της τοπικής συμβούλου Πρωτοχωρίου κ. Έφης Τριανταφύλλου και ορισμένων ευτυχώς ελαχίστων κατοίκων του - με αφορμή την συναυλία για την δημιουργία παιδικής χαράς- οι οποίοι έχουν λόγο για τη ζωή μας, λες και εμείς είμαστε ανίκανοι να τη διαχειριστούμε, έχουμε να επισημάνουμε τα παρακάτω:
Εμείς οι παλινοστούντες του Πρωτοχωρίου είμαστε ισότιμοι Έλληνες πολίτες, σαν και σας, και δεν έχουμε ανάγκη από κανένα κηδεμόνα. Πάνε οι εποχές που οι παλινοστούντες άγονταν και φέρονταν σαν τα πρόβατα στα εκλογικά τμήματα αναγκασμένοι να ψηφίσουν όποιον υποδείκνυαν οι επίδοξοι <<προστάτες>> τους.
Σήμερα μετά από είκοσι και πλέον χρόνια παραμονής στην Ελλάδα μπορούμε να διεκδικούμε ισότιμα όπως όλοι οι Έλληνες πολίτες και δεν ανεχόμαστε να αποφασίζουν οι άλλοι για μας και χωρίς εμάς.
Πριν από είκοσι χρόνια που ήρθαμε εδώ και μέχρι σήμερα εκτός από τις αρχικές διευκολύνσεις και υποδομές που μας παραχώρησε το κεντρικό ελληνικό κράτος η παρουσία της κοινότητας εξαντλούνταν στην αλλαγή λαμπτήρων στους δρόμους και αυτοί ήταν διαφορετικοί, κατώτερης ποιότητας, από ότι στο υπόλοιπο χωριό.
Και όταν το 2009 με το πρόγραμμα Θησέας έγινε η ασφαλτόστρωση των δρόμων του συνοικισμού, αυθαίρετα, ήταν βλέπεις και προεκλογική περίοδος, δεν ασφαλτοστρώθηκαν όλοι οι δρόμοι και τα μέτρα ασφάλτου που μας λείπουν πήγαν στο κάτω χωριό, και ξέρουμε ακριβώς που πήγαν, για να ικανοποιήσουν προεκλογικά ρουσφέτια.
Δεν μας δεχθήκατε σαν συγγενείς σας πόντιους, όπως θα έπρεπε σαν πρόσφυγες σε πρόσφυγες, οι οποίοι περάσατε ξεριζωμό και προσφυγιά και πάντα έχετε παράπονα από τους ντόπιους διαχρονικά, αλλά μας απομονώσατε και πολλές φορές μας αντιμετωπίζετε ρατσιστικά αντί να μας στηρίξετε. Γιατί εμείς την προσφυγιά τη ζήσαμε τρεις φορές μία όταν πήγαμε στη Ρωσία, μία όταν εκτοπιστήκαμε από το Στάλιν και μία όταν ήρθαμε στην Ελλάδα.
Η μοναδική εξαίρεση στα 20 αυτά χρόνια ήταν ο Στρατηγός Ντζιμάνης ο οποίος σε συνεργασία με το δήμο Κοζάνης και όχι με την κοινότητα, έφτιαξε την πλατεία του συνοικισμού για την οποία κάποιοι εξέφρασαν παλι αντιρρήσεις γιατί δεν φτιάχτηκε στο κάτω χωριό και γι’αυτό ποτέ δεν ασχολήθηκαν με τη συντηρησή της δηλαδή με αποψιλώσεις και κουρέματα χόρτου τα οποία τα κάνει ο Στρατηγός με προσωπική του δαπάνη και με τη βοήθεια και άλλων εθελοντών του συνοικισμού.
Εδώ και ένα χρόνο περίπου στα όρια του συνοικισμού παράνομα και με την ανοχή της κοινότητας δημιουργήθηκε χωματερή και κανένας δεν αντιδρά γιαυτό.
Για το επίμαχο θέμα της παιδικής χαράς. Η κοινότητα έχει μία παιδική χαρά η οποία είναι εγκατεστημένη στο κάτω χωριό και η οποία δεν λειτουργεί σύμφωνα με τις οδηγίες του υπουργείου εσωτερικών με τις οποίες έπρεπε να συμμορφωθεί η κοινότητα μέχρι τον Ιούνιο του 2014.
Πέραν αυτών η κοινότητα έχει και μια δεύτερη παιδική χαρά την οποία τα αδέλφια μας οι πόντιοι, συμπεριλαμβανομένης και της Έφης, αποφάσισαν να την τοποθετήσουν και αυτή στο κάτω χωριό και σε ένα χώρο που δεν πληρεί τις προδιαγραφές, να φανταστείτε ότι για κάθε παιδί απαιτούνται 2 τετραγωνικά μέτρα τουλάχιστον.
Βλέποντας όλα αυτά ο Στρατηγός και μετά από συνεννόηση με τους κατοίκους του συνοικισμού αποφάσισαν να κάνουν μια συναυλία για τη δημιουργία παιδικής χαράς στο συνοικισμό. Έτσι λοιπόν ανέθεσε στη συζυγό του την υψίφωνο κ. Άννα Παπαδοπούλου και σε μια ομάδα νέων τοπικών καλλιτεχνών και με την συμπαράσταση του Ορειβατικού και Φυσιολατρικού συλλόγου Πρωτοχωρίου, που προς τιμή τους συμφώνησαν, να πραγματοποιήσουν αυτή τη συναυλία στην Αίθουσα τέχνης, την οποία παραχώρησε δωρεάν ο δήμος Κοζάνης.
Καταλήγοντας, θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Ορειβατικό και Φυσιολατρικό σύλλογο Πρωτοχωρίου και ιδιαίτερα τον προεδρό του κ. Γιώργο Κοκκινίδη για την αμέριστη συμπαράσταση τους και όσον αφορά τις δηλώσεις της κ. Έφης Τριανταφύλλου και όσους σκέφτονται με τον ιδιο τρόπο, το μόνο που μπορούμε να τους πούμε είναι <<αιδώς Αργείοι>>
Πόντιες μάνες και γιαγιάδες του Συνοικισμού παλινοστούντων Πρωτοχωρίου
- Το vetonews δημοσιεύει την επιστολή αγανάκτησης των νεοπροσφύγων του Πρωτοχωρίου που του εστάλη, και η οποία ανεξάρτητα απο το ύφος της, αναφέρεται σε πραγματικά και υπαρκτά περιστατικά. Εάν και δεν φέρει υπογραφές, για ευνόητους ίσως λόγους, την δημοσιεύουμε, πιστεύοντας οτι τα προβλήματα που απορρέουν απο τοπικές αγκυλώσεις δεν πρέπει να κρύβονται κάτω απο το χαλί.