Α) Επί της διαδικασίας του θέματος έχω να σημειώσω τα εξής:

Το Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης απασχολήθηκε στις 28-06-2010 με την εξέταση ενστάσεων κατά της 21/2009 απόφασης του Δ.Σ. Κοζάνης. Η απόφαση αυτή είναι εκείνη η ιστορική του 1996, με την οποία χαρακτηρίστηκαν σαν κοινόχρηστοι χώροι μία σειρά εκτάσεων στο κέντρο της πόλης. Μια ιστορική απόφαση που ξαναπάρθηκε το 2001 και πρόσφατα το 2009, αφού εν τω μεταξύ είχαν ακυρωθεί οι προηγούμενες, επειδή κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι πολεοδομικές δικαιοδοσίες των Δήμων και των Περιφερειών από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Κατά της 21/2009 απόφασης λοιπόν, υποβλήθηκαν ενστάσεις από τους ενδιαφερόμενους (πολίτες και Μητρόπολη), οι οποίες εξετάζονταν στη συνεδρίαση της απόφασης Δ.Σ. τη Δευτέρα 28-06-2009.

Β) Επί της ουσίας του θέματος:

1) Η αυλή του Επισκοπείου είναι σήμερα χαρακτηρισμένη σαν κοινόχρηστος χώρος με διάταγμα του 1932 (προγενέστερο του χαρακτηρισμού του επισκοπείου ως διατηρητέον). Η απόφαση 21/2009 (και οι προγενέστερες), επέφεραν τεχνικού χαρακτήρα βελτιώσεις στο Διάταγμα του 1932 και καμία απολύτως ουσιαστική αλλαγή σ΄αυτό.

Για το λόγο αυτό ακριβώς, κρίθηκε αυθαίρετη η ¨πλάκα¨ που έπεσε στο δάπεδο του κοινόχρηστου χώρου προκειμένου να ανεγερθεί στη συνέχεια ο ναός της Αγίας Αικατερίνης. Όλα αυτά αναφέρθηκαν και προβλήθηκαν μαζί με τα ανάλογα διαγράμματα στη συνεδρίαση της 28-02-2010.

2) Η ένσταση της Μητρόπολης είχε δύο σκέλη:

Το πρώτο αφορούσε την ανάκληση της 21/2009 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου (κατά το μέρος που αφορούσε τον χαρακτηρισμό της αυλής του επισκοπείου).

Το δεύτερο αφορούσε τον αποχαρακτηρισμό του χώρου σαν κοινόχρηστο. Στην ουσία ζητούσε την ανάκληση-τροποποίηση του Διατάγματος του 1932.

Η διαφορά των δύο προτάσεων που τέθηκαν σε ψηφοφορία στο ΔΣ, αφορούσε το πρώτο σκέλος της ένστασης. Για τον αποχαρακτηρισμό του χώρου δεν υπήρχε καμία πρόταση. Αυτό λοιπόν που τέθηκε σε ψηφοφορία ήταν αν ο χώρος της αυλής του Επισκοπείου θα έμενε χαρακτηρισμένος σαν κοινόχρηστος με το Διάταγμα του 1932 ή αυτό θα τροποποιούνταν, επιβάλλοντας επαναλαμβάνω μόνο τεχνικές βελτιώσεις και καμία αλλαγή στα όρια του κοινόχρηστου χώρου.

Όλα αυτά συζητήθηκαν στο Δ.Σ., διευκρινίστηκαν, προβλήθηκαν τα ανάλογα διαγράμματα και όλα τα στοιχεία -σχέδια, μαγνητοφωνημένα πρακτικά, είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου από τις αντίστοιχες υπηρεσίες (Διεύθυνση Πολεοδομίας, Γραμματεία Δημοτικού Συμβουλίου).

3) Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου καμία σχέση δεν έχει με τη διαδικασία χαρακτηρισμού της αυθαίρετης της κατασκευής, στην αυλή του Επισκοπείου.

Η διαδικασία χαρακτηρισμού αυθαίρετου και η συνεπακόλουθη επιβολή προστίμου, είναι μία διοικητική πράξη, η οποία ολοκληρώθηκε από τις υπηρεσίες του Δήμου Κοζάνης. Οι συγκεκριμένοι χαρακτηρισμοί, ούτε ¨καλύπτονται¨, ούτε κανένα ¨συγχωροχάρτι¨ μπορεί να δοθεί από καμία απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου. Ούτε βέβαια έχει διατυπωθεί κανενός είδους τέτοια επιθυμία.

Για την ιστορία του χαρακτηρισμού των κοινόχρηστων χώρων στο κέντρο της πόλης από το 1996 μέχρι σήμερα, θα μπορούσα να γράψω πολύ περισσότερες λεπτομέρειες ή και αποτελέσματα ψηφοφοριών και πως αυτές ¨προσαρμόζονται¨ κάθε φορά.

Η μικρή αναδρομή που επιχείρησα στο πολύ πρόσφατο παρελθόν αυτής της ¨πολεοδομικής ιστορίας¨, νομίζω πως αναδεικνύει ότι διαχρονικά τόσο η Δημοτική Αρχή όσο και ο υπογράφων, που σε πολλές περιπτώσεις ήταν ο εισηγητής των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, ακολουθούν Πολιτική Αρχών με διαχρονική συνέπεια και αντιμετωπίζουν το ζήτημα των ελεύθερων χώρων στο κέντρο της Κοζάνης.

Η πολιτική αυτή είναι ιδιαίτερα απαραίτητη σήμερα, γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος να δώσουμε ανάσες ζωής στο πυκνοκατοικημένο κέντρο και να αναδείξουμε τα λιγοστά διατηρητέα κτίρια που σώθηκαν. Η ανάδειξη αυτή των ιστορικών μας μνημείων, φαίνεται να είναι από τις λίγες αναπτυξιακές δυνατότητες που έχουμε , προκειμένου να αναδείξουμε το πολιτιστικό μας απόθεμα στην ταυτότητα του Δήμου Κοζάνης, ικανή να αυξήσει την επισκεψιμότητα.

Όλα τα παραπάνω ενταγμένα σε ένα συνολικό σχεδιασμό που περιλαμβάνει δράσεις που αφορούν : την κινητικότητα και προσβασιμότητα του κέντρου, την αναδιάταξη του δημόσιου χώρου του κέντρου υπέρ των πεζών και εις βάρος του αυτοκινήτου, η ανάπλαση δημόσιων κτιρίων καθώς και το πρόγραμμα ανάπλασης των όψεων, συνιστούν έναν σχεδιασμό ικανό να αναζωογονήσει το κέντρο, ικανό να αναζωογονήσει την πόλη.

Η πρόταση αυτή κατατέθηκε ήδη δημόσια από τον υπογράφοντα και αποτελεί ταυτόχρονα πρόσκληση για διάλογο προς φορείς και πολίτες ώστε μαζί να διαμορφώσουμε το βιώσιμο δήμο του αύριο που δεν θα στηρίζεται αποκλειστικά στον λιγνίτη.

Δεν είμαι από τους ανθρώπους που δεν δέχονται την κριτική ούτε ότι έχουν το αλάθητο. Όμως όταν η κριτική γίνεται στα πραγματικά γεγονότα και τα παίρνει υπ΄ όψιν της μπορεί να είναι εποικοδομητική.

Σε κάθε περίπτωση βέβαια είναι καλοδεχούμενη, όπως και οι προτάσεις.