Δημοσιεύουμε την απάντηση του κ. Ρούση Αλεξανδρή στο σχόλιο της στήλης ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
Κύριε Κουταβά.
Με ενδιαφέρον διάβασα το κείμενο-άρθρο σας που με αφορά.
Ως προς την προσωπική του διάσταση, θα σταθώ μόνο σε δύο γεγονότα. Ένα που δεν αναφέρετε και σ’ ένα που δίνετε έμφαση. Φυσικά, δεν αναφέρετε, ότι, το 2009 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατέγραψε την πρώτη του νίκη στο Νομό (ή ΠΕ αν προτιμάτε) Κοζάνης από το 1993, την τελευταία φορά που ηγήθηκε, σε εκλογές, ο Ανδρέας Παπανδρέου. Αυτά για την ιστορική συνέπεια αυτών που γράφουμε όλοι μας. Δίνετε έμφαση σε γεγονότα που μπορεί να συνέβησαν ή μπορεί και να μην συνέβησαν, με προφανή σκοπό να προκαταλάβετε τον αναγνώστη σας για ασυδοσία και φαγοπότι. Επί των ημερών μου, ως Γραμματέας της ΝΕ Κοζάνης, όσα «τραπεζώματα» έγιναν, όσα «γεύματα» έγιναν και όσοι «καφέδες» προσφέρθηκαν, πληρώθηκαν ιδιωτικώς. Είτε απ’ όλους τους συμμετέχοντες, είτε από κάποιους που ήταν οι περισσότερο «φιλότιμοι». Ποτέ δεν έχει κοπεί «λογαριασμός» που «οδηγήθηκε» σε κάποιο δημόσιο ταμείο. Ίσως να έχετε γνώση, ίσως και ιδία πείρα για τα «τραπεζώματα» και για το που πήγαινε, ενίοτε, ο «λογαριασμός» στο παρελθόν. Δεν υπάρχει one size fits for all σ’ αυτά τα ζητήματα.
Ως προς την ουσία. Η υπουργική απόφαση Λοβέρδου (ΦΕΚ Β αρ. 1681/2011) και η επικοινωνιακή καταιγίδα εκείνης της εποχής (π.χ. για το πόσα νοσοκομεία λειτουργούν στην Ολλανδία και την ελληνική υπερβολή-πολυτέλεια ως προς τον αριθμό των νοσοκομειακών μονάδων) για την μείωση του αριθμού των διοικήσεων των νοσοκομείων του ΕΣΥ. Υπήρξε μία σημαντική μείωση του αριθμού των διοικήσεων, αν θυμάμαι καλά κάπου στις 40-45 «συγχωνεύσεις» διοικήσεων, όχι όμως και του αριθμού των διοικητών, καθώς προστέθηκαν επιπλέον αναπληρωτές διοικητές, όπως στην περίπτωσή μας Μποδοσάκειου-Μαμάτσειου.
Τα «περί στήριξης» εκ μέρους μου της απόφασης Λοβέρδου, προκύπτουν με μία απλοϊκή συνεπαγωγή. Εφόσον ήσουν Γραμματέας και στήριζες την Κυβέρνηση Παπανδρέου τότε, συνεπάγεται, στηρίζεις και τις αποφάσεις κάθε υπουργού. Στήριξη στην υπουργική απόφαση έδωσαν, οπωσδήποτε, οι συνομιλητές Λοβέρδου και συνδιαμορφωτές της απόφασής του. Το κόμμα και η ΝΕ ΠΑΣΟΚ Κοζάνης δεν ρωτήθηκε ποτέ ούτε της ζητήθηκε η γνώμη της επί του θέματος. Και εν μέρει, στα πλαίσια που είχε θέσει ο Γιώργος Παπανδρέου ότι το κόμμα είναι η Συνείδηση της Παράταξης και δεν συνδιοικεί ούτε συμμετέχει στην κυβερνητική διαχείριση, καλώς δεν ρωτήθηκε για ένα διοικητικό-διαχειριστικό ζήτημα (σημ. ο όρος μεταρρύθμιση που αποδίδεται σ’ αυτή την απόφαση, εκ μέρους σας κ. Κουταβά, είναι υπερβολικά κολακευτικός όπως εξηγώ παρακάτω). Όφειλε ο Λοβέρδος να συζητήσει, αν μή τι άλλο, εφόσον ήθελε να κάνει μεταρρύθμιση. Όχι με τη ΝΕ Κοζάνης αποκλειστικά, αλλά, με το ΠΑΣΟΚ και τα όργανά του. Αυτό είναι δείγμα και της προσωπικής πίστης-πεποίθησης του καθένα από εμάς γι αυτό που αποκαλείται Εσωκομματική Δημοκρατία. Και αφού αναφέρομαι σ’ αυτά, οφείλω να συμπληρώσω, εν συντομία και συμπερασματικά, τα εξής. Το Κόμμα μετά την ψήφιση του 1ου Μνημονίου δεν εξελίχθηκε στην Συνείδηση της Παράταξης, αλλά, κυρίως σ’ ένα αυτοματοποιημένο αμυντικό οργανισμό χωρίς διακριτή βούληση, κοινωνική δράση και παρεμβατική δυνατότητα, με αποτέλεσμα να μπει στο περιθώριο των εξελίξεων και, εν πολλοίς, σ’ αυτό οφείλεται και η ευκολία της «εκ των έσω» προσβλητικής αποκαθήλωσης του Γιώργου Παπανδρέου. Γι αυτό το γεγονός, της περιθωριοποίησης «εκ των έσω» του κόμματος, αποδέχομαι το μέρος της ευθύνης που με αναλογούσε προσωπικά.
Αυτό που αποκρύπτεται από τον δημόσιο χώρο, είναι, ότι, η απόφαση Λοβέρδου υπηρετούσε τον εξής ένα και μοναδικό σκοπό: «Σκοπός της ανωτέρω διασύνδεσης είναι ο συνολικός αριθμός των οργανικών κλινών των Νοσοκομείων του ΕΣΥ να διαμορφωθεί σε 36.035 κλίνες (από 46.783), με αντίστοιχες τροποποιήσεις των οργανισμών τους που θα εκδοθούν σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις (ΚΥΑ) έως 31.12.2011». Αυτό αναφέρει η υπουργική απόφαση Λοβέρδου. Επομένως, οι αιτιάσεις πως ο Λοβέρδος ήθελε να εφαρμόσει ένα σύστημα Hospital Trusts (στα πρότυπα του NHS της Μεγάλης Βρετανίας, πράγμα που θα ήταν εν πολλοίς ή εν μέρει επιθυμητό), μπορεί να είναι ειλικρινείς, όμως, ο σκοπός που έγιναν οι διασυνδέσεις ονοματίζεται. Είναι η μείωση του αριθμού των κλινών. Δεν είναι η δημιουργία ενός ριζικά νέου λειτουργικού και διοικητικού μοντέλου. Άλλωστε, αν ο Λοβέρδος ήθελε να είναι μεταρρυθμιστής και όχι ένα μπακαλοτέφτερο που σημειώνει και διευθετεί τις υποχρεώσεις των Μνημονίων, δεν θα ανέστειλε την παραχώρηση της αρμοδιότητας στις Περιφέρειες που προβλέπονταν στον Καλλικράτη. Και προβλέπονταν στον Καλλικράτη επειδή υπήρχαν «τύποι», όπως ο Μόσιαλος, που πίστευαν σε μία πραγματική αποκέντρωση-περιφερειοποίηση του ΕΣΥ, το οποίο υπήρχε και στον αρχικό-ιδρυτικό νόμο του ΕΣΥ το 1983, αν δεν απατώμαι. Αν ο Λοβέρδος δεν ανέστειλε την διάταξη του Καλλικράτη αλλά προχωρούσε, ως όφειλε, στην υλοποίησή της και ταυτόχρονα και στην εφαρμογή της «επιθυμίας» του για Hospital Trusts και νεωτεριστικά ευέλικτα και αποτελεσματικότερα διοικητικά και λειτουργικά μοντέλα, θα είχε κάνει μία όποια μεταρρύθμιση και όχι μία τρύπα στο νερό. Γιατί; Γιατί αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα και δεν διαχωρίζονται με την ίδια «ευκολία» που ενώνονται ή διαχωρίζονται διοικήσεις οργανισμών. Επομένως, σήμερα, χωρίς να υπάρχει πραγματική αποκέντρωση του ΕΣΥ και παραχώρηση της αρμοδιότητας στις Περιφέρειες, δεν μπορεί να υπάρξει η απαραίτητη ευελιξία στην δομή και η διαφορετικότητα στην λειτουργία των νοσοκομειακών μονάδων του ΕΣΥ, αλλά και του Συστήματος Υγείας συνολικά. Η συνολική διευθέτηση αφορά μία λεξικογραφική ακολουθία με τους στόχους που θέτει αυτός που έχει την ευθύνη διαχείρισης με γνώμονα τις ανάγκες της Κοινωνίας σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο που πρέπει οπωσδήποτε να εξυπηρετηθούν και παράλληλες διασυνδέσεις με τις υποχρεώσεις που οριοθετεί το Σύνταγμα και τους γενικότερους στόχους που θέτει η όποια Κυβέρνηση. Κοινώς, πρώτα επιλέγεις σε ποιο όραμα θέλεις να δώσεις υπόσταση, ποια λειτουργία θέλεις να έχει ένα σύστημα συνολικά και κάθε μονάδα-συνιστώσα του ξεχωριστά και μετά επιλέγεις διοικητικό μοντέλο για να εκπληρώνει τους στόχους και σκοπούς της αλλαγής με/για καλύτερα αποτελέσματα. Η Περιφερειακή Αρχή Δυτικής Μακεδονίας έχει δηλώσει εξ αρχής, με κάθε τρόπο και μέσο, πως διεκδικεί και, πλέον, είναι έτοιμη ν’ αποδεχθεί την αρμοδιότητα της διαχείρισης του Συστήματος Υγείας στην Δυτική Μακεδονία. Αυτή είναι η αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη λύση.
Η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας θέλει και μπορεί, κ. Κουταβά. Θεωρώ πως σ’ αυτό συμφωνείτε. Έχει το απαραίτητο δυναμικό, την θέληση και τις προϋποθέσεις να προχωρήσει μπροστά. Κι αυτό το αποδεικνύουν τ’ αποτελέσματα της τριετίας με τον Θόδωρο Καρυπίδη στον δημοκρατικό θεσμό του Περιφερειάρχη και τους Πολίτες στην πρώτη γραμμή. Κάποιους μπορεί και να τους στενοχωρεί η νέα περίοδος δημοκρατικής ανασύνθεσης και ανασυγκρότησης που ξεκίνησε στην Περιφέρειά μας. Η Δημοκρατία, όμως, δεν ασχολείται αποκλειστικά με τα ατομικά ζητήματα του καθενός από εμάς, αλλά, με τα ζητήματα των πολλών και ιδίως των λιγότερο ευνοημένων της Κοινωνίας μας.
Να είστε καλά…
Με εκτίμηση
Ρούσης Αλεξανδρής
Απάντηση στον κ. Ρούση Αλεξανδρή
Ο κ. Αλεξανδρής τελικά φαίνεται οτι γνωρίζει καλά για τραπεζώματα δημοσίων προσώπων, κομματικών παραγόντων του ΠΑΣΟΚ και άλλων που διαφέντευαν στα κοινά επι μακρόν στην περιοχή μας. Η πολύχρονη παρουσία του ως γραμματέας της ΝΕ ΠΑΣΟΚ θέλοντας και μη τον έβαλε να κολυμπήσει στα βαθιά νερά. Το ενδιαφέρον απο την απαντησή του είναι οτι φαίνεται να γνωρίζει αυτούς που έστελναν το λογαριασμό στο δημόσιο ταμείο εν αντιθέσει με τον εαυτό του που όπως δήλωσε που δεν το έπραξε ποτέ. Οφείλει να τους αναφέρει δημόσια και τώρα που είναι πρόσωπο με διαχειριστική πολιτική ευθύνη στο πλευρό του "ασυμβίβαστου" Θόδωρου δεν εχει παρά να το ψάξει ολίγον περισσότερο και να απευθυνθεί στον επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης η τις εισαγγελικές αρχές της χώρας.
Ιδού κ. Αλεξανδρή για δοκιμάστε ξεκινήστε απο τα μικρά, αυτές τις λεπτομέρειες καταλήστευσης δημόσιου χρήματος βάλτε το δακτυλό σας λίγο στο καυτό σίδερο για να δούμε τελικά εαν μπορείτε γα τα μεγαλύτερα και τα πιό δύσκολα που μας λέτε οτι είστε έτοιμοι.