Εδώ και δεκαετίες εντείνεται ολοένα και περισσότερο η ιδεολογική πίεση και παραπληροφόρηση με στόχους: α) την επικυριαρχία των αγορών επί του δημόσιου τομέα και β) τη μείωση του κόστους εργασίας, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την κατεδάφιση και των τελευταίων δικαιωμάτων στον λεγόμενο κοινωνικό μισθό, των απολαβών δηλαδή του καθενός από εμάς από το κοινωνικό κράτους.

του Κώστα Παπαδημητρίου

Η γενιά του Πολυτεχνείου, έδιωξε την Χούντα μα έφερε το ΔΝΤ.
Είναι μια αλήθεια. Πικρή αλήθεια .
Άλλη μια αλήθεια είναι πως όταν βγούμε από αυτή την κρίση , οι σημερινοί «παίχτες» στο πολιτικό σκηνικό θα είναι παρελθόν.

του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου*

Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, το να δουλεύεις στο Δημόσιο σήμαινε, μεταξύ άλλων, μια δουλειά σε Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης του ΟΑΕΔ, με αμοιβή γύρω στις 85.000 το μήνα (σε δραχμές), χωρίς ένσημα και δουλειά έξι ωρών. Στη δουλειά αυτή θα έκανες ακριβώς ό,τι και ο κανονικός συνάδελφός σου (ο μη «καταρτιζόμενος»,

του Πάσχου Μανδραβέλη

Ενα από τα πιο ενδιαφέροντα (και έξυπνα) επικοινωνιακά τερτίπια του «χώρου» –έτσι ονομάζεται πλέον η παλαβή Αριστερά με τις παραφυάδες της– είναι οι ποικιλώνυμες «πρωτοβουλίες». Πρόκειται για χαλαρά οργανωτικά σχήματα –συνήθως παρέες– που παίρνουν βαρύγδουπα ονόματα ώστε να μένουν έκθαμβοι οι αδαείς. Φτιάχνουν ένα blog και βομβαρδίζουν τους δημοσιογράφους με ανακοινώσεις.

Τον κίνδυνο της «αποξένωσης» από την εικόνα των ελληνικών λέξεων, λόγω της αυξανόμενης χρήσης των «greeklish», επισήμανε ο καθηγητής της Γλωσσολογίας Γεώργιος Μπαμπινιώτης.

Μιλώντας στα Χανιά, σε ημερίδα του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου για τη γλώσσα, ο πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών αναφέρθηκε