Λες και όποιος επιβιώσει έχοντας συσσωρεύσει στα παχιά του εντόσθια όλο τον πλούτο του κόσμου και βέβαια όλη τη ματαιοδοξία των ηττημένων θα περάσει στην ιστορία ως άλλος μέγας Αλέξανδρος ή Ναπολέων ή Χίτλερ κτλ κτλ κτλ.

Λίγοι ή κανένας, δυστυχώς, από αυτούς που οπλίζουν και αφαιρούν χωρίς πολλή σκέψη ανθρώπινες ζωές, ξέρουν ότι αυτή η μάχη είναι για έναν. Πόσο κουτοί μπορεί να είναι οι δολοφόνοι όταν νομίζουν πως σ αυτόν τον πόλεμο κάτι κερδίζουν.

Πόσο αφελείς και πόσο ηλίθιοι μπορούν να είναι οι δολοφόνοι όταν νομίζουν ότι κάτι αλλάζει με την αφαίρεση μιας ζωής?

Κάποιοι παίχτες στο πόκερ λένε πως πολλές φορές μια νίκη είναι ανάποδη χασούρα. Γιατί απλά σε παρασύρει μέχρι την επόμενη που μπορεί να έρθει αλλά όταν είσαι καθημερινός παίχτης ξέρεις πολύ καλά ότι κάποτε γυρνάει. Και τα γυρίσματα στον τζόγο έχουν φέρει πολλές φορές καταστροφικά αποτελέσματα. Στο πόκερ όμως υπάρχουν κανόνες. Δεν σκοτώνεις τον συμπαίχτη και ανταγωνιστή σου για να μείνεις μόνος. Ακολουθείς τους κανόνες. Αυτοβελτιώνεσαι.

Η αυτοβελτίωση δεν είναι μόνο για τους δυνατούς. Πιο πολλά περιθώρια αυτοβελτίωσης έχουν οι αδύναμοι. Και αυτή τους την προσπάθεια αντί να την επικροτούμε και να τη στηρίζουμε, τη χλευάζουμε ή την αφανίζουμε.

Γιατί φοβόμαστε. Και αντί ο φόβος να χρησιμεύει, δημιουργεί επικίνδυνες ανασφάλειες.

Και η ανασφάλεια είναι κακός οδηγός για την συνύπαρξη των ανθρώπων.

Και δυστυχώς, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, μας έχει όλους κυριεύσει.

Εάν επιζητάτε πραγματική αλλαγή, αλλαγή που θα τη γράψει η ιστορία, τότε σκοτώστε μας όλους. Αφανίστε μας από προσώπου γης. Και ας μείνει μόνο ένας νικητής. Ο πιο έξυπνος, ο πιο δυνατός, ο πιο ικανός, ο πιο ατρόμητος. Και ας κρατήσει το έπαθλο μόνος του. Ή ας το βάλει εκεί που ξέρει…