επικρέμεται πανω απο το κεφαλι τους , ως δαμόκλειος σπάθη, η απευκταία πλήν πιθανή προοπτική πτώχευσης της χώρας και διαισθάνονται το δυσοίωνο του μέλλοντος τόσο για τους ίδιους όσο και για τα παιδιά τους .
Μια περίοδος δηλαδή στην οποία θα ανέμενε κανείς, πέραν της απαραίτητης αυτοκριτικής του έλληνα ψηφοφόρου για τις εκλογικές επιλογές των παρελθόντων ετών , την συνειδητή συμμετοχή του στο εγχώριο πελατειακό σύστημα και τον κραιπαλικό καταναλωτισμό των δανεικών και αγύριστων των προηγούμενων δεκαετιών και μια διάθεση αντίστασης απέναντι σε όλο αυτό που εξυφαίνεται τον τελευταίο καιρό γύρω απο το μέλλον του τόπου.
Δεν μιλάω φυσικά για συγκεντρωσούλες διαμαρτυρίας, κακογραμμένα πανό, συνθήματα - προκάτ, μπαγιάτικες ομιλίες επαγγελματιών του παρασιτικού συνδικαλισμού, καταστροφικές μολότοφ και τυφλό σπάσιμο βιτρίνων. Αυτά ξεπεράστηκαν απο την εποχή μας και κατήντησαν θλιβερά απομεινάρια μιας άλλου τύπου κουλτούρας που βίαια και στανικά επιχείρησαν οι εδώ αριστεροί να φυτέψουν στα στέρφα χώματα της μικρής αυλής μας. Αναφέρομαι αντιθέτως σε μια φανερή αποστροφή των ελλήνων πολιτών για όλη αυτή τη σαβούρα των ημερών που επιχειρείται απο πολιτικούς λακέδες, δημοσιογραφικά γιουσουφάκια και κομματικούς βασιβουζούκους ( ατακτοι τουρκοι στρατιώτες) να εμφανιστεί ως γνήσια πολιτική διαδικασία.
Υπαινίσσομαι μια ηρεμη αντίσταση των καθημερινών ανθρώπων του μόχθου απέναντι σε όλους αυτούς που επιμένουν να στρατεύονται στις ίδιες κομματικές αγέλες που χρόνια τώρα καταλήστεψαν τα δημόσια ταμεία και δημιουργησαν με τα δανεικα και αγύριστα της παπανδρεικής, σημιτικής και καραμανλικής λαίλαπας την τωρινή ελίτ των βορείων προαστείων. Κυρίως όμως μιλάω για μια υπεύθυνη στάση του έλληνα ψηφοφόρου απέναντι στην ίδια τη δημοκρατία και τους θεσμούς της, με τις εκλογές να αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία μεταστροφής του κλίματος μιζεριας που επιδιώκουν να καλλιεργήσουν τα εκλογικά ιερατεία των δυο μεγάλων κομμάτων εξουσίας. Μια ευκαιρία που για να μετουσιωθεί σε πράξη θα πρέπει να πληρεί δυο βασικές προυποθέσεις.
Αποχή απο την εκλογική διαδικασία όσων δεν μπορούν βρε αδερφέ να αφιερώσουν λίγο χρόνο απο τη ζωή τους στην αξιολόγηση των υποψηφιοτήτων και επιμένουν να ψηφίζουν με σταυρωμένα απο λακέδες ψηφοδέλτια και κριτήρια συγγένειας, φιλίας, αναγνωρισιμότητας και κάλλους- έστω και αν το τελευταίο συνήθως υποκρύπτει κάποιον κάλο εγκεφαλικό- και ψήφος ,όσων αυτάρεσκα δηλώνουν ικανότητα αξιολογησης, με βάση συγκεκριμένα αυτοδιοικητικά κριτήρια. Γνώση του αντικειμένου, ικανοτητα λόγου και σκέψης, διάθεση προσφοράς, καλλιέργεια πνεύματος και κυρίως μυαλό που να δουλεύει σε στροφές πάνω απο το ρελαντί!
Με αυτά και με αυτά ξεχάσαμε και τον δόλιο εκείνο ψηφοφόρο που τρέχει απο μάζωξη σε μάζωξη κομίζοντας θόρυβο και αποκομίζοντας ευαρέσκεια . Πλήν των βολεμένων που σπεύδουν σε τέτοιες συγκεντρώσεις για να χειροκροτήσουν, απο ναρκισσιστική το πιθανότερο διάθεση, το θλιβερό τους είδωλο, για τους άλλους δεν έχω καταλήξει ακόμα κάπου. Ισως τελικά να είναι αυτή η πιεστική ανάγκη μας να ανήκουμε σε μια ευρύτερη συλλογικότητα και να υπηρετούμε τους δήθεν υψηλούς σκοπούς της.
Ισως να φταίει και αυτό το άτιμο το DNA των προγόνων μας που ραγιάδικο και δουλικό καθώς ήτανε - προ της ένδοξης Επανάστασης βεβαίως βεβαίως - μας φορτώθηκε με το στανιό και δεν λέει να μας αφήσει. Ισως στο τέλος τέλος να έχουμε όλοι μας χαζέψει απο τον καταιγισμό βλακείας των δημοσιογραφικών πυγολαμπίδων που βραχεία καθώς είναι η ζωή τους προσπαθουν βραχεία να καταντήσουν την μνήμη και την κρίση μας. Ισως...
Ηρεμα λοιπόν και τακτικά ας προστρέξουμε στις κάλπες να ψηφίσουμε τους μνημονιακούς και τους αντίποδες τους. Καιτοι τα βρίσκω χαριτωμένα τα νέα τους ονόματα αρνούμαι να δεχτώ οτι η Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία μας θα συνεχίσει να πορεύεται με λακέδες, γιουσουφάκια και βασιβουζούκους και να βασίζει τις ελπίδες της σε χαριτωμένες πλήν θνησιγενείς πολιτικές πυγολαμπίδες. Ας είναι. Θα το υποστούμε και αυτό με την ελπίδα της απο Δευτέρας αλλαγής...
greek-publius.blogspot.com