναν  και στις παραλείψεις.

Καλώ όλους τους εργαζόμενους, ακόμα και αυτή τη στιγμή της αποχώρησής μου που κανένα συμφέρον και καμία σκοπιμότητα δε μπορεί να έχω,  να συσπειρωθούν γύρω από το Σωματείο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, να ενισχύσουν την δύναμη του με την δυναμική τους, να στηρίξουν τους αγώνες του σωματείου, γιατί είναι το μόνο υγειές, άφθαρτο, διαφανές, δυναμικό, αγωνιστικό και αξιόπιστο σωματείο που μπορεί να δημιουργήσει προοπτικές και προϋποθέσεις για τους ίδιους τους εργαζόμενους, την Επιχείρηση, την τοπική κοινωνία.

Οι εργαζόμενοι δε θα πρέπει να υποκύπτουν στις Κασσάνδρες και τους ψευτοσυνδικαλιστές που επιβουλεύονται τα συμφέροντα τους στην παραγωγική διαδικασία αλλά και τα συμφέροντα της ίδιας της περιοχής. Οι εργαζόμενοι δε θα πρέπει να υποκύπτουν στις πιέσεις που δέχονται, στις ψεύτικες υποσχέσεις και τα ωραία λόγια που αποσκοπούν μόνο και μόνο στην ένταξή τους σε σωματεία του κέντρου ή μικρά σωματεία της περιοχής με εντελώς ιδιοτελείς σκοπούς και στόχους που αποδυναμώνουν την τοπική φωνή.   

Ενταχθείτε όλοι οι εργαζόμενοι στον ΣΠΑΡΤΑΚΟ γιατί στον ΣΠΑΡΤΑΚΟ: ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ

Τον τελευταίο καιρό εντείνονται οι ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος κινήσεων και πολιτών που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των μεταναστών, που υπερασπίζονται το δικαίωμα στην διαφορετικότητα, που λένε ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟ.

Δυστυχώς τέτοια επίθεση εκδηλώθηκε σε βάρος μελών του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων οργανώσεων, στο κέντρο της πόλης το Σάββατο 27/2/2010, σε πολιτική εξόρμηση με κεντρικά συνθήματα: « ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ» «STOP ΣΤΙΣ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ», «ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ».

Η επίθεση αυτή που έφτασε στα όρια του προπηλακισμού των μελών του ΣΥΡΙΖΑ και των υπολοίπων ομάδων, δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη.

Καταγγέλλουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τέτοιες επιθέσεις που στόχο έχουν να φιμώσουν ιδέες και ενέργειες που αντιπαλεύουν το φασισμό και το ρατσισμό

Σε μια περίοδο που η κοινωνία πιέζεται υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, η ακροδεξιά και ο εθνικισμός βρίσκουν πάτημα να διοχετεύσουν την απάνθρωπη ιδεολογία τους και να παραπλανούν την νεολαία και τους εργαζόμενους για τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων του.

Χρειάζεται και στην πόλη μας η μέγιστη κινητοποίηση όλων των δημοκρατικών και αντιρατσιστικών δυνάμεων, ώστε οι συγκεκριμένες ιδέες και πρακτικές να απομονωθούν.

Στη διενέργεια δημόσιου διεθνούς διαγωνισμού με κλειστές προσφορές προχωράει η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας και το Τμήμα Εφαρμογής Προγραμμάτων της Διεύθυνσης Σχεδιασμού και Ανάπτυξης, για ενέργειες στήριξης ηλικιωμένων ατόμων που χρήζουν βοήθειας και την ενίσχυση της απασχολησιμότητας των εμμέσως ωφελούμενων ατόμων της περιοχής.

Πρώτος στόχος είναι η παροχή υπηρεσιών ημερήσιας φροντίδας σε ηλικιωμένα άτομα που δε μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν αυτόνομα αφού έχουν κινητικές δυσκολίες, άνοια κ.λ.π, μέσα από τα Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων, τα Κ.Η.Φ.Η. Ως αποτέλεσμα αναμένεται η επίτευξη της βελτίωσης για την ποιότητα ζωής αυτών των ατόμων με την παραμονή τους σε οικείο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, η διατήρηση της συνοχής στην οικογένειά τους, η αποφυγή ιδρυματικής φροντίδας και καταστάσεων κοινωνικού αποκλεισμού, όπως επίσης η εξασφάλιση αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης.

Δεύτερος στόχος της παρέμβασης είναι η ενίσχυση της απασχολησιμότητας και της ισότιμης συμμετοχής στην εργασία όσων ωφελούνται έμμεσα, μέσω της ενίσχυσής τους από την παροχή φροντίδας στα ηλικιωμένα άτομα. Δηλαδή, ουσιαστικά διευκολύνεται η ενσωμάτωσή τους στο ενεργό ανθρώπινο δυναμικό συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της οικονομίας και δημιουργώντας μια κοινωνία ίσων ευκαιριών. Επίσης, προλαμβάνονται φαινόμενα περιθωριοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού.

Η επιλογή των ωφελούμενων θα γίνεται από τους αναδόχους, αφού δημοσιοποιηθούν με κάθε κατάλληλο μέσο και τρόπο οι ενέργειες παροχής των υπηρεσιών σύμφωνα με τις διαδικασίες, τους όρους και τις προϋποθέσεις που θα εξειδικεύονται στις προσκλήσεις.

Τα κριτήρια για την επιλογή των έμμεσα ωφελουμένων θα είναι το οικογενειακό εισόδημα, καθώς η οικογενειακή και εργασιακή του κατάσταση, ενώ για τα εξαρτώμενα μέλη η κατάσταση υγείας, το εισόδημα και η οικογενειακή τους κατάσταση επίσης.

Σημειώνεται ότι ο ανάδοχος θα πρέπει να διασφαλίζει πως οι άμεσα και έμμεσα ωφελούμενοι, δε θα λαμβάνουν υπηρεσίες από άλλη δομή στήριξης. Επιπλέον, θα ελέγχεται περιοδικά για την καλή υλοποίηση των υποέργων και του προϋπολογισμού τους, όπως επίσης θα προχωρά σε ετήσιο απολογιστικό έλεγχο των οικονομικών του καταστάσεων.

Από το ΔΗΠΕΘΕ και το περιοδικό Παρέμβαση γίνονται γνωστά τα παρακάτω:

Το τριήμερο 21, 22, 23 Μαρτίου θα λάβουν χώρα εκδηλώσεις με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας ημέρας Ποίησης οι οποίες θα περιλαμβάνουν:

    Στο Λαογραφικό Μουσείο 7 δόκιμοι ποιητές της Μακεδονίας                  καταλαμβάνουν την πόλη και διαβάζουν ποιήματά τους

            α. Πέντε νέοι ποιητές της Κοζάνης διαβάζουν ποιήματά τους στο χώρο της παμπ Γκάλερι

            β. Εισβολή (!) της ποίησης σε δημόσιους χώρους...

            γ. Διανομή βιβλίων ποίησης στο Συνεταιριστικό Βιβλιοπωλείο

                 α. Στο χώρο αναμονής του ΚΤΕΛ Κοζάνης οι πολίτες της πόλεως διαβάζουν ελεύθερα ποιήματα που έχουν διαλέξει οι ίδιοι και έχουν σαν θέμα «Το ταξίδι» ή κάτι παραπλήσιο αυτού.

                 β. Τα ΜΜΕ ενημέρωσης της πόλης και της περιοχής (εφημερίδες, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα) ανοίγουν τους τρόπους τους στην ποίηση.

             Με νεότερη ανακοίνωση θα γίνουν γνωστές αναλυτικά οι λεπτομέρειες του πράγματος

            Οι εκδηλώσεις θα είναι όλες μετά μουσικής

            Θα εκδοθεί και θα μοιράζεται μικρό ποιητικό ανθολόγιο

            Οσοι επιθυμούν να πάρουν μέρος σ’ αυτές ας επικοινωνήσουν με την τοπική διοικούσα επιτροπή ποίησης στα τηλέφωνα 2461034691, και 2461026463.

Ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Κοζάνης ¨Γέφυρα Ζωής¨,

η Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού – Αθλητισμού & Κοινωνικής Πολιτικής Κοζάνης σε συνεργασία με τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων και την Ελληνική Αιματολογική Εταιρία – Τμήμα Μακεδονίας Θράκης, σας προσκαλούν στην ημερίδα

«Δωρεά Ζωής, από την Αιμοδοσία έως την Μεταμόσχευση»

που διοργανώνουν το Σάββατο 6 Μαρτίου 2010, ώρα 19:00 στο Κοβεντάρειο.

ü     Εισαγωγικά – Χαιρετισμός, Τσαουσίδης Θεόδωρος, πρόεδρος Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών Κοζάνης ¨Γέφυρα Ζωής¨.

ü     Δωρεά Οργάνων & Μεταμοσχεύσεις, Γάκης Δημήτριος Διοικητής Πανεπιστημιακού Γενικού  Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ

ü     Αιμοδοσία Δώρο Ζωής, Παπαϊωάννου Γωγώ Διευθύντρια Αιμοδοσίας Γενικού Νοσοκομείου Ιπποκράτειου

ü     Προσφορά Ομφάλιου Αίματος, η αλήθεια σήμερα, Παπαλεξανδρή Αποστολία Επιμελήτρια μονάδας μεταμοσχεύσεων Γενικού Νοσοκομείου Παπανικολάου