Δυο ισχυρά και αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα διακατέχουν τους Έλληνες: Αγανάκτηση και Απελπισία και οι ρίζες τους τρέφονται από το ''θολό νερό'' της αδικίας των αποφάσεων της πολιτείας να πληρώνουν πάντα οι συνεπείς και να φοροδιαφεύγουν οι κλέφτες.
Αντίθετα όταν καλούνται να πληρώσουν ''οι άλλοι'' συνήθως δεν ανταποκρίνονται. Μεγαλύτερη απροθυμία στο κάλεσμα για περαιώσεις & λοιπές φορολογικές ρυθμίσεις στατιστικά εμφανίζουν οι σε αντίθεση με τα ΄΄κορόιδα΄΄ τους βορειοελλαδίτες. Είναι η συναντίληψη αυτών που σε κάθε κάλεσμα χρέους ''σφυρίζουν αδιάφορα'' μιμούμενοι τους ''δασκάλους'' του νομοθετικού μας σώματος, που περικόπτουν μόνον από τους άλλους και που ψηφίζουν νόμους που δεν εφαρμόζουν.
Ο κατώτερος βασικός μισθός του ανειδίκευτου εργάτη που προέβλεπε η τελευταία ''ελεύθερη'' ΕΓΣΣΕ τα 740 Ε μειώθηκαν κατά 20% στα 591,18 Ε με κυβερνητική απόφαση για τους πρωτοεργαζόμενους νέους. Η υπογραφή το 2010 3ετούς διάρκειας ΕΓΣΣΕ δίνει για την τριετία συνολικά 2,9% αυξήσεις, που εξανεμίζονται τον πρώτο χρόνο ( 2010 4,7%) από το μισό περίπου μόνο του πληθωρισμού (2009 1,2%).
Οι νέες συμβάσεις πλήρους απασχόλησης που το 2009 αντιπροσώπευαν το 79% το Φεβρουάριο του 2011 έπεσαν στο 57,2% με την εφαρμογή των επιχειρησιακών & ατομικών συμβάσεων, τα μεγάλα ποσοστά της αδήλωτης εργασίας και στο τέλος της τριετίας δεν θα είναι ούτε οι μισές. Σ' αυτά αν προσθέσουμε τη σημαντική μείωση αποδοχών, σίγουρα την περιβόητη μείωση του κόστους εργασίας. Όμως όταν αυτή πραγματοποιείται απότομα & άναρχα, με κατακόρυφη μείωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, προκαλεί ύφεση στην αγορά, υστέρηση φορολογικών εσόδων & εισφορών από εργαζόμενους- εργοδότες, συνέχιση και μεγέθυνση της οικονομικής ασφυξίας.
Η καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας που επιβλήθηκε τον περασμένο Αύγουστο, με την πρώτη αναθεώρηση του μνημονίου, δεν ήταν προϊόν απαίτησης της τρόικας, αλλά υποδείξεις ντόπιων τραπεζιτών, μεγαλοεκδοτών & μεγαλοεργοδοτών. Σε σημείο μάλιστα που τεχνοκράτης που συμμετείχε στις συσκέψεις να μεταφέρει την αίσθηση ότι .
Η κ Λούκα Κατσέλη αποπέμφθηκε από την κυβέρνηση γιατί ο αντικαταστάτης της σύντροφος Κουτρουμάνης κρίθηκε απόλυτα πειθαρχημένος – υπάκουος και άρα καταλληλότερος για την εφαρμογή των αρνητικών προβλέψεων που περιέχει η δεύτερη αναθεώρηση του μνημονίου.
Συμπερασματικά ο κ Παπακωνσταντίνου, πέρα από τα σόου με τους γιατρούς του Κολωνακίου, τους σκαφάτους και τους ιδιοκτήτες (πισίνες), απέτυχε παταγωδώς να περιορίσει την φοροδιαφυγή, χρησιμοποιώντας ως μόνιμα και μοναδικά υποζύγια τους μισθοσυντήρητους. Στο ίδιο έργο πρωταγωνιστής και ο μειλίχιος κ Ε. Βενιζέλος με την εφαρμογή οριζόντιων περικοπών, έκτακτης εισφοράς κλπ τιμωρεί τους ίδιους, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους μονίμως ασυνεπείς. .
Όμως ''ο κόμπος έφτασε στο χτένι'' δεν πάει άλλο, απογοήτευση, μαρασμός και κατάθλιψη πολλαπλασιάζουν τις αυτοκτονικές τάσεις εξαθλιωμένων ανθρώπων και κλείνουν κάθε χαραμάδα ελπίδας, για το μέλλον αυτού του κόσμου κι αυτού του τόπο. Η κατακραυγή, η αποδοκιμασία και η συσσωρευμένη οργή, ξεχειλίζουν απέναντι στην πολιτική αθλιότητας της ''ομαδούλας'' που θέλει να λέγεται ακόμα κυβέρνηση, που εκφράζει μόνο τα μεγάλα συμφέροντα και που αρνούμενη τον ίδιο της τον εαυτό την απαρνούνται οι πάντες.