Οι πολίτες έχουν την επιλογή: είτε να ’’μαντρωθούν’’ στους συνδυασμούς των μεγάλων κομμάτων που – ενίοτε και απερίσκεπτα – μοιράζουν το χρίσμα ή τη στήριξη, είτε να παραιτηθούν από την επιδίωξη συμμετοχής στους αυτοδιοικητικούς θεσμούς.

Δεν δίνει ούτε το δικαίωμα στους κατοίκους ενός μικρού χωριού να συνεννοηθούν μεταξύ τους και να κάνουν τη δική τους ενωτική προσπάθεια για το καλό του χωριού. Πρέπει να αντιστοιχιστούν με τους συνδυασμούς που κατεβαίνουν με τη στήριξη, (ή και την ανοχή), των μεγάλων κομμάτων.

Για να συμμετέχεις στη ’’διοίκηση’’ των κοινών του τόπου σου, πρέπει να «μαντρωθείς». Και ο νομοθέτης προβλέπει και για όποιον τολμήσει να φύγει μετά τις εκλογές από το μαντρί. ‘Όχι, δεν τον τρώει ο λύκος – του στερεί ουσιαστικά τα δικαιώματα του συμβούλου, καθώς δεν του επιτρέπει να συμμετέχει πλέον στα όργανα.

2. ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ: Το εκλογικό σύστημα προβλέπει ότι αυτός που θα εκλεγεί θα λαμβάνει το 60% των συμβούλων. Αλήθεια ποια λογική θέλει τον τοπικό άρχοντα τόσο ισχυρό;

Μήπως η κρισιμότητα των θεμάτων που θα διαχειρίζεται; Μα η κυβέρνηση που διαχειρίζεται τα εθνικά θέματα, αρκείτε στην πλειοψηφία του 50%+1. Εδώ γιατί 60%;

Ο κ. Ραγκούσης υπό την επήρρεια του ενθουσιασμού από την επιτυχία του μνημονίου, δεν θυμήθηκε ότι η ’’διεφθαρμένη’’ χώρα που κυβερνά, είναι κατ΄επίφαση δημοκρατική – γι’ αυτό και διεφθαρμένη. Ο άρχοντας του 60% (έστω και αν ξεκίνησε με το 25% των πολιτών να τον εμπιστεύονται) μπορεί ουσιαστικά να κάνει ότι ’’γουστάρει’’. Να μοιράζει 15άρια και 45άρια στους φίλους του (που ενίοτε κρύβουν άλλους πίσω τους), ή να υποστηρίζει ότι ο Δήμος του χρωστάει 300 χιλιάρικα ή να εκδίδει χρηματικά εντάλματα προπληρωμής όσων δεκάδων χιλιάδων θέλει και να τα μοιράζει όπως θέλει.

3. ΕΛΕΓΧΟΣ: Το κυριότερο όπλο για την εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατίας είναι η ύπαρξη ισχυρής αντιπολίτευσης. Πόσο ισχυρή θέλει την αντιπολίτευση ο Καλλικράτης;

Ο τοπικός άρχων διοικεί με τη βοήθεια αρκετών ’’αντί’’ - (δημάρχων ή περιφερειαρχών) – έμμισθων όλων ανεξαιρέτως, έμμισθων συμβούλων της επιλογής του και υπηρεσιακής πυραμίδας της αρεσκείας του (υποστηρικτές ή υποταγμένους).

Ακόμη και ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης, ο έχων απωλέσει ενδεχομένως δια του κλήρου την εκλογή στο ύπατο αξίωμα, δεν έχει ούτε γραφείο. Εννοείτε ούτε γραμματέα για να μπορεί παραγωγικότερα να ελέγξει σε χρόνο που δεν λειτουργούν οι υπηρεσίες του ΟΤΑ, – αφού ο Καλλικράτης εξακολουθεί να τον θέλει ερασιτέχνη – τις ενέργειες της διοίκησης. Πως λοιπόν θα λειτουργήσει η δημοκρατία; Με το 40% των ερασιτεχνικά ασχολούμενων συμβούλων της μειοψηφίας, πώς να ελέγξεις το 60% των επαγγελματιών συμβούλων της πλειοψηφίας;

Προσθέστε και την έλλειψη ενημέρωσης, που ο ανώτατος άρχων μπορεί να δίνει αν θέλει και με το σταγονόμετρο. Με την άλλη «επανάσταση» της «ΔΙΑΥΓΕΙΑΣ» δυστυχώς μαθαίνουμε πράγματα που δεν θα θέλαμε (πχ. ότι στις 14-10-2010 με την ΑΔΑ:4ΙΞΠΚ-1 πληρώνονται 12,50 € για την ύδρευση γραφείου στη ΔΕΥΑ Κομοτηνής), αλλά εξακολουθούμε να μην μπορούμε να μάθουμε πράγματα που θα έπρεπε να ξέρουμε (πχ. πόσους απασχολεί η Ν.Α. Κοζάνης – υπάρχει σχετική αίτηση από 1-3-2010 που ακόμη δεν έχει απαντηθεί).

Απέναντι στους επαγγελματίες της Διοίκησης του ΟΤΑ, ο έλεγχος των ερασιτεχνών της αντιπολίτευσης. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ!

 

Επειδή όμως δε μου αρκεί μόνο η κριτική, ιδού μια πρόταση θεραπείας των αδυναμιών.

Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ εισάγει ως καινοτομία, το συνήγορο του Δημότη ή του Πολίτη και του Επιχειρηματία και στους δύο βαθμούς (Δήμο και Περιφέρεια), ώστε οι πολίτες που δε βρίσκουν το δίκιο τους με τη διοίκηση, να μπορούν να απευθυνθούν σε έναν επαγγελματία για να τους βοηθήσει. Προβλέπει ότι για την επιλογή του χρειάζεται αυξημένη πλειοψηφία. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι υποδεικνύεται από την πλειοψηφία και έχει την ανοχή μέρους τουλάχιστον της μειοψηφίας.

Αν λοιπόν συμφωνούμε ότι για να λειτουργήσει ο θεσμός του συνηγόρου αποτελεσματικά – σε ότι αφορά τον έλεγχο και τη θεραπεία των πράξεων της διοίκησης που θίγουν πολίτες και επιχειρήσεις – θα πρέπει η επιλογή του να μην εξαρτάται από την πλειοψηφία. Εφόσον την πλειοψηφία καλείται στην πράξη να ελέγχει ή να διορθώνει ο συνήγορος, τότε θα πρέπει την επιλογή του να την κάνει η αντιπολίτευση. Ας κάνουμε λοιπόν εμείς εδώ στη Δυτική Μακεδονία, ένα βήμα μπροστά. Να  δεσμευτούν από τώρα όλοι οι υποψήφιοι ότι ως πλειοψηφία μετά τις εκλογές το δικαίωμα αυτό – της επιλογής του συνηγόρου - θα το εκχωρήσουν στην αντιπολίτευση, ψηφίζοντας αυτόν που η αντιπολίτευση στο σύνολό της θα υποδείξει.