Το Ισραήλ δεν είναι μόνο του. Η γεωπολιτική σκακιέρα εκεί, ήταν πάντα εχθρική για αυτό. Ταυτόχρονα, η δολοφονία του Ισμαήλ Χανίγια, έχει προκαλέσει έντονα αντί-ισραηλινά αισθήματα σε πολλές αραβικές κυρίως χώρες. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Ο Χανίγια μπορεί να λειτουργούσε σαν ιδιοκτήτης της Χαμάς, αλλά, «ήταν σημαντικός». Είχε ηγετικό προφίλ στις πρωτεύουσες της πολύπαθης περιοχής. Η δολοφονία του έλαβε χώρα, εντός της επικράτειας της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, ως καίριο πλήγμα στο γόητρο της χώρας.
Το Ιράν είναι στρατιωτικός γίγαντας σε σχέση με άλλους αραβικούς στρατούς, που έχει στο παρελθόν αντιμετωπίσει το Ισραήλ. Από την άλλη, όποιος απειλεί ή δουλεύει εναντίον του Ισραήλ δέχεται επίθεση ή εξοντώνεται. Το Ισραήλ είναι η τοπική στρατιωτική υπερδύναμη.
Ο Ισραηλινός στρατός επιζητά την ευκαιρία για έναν μεγάλο πόλεμο (βλέπε, 1967, 1973), ώστε να κατατροπώσει τον αντίπαλο για τα επόμενα 100 χρόνια. Μα δεν δολοφονείς έτσι απλά έναν πολιτικό ηγέτη, αν δεν επιδιώκεις πολεμική σύρραξη!
Είναι γεγονός πως ότι και να γίνει, δεν θα υπάρξει ποτέ ειρήνη χωρίς δύο κράτη στην περιοχή. Είναι μικρή σε έκταση, μα μεγάλη σε ιστορία. Το «εγώ…» του Ισραήλ χρειάζεται εγκράτεια.
Και τώρα τι; Στην επίθεση εναντίον της ιρανικής πρεσβείας, στη Δαμασκό είχαν προειδοποιήσει. Γιατί προειδοποίησαν; Δεν ήθελαν ανοιχτό πόλεμο. Τώρα όμως; Ισως να τον επιζητήσουν. Ή και πάλι θα αποφύγουν την κλιμάκωση οι Ιρανοί;
Το Ιράν έχει χιλιάδες πυραύλους, εκατοντάδες μικρά και μεγαλύτερου μεγέθους μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αλλά, το σημαντικότερο είναι πως δεν έχει ισχυρή Πολεμική Αεροπορία. Τα αεροπλάνα του είναι παλιά και χωρίς ανταλλακτικά. Θα το βοηθήσουν άραγε Ρωσία και Κίνα; Το πιθανότερο είναι πως όχι. Γνωρίζουν πως ένας ανοιχτός πόλεμος θα θέσει σε κίνδυνο όλο το ιρανικό οικοδόμημα.
Αν το Ιράν χτυπήσει το Ισραήλ, το Εβραϊκό κράτος θα απαντήσει και τότε, το ερώτημα θα είναι, τι θα κάνουν οι ΗΠΑ; Στην Αμερική έχουμε τις εκλογές να πλησιάζουν και τα όσα έχουν συμβεί στη Γάζα, έχουν διχάσει το Δημοκρατικό Κόμμα. Το πιθανότερο είναι πως δεν θέλουν να αναμειχτούν, αλλά θα συνδράμουν το Ισραήλ να νικήσει κι αυτόν τον πόλεμο.
Το Ιράν, σε αντίθεση με την επίθεση του Απριλίου, δεν θα χρησιμοποιήσει μικρούς πυραύλους, μα κυρίως βαλλιστικούς που θα φτάσουν στο Ισραήλ σε 10-12 λεπτά, παρά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, που θέλουν ώρες.
Η Χεζμπολάχ έχει πάνω από 100.000 πυραύλους και ρουκέτες. Το Iron Dome δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει στον όγκο πυρός που θα εξαπολυθεί και η ζημιά θα είναι μεγάλη εντός Ισραήλ. Το «ιδανικό σενάριο» του άξονα του κακού είναι, να επιτεθούν ταυτόχρονα: Ιράν, Χεζμπολάχ, Χαμάς, Χούθι και φίλα προσκείμενες στο Ιράν δυνάμεις, από το εσωτερικό του Ιράκ και της Συρίας. Αν γίνει, δεν θα είναι κατάσταση εύκολη.
Η ιστορία δείχνει, όμως, ότι το Ισραήλ βγαίνει νικητής!
Στηρίζουμε το Ισραήλ γιατί είναι όαση Δημοκρατίας ανάμεσα σε αραβικές μοναρχίες. Αλλά και το Ισραήλ, πρέπει να αλλάξει στρατηγική. Τα 12 νεκρά παιδιά στα Υψίπεδα του Γκολάν θα έπρεπε να είναι τα τελευταία θύματα αυτού του παραλογισμού.
Το σοφό Ισραήλ έχει την ευθύνη να αλλάξει την κατάσταση αυτή.
Ο Δημήτρης Ελέας είναι πολιτικός επιστήμονας και αναλυτής που ζει στη Νέα Υόρκη.
