Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: αννιτα Λουδαρου

της Αννίτας Λουδαρου

Για δευτερόλεπτα νόμισε πως εξαφανίστηκε ο χρόνος. Πως δεν βρισκόταν κάτω από τους μεγάλους, πράσινους προβολείς, δεν υπήρχε κανείς άλλος γύρω της και εκείνη δεν ήταν ξαπλωμένη στο χειρουργικό κρεβάτι.

της Αννίτας Λουδαρου

Ένα μικρό διαμέρισμα ήταν το σπίτι τους, στο ρετιρέ μιας πολυκατοικίας ανάμεσα σε εκατοντάδες παρόμοιες.

της Αννίτας Λουδαρου

Με ρωτάει πια λίγες φορές. Σε μια ακανόνιστη συχνότητα που δεν μπορώ να προσδιορίσω.

της Αννίτας Λουδαρου

Κάθεται απέναντι και σου φωνάζει. Χειρονομεί, ισχυρίζεται πράγματα ακατανόητα σε σένα. Ουρλιάζει. Σάλια ξεφεύγουν από το στόμα της,

της Αννίτας Λουδάρου

Συναντάς ένα γνωστό, ανταλλάσσετε χαιρετισμούς , αισθάνεσαι τον δισταγμό, έρχεται η σιωπή, ο κενός χρόνος, το μετέωρο βήμα.