Για πάνω από 90 χρόνια ο Ποντιακός Ελληνισμό έδωσε με γενναιότητα και αστείρευτες ψυχικές δυνάμεις τις μάχες του για να καταφέρει να διατηρήσει ζωντανή και άσβεστη την ιστορική του μνήμη. Κράτησε ζωντανές τις μνήμες των προγόνων του, κουβαλώντας πάντοτε μαζί του, ως ένα μοναδικό θησαυρό, τα ήθη και τα έθιμα τους, χρησιμοποιώντας τα ως οδηγό για το παρόν αλλά και για μέλλον του.
Έτσι κατάφερε να μην ξεχαστούν αυτές οι 353.000 των δικών του ανθρώπων που χάθηκαν τόσο άδικα, υπογράφοντας με το ίδιο τους το αίμα μια απ΄ τις μελανότερες σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας. Την Ποντιακή γενοκτονία.
Σήμερα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν το τι πραγματικά συνέβη εκείνες τις μέρες και αυτό οφείλεται κυρίως στην επιμονή των ίδιων των απογόνων των τραγικών Ελλήνων του Πόντου, που δεν άφησαν να περάσει ούτε μέρα χωρίς να το υπενθυμίζουν και να το διαλαλούν παντού.
Μαζί τους ενώνουμε και εμείς όλοι τη φωνή μας και ζητούμε απ΄ τη διεθνή κοινότητα να αποδώσει σ΄ αυτό το σημαντικό κομμάτι του ελληνισμού, το ελάχιστο που δικαιούται. Την πλήρη και καθολική αναγνώριση μιας γενοκτονίας που αιματοκύλισε χιλιάδες ανθρώπους και τους οδήγησε στον ξεριζωμό από τις πατρογονικές εστίες.
Η αναγνώριση της γενοκτονίας από όλους δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά μόνο μια ελάχιστη δικαίωση για μια τόσο μεγάλη θυσία.
