Χωρίς να μπω στην ουσία των εξαγγελιών, τις οποίες θα κρίνουν καταρτισμένοι και αρμόδιοι εκπαιδευτικοί και επιστημονικοί φορείς, θα μείνω στα «επίμαχα» σημεία για την αποκατάσταση της αλήθειας.
ΨΕΜΑ 1: «υποχρεωτική ένταξη προνηπίων στα Νηπιαγωγεία»
Από πουθενά δεν προκύπτει ότι είναι υποχρεωτική η ένταξη προνηπίων στα Νηπιαγωγεία. Αντιθέτως, οι γονείς αποφασίζουν αν θα επιλέξουν Νηπιαγωγείο ή Παιδικό Σταθμό και αυτό με ορίζοντα εφαρμογής τριετίας.
ΨΕΜΑ 2: «διάλυση παιδικών σταθμών και χιλιάδες απολύσεις»
Φαίνεται ότι η ΠΟΕ-ΟΤΑ μπερδεύεται με προηγούμενες κυβερνητικές περιόδους, οπού οι απολύσεις εκπαιδευτικών ΕΠΑΛ, γιατρών - νοσηλευτών του ΕΣΥ, καθαριστριών και άλλων εργαζομένων ήταν στην ημερήσια διάταξη. Στην παρούσα περίοδο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ.
Όσο για την διάλυση των παιδικών σταθμών, αυτό κι αν είναι ανακρίβεια, όταν είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια έχουν εφαρμοστεί πολιτικές αύξησης των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς, προκειμένου να δοθεί λύση σε ένα υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα.
ΨΕΜΑ 3: «Παιδικοί σταθμοί ΕΣΠΑ»
Αυτοί που προσπαθούν τεχνηέντως να τρομοκρατήσουν τους πολύπαθους εργαζομένους των δομών ΕΣΠΑ με απολύσεις, που ήταν όταν για χρόνια αυτοί οι ίδιοι εργαζόμενοι περίμεναν για μήνες να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους?
Πάντως η ΕΕΤΑΑ ήδη εξέδωσε την πρόσκληση για τη νέα περίοδο 2017-2018 και την άλλη εβδομάδα ξεκινάνε οι αιτήσεις των γονέων.
ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ - ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ
Η ευθύνη που είχα το προηγούμενο διάστημα στο Δήμο Κοζάνης ως Πρόεδρος της Κοινωφελούς Επιχείρησης και Εντεταλμένος Κοινωνικής Πολιτικής μου επιτρέπει να γνωρίζω από πρώτο χέρι τα πραγματικά προβλήματα των παιδικών σταθμών και των εργαζόμενων, τόσο του Δήμου, όσο και των χρηματοδοτούμενων από το ΕΣΠΑ.
Γνωρίζω καλά πόσο δύσκολη είναι η προσπάθεια εξασφάλισης πληρότητας αυτών των δομών με παιδιά (κυρίως έξω από την πόλη) και εξορθολογισμού της κατανομής για την καλύτερη λειτουργία τους.
Έχω βρεθεί πλάι στα προβλήματά των εργαζομένων και έχω στηρίξει έμπρακτα τις προσπάθειες του Δήμου και του ίδιου του προσωπικού για την βελτίωση των συνθηκών εργασίας και την επίλυση χρόνιων προβλημάτων. Και οι εργαζόμενοι σε αυτές τις δομές το γνωρίζουν καλά αυτό.
Γιατί η δουλειά των αιρετών δεν είναι να κάνουν φτηνό συνδικαλισμό, αλλά να ακούν και να βλέπουν τα προβλήματα, να δίνουν λύσεις έτσι ώστε οι εργαζόμενοι απρόσκοπτα να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην κοινωνία.
Σε αυτό το πνεύμα οφείλει και το συνδικαλιστικό κίνημα, που χρόνια έχω υπηρετήσει, να κινείται. Με γνώμονα το συμφέρον της κοινωνίας και όχι την μικροπολιτική και την συνειδητή παραπλάνηση.
