Ο Τάσος Τέλλογλου είναι ενας απο τους δημοσιογρ;aφους που αποκάλυψε πλευρες της πολύκροτης υπόθεσης των παρακολουθήσεων του δημοσιογράφου Κουκάκη στο insidestory. Το σχολιό του στο Twitter του εχει ενδιαφέρον:
«Οι παραιτήσεις Δημητριάδη-Κοντολέοντα δέν υπεβλήθησαν επειδή κάποιοι δημοσιογραφοι επιχειρήσαμε να κάνουμε με τα μέσα που είχαμε τη δουλειά μας, αλλά επειδή ο Νίκος Ανδρουλάκης μπήκε με εισαγγελική διάταξη σε καθεστώς παρακολουθησης ταυτόχρονα με την απροθυμία του να ανοιξει το "μολυσμένο" λίνκ του predator.
Οι παραιτήσεις ήταν μονόδρομος για τον Kυριάκο Μητσοτάκη και προφανώς σε ό,τι αφορά τον Γ. Δημητριάδη δέν ήταν εύκολες.
Δεν είναι ομως το τέλος της ιστορίας. Κάποιος ανεξέλεγκτος μηχανισμός έκανε τις παρακολουθήσεις.
Μία εισαγγελέας που η κυβέρνηση επέβαλε παρά τις αντιρρήσεις της ηγεσίας του ΑΠ για το παρελθόν της. Μια ιδιωτική εταιρεία απο το Ισραήλ συνεχίζει και παράγει και διακινεί το λογισμικό απο τη χώρα μας, λογισμικό που έχει χρησιμοποιηθεί και σε άλλους πολίτες.
Η Εθνική Αρχή Διαφάνειας που εκανε την ερευνα στις καταγγελλίες Κουκάκη απλά, οπως φαίνεται απο την υπόθεση Ανδρουλάκη, κουκούλωσε τις ευθυνες. Ο ελεγχόμενος μέσω της υπερχρέωσής του τύπος και οι τηλεοπτικοί σταθμοί "επέστρεψαν" τις χάρες σε αυτή την κυβέρνηση όπως είχαν κάνει και στις προηγούμενες.
Ο ιδιώτης που δραστηριοποιείτο επί της προηγούμενης κυβέρνησης στο να "ακούει" τον αρχηγό της αντιπολίτευσης στις πιο προσωπικές του στιγμές οταν μιλάει με την σύζυγο ή την κόρη του, κάνει τώρα το ίδιο με άλλους, μερικοί ανηκουν και στο ίδιο κόμμα με τους παραιτηθέντες.
Αν ο πρωθυπουργός είχε πάρει την πρωτοβουλία δύο μήνες πρίν, οι χθεσινές εξελίξεις θα ηταν πιο πειστικές. Τώρα φαίνεται να ακολουθεί τα γεγονότα.
Μία κουβέντα και για μας: Τι χρειάζεται ο τύπος και τα ΜΜΕ σε μία κοινωνία όταν δέν ελέγχουν την εξουσία; Όταν εχουν γίνει ένα, παύουν να υπάρχουν. Απο αυτήν την αποψη είναι τραγικό να απειλούνται με διώξεις και καταστροφή όσοι προσπάθησαν να κάνουν την δουλειά τους, τέτοιες κινήσεις ενισχύουν την πεποίθηση οτι το κράτος είναι λάφυρο και κάθε ελεγχος πρέπει να εμποδισθεί.
Δεν είναι δικαίωμα ούτε αυτής ούτε καμιάς κυβέρνησης να παραβιάζει με βάση την δική της ατζέντα η πολύ περισσότερο με την ατζέντα κάποιων μελών της εκτελεστικής εξουσίας την προσωπική ζωή έστω και ενός πολίτη. Στη Δημοκρατία οπως λέει ο Ε. Βενιζέλος «οι παρακολουθήσεις είναι πρόβλημα για εκείνον που παρακολουθεί οχι για αυτόν που παρακολουθείται».