συνδέσεις των σπιτιών για την ύδρευση και την αποχέτευση, σε οικισμούς των πρώην καποδιστριακών δήμων, που θα πληρώνουν τέλη σύνδεσης πλέον, όσο πληρώνουν και στην Κοζάνη και θα αναπροσαρμόζεται ανάλογα, (φυσικά πάντα προς τα πάνω όπως γίνεται κάθε χρόνο με τα ανταποδοτικά τέλη). Για παράδειγμα για ένα σπίτι 100 τετραγωνικών μέτρων, (πχ στην Αιανή), αν σήμερα θα έπρεπε να πληρώσει κάποιος για τέλη σύνδεσης νερού και αποχέτευσης 294 ευρώ, με τις καινούργιες αυξήσεις θα πληρώνει γύρω στα 1.180 ευρώ. Πρόκειται για άλλο ένα τεράστιο χαράτσι στις λαϊκές οικογένειες, σε μια εποχή που τραβάνε τον δικό τους Γολγοθά και ιδιαίτερα στα νέα ζευγάρια που ξεκινάνε να κάνουν οικογένεια, στην ουσία τους αποτρέπει να έχουν το δικό τους σπιτικό.

Η απόφαση αυτή ψηφίστηκε και από τους άλλους συνδυασμούς (ΝΔ – «ανεξάρτητοι»), πλην των δυο συμβούλων της λαϊκής συσπείρωσης (ΚΚΕ), ενώ ο συνδυασμός των οικολόγων – ΣΥΝ ψήφισε παρόν, αφού επικαλέστηκε λειψή ενημέρωση από την δημοτική αρχή, δηλώνοντας ότι δεν διαφωνεί με το πνεύμα της πρότασης, ως ανταποδοτικό τέλος.

Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά, η αντίθεση που είχε και συνεχίζει να έχει το ΚΚΕ με την εφαρμογή του Καλλικράτη, ο οποίος, αποτελεί γρανάζι και «ιμάντα» μεταφοράς για την πιο αποτελεσματική εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Είναι ένας ακόμα οδοστρωτήρας σε βάρος των αναγκών και της ζωής της λαϊκής οικογένειας. Σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, ο «Καλλικράτης» είναι ένα ισχυρό εργαλείο στα χέρια του κράτους του κεφαλαίου για να ξεζουμίζουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα και να κερδίζουν οι λίγοι.

Ο λαός πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματα του για την πολιτική που εφαρμόζει ο Δήμος Κοζάνης, αλλά και από τις άλλες παρατάξεις που την ψήφισαν. Οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιδράσουν στην πολιτική αυτή να γυρίσουν την πλάτη στις συγκεκριμένες παρατάξεις και να συμπαραταχθούν με το ΚΚΕ και με το ταξικό κίνημα. Να διεκδικήσουν μια άλλη πολιτική πολύ διαφορετική από αυτήν που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα. Μια πολιτική που θα έχει στο κέντρο της προσοχής της τον εργαζόμενο λαό και την κάλυψη των αυξημένων λαϊκών αναγκών του.