το μεγάλο ποτάμι της ανατροπής για τη λαϊκή εξουσία. Για να απορρίψει ο λαός τους εκβιασμούς, τις απειλές των κομμάτων και των μηχανισμών που υπηρετούν το καπιταλιστικό σύστημα, να ξεμπερδεύει με τις αυταπάτες και τα ιδεολογήματα των κομμάτων του «ευρωμονόδρομου».

Ο λαός δεν πρέπει να παγιδευτεί στα διλήμματα που του θέτουν «ευρώ ή δραχμή». Το συμφέρον του επιβάλλει να απαντήσει: Αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία που θα διαγράψει το χρέος μονομερώς. Τα λεγόμενα πατριωτικά ή αντιμνημονιακά μέτωπα είναι παγίδες και αφοπλίζουν το εργατικό λαϊκό κίνημα. Μαζί με την τρόικα, την ΕΕ, το ΔΝΤ βρίσκονται όλα τα τμήματα της ελληνικής πλουτοκρατίας. Πατριωτισμός για το λαό σήμερα είναι να μετατρέψει σε δική του περιουσία τα μονοπώλια, να πάρει τις τύχες της χώρας και τις δικές του στα χέρια του. Καμιά κυβέρνηση, όποια σημαία κι αν σηκώνει, εθνικής σωτηρίας, αριστερής συνεργασίας κ.λπ., δεν μπορεί να γιατρέψει την καπιταλιστική κρίση, να απαλύνει τις συνέπειες για το λαό. Στον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει σε βάρος του λαού η πλουτοκρατία, τα κόμματά της και οι διεθνείς της σύμμαχοι, ΕΕ και ΔΝΤ, ή βρίσκεσαι με τα μονοπώλια ή με το λαό για την ανατροπή της εξουσίας τους.

Για να βάλει ο λαός τέλος στις θυσίες για την κερδοφορία, την κρίση, το χρέος της πλουτοκρατίας, να δυναμώσει το μέτωπο κατά της ΕΕ και της Eυρωζώνης που γίνονται συνεχώς πιο επικίνδυνες στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης και της όξυνσης των αντιθέσεων.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου κατά της δικτατορίας, κατά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, σήμερα βρίσκει το νόημά και τη συνέχειά της στο δρόμο της λαϊκής πάλης και συμμαχίας κατά της αντιλαϊκής πολιτικής. Σήμερα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, 38 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου η ανάγκη για πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό είναι πιο επίκαιρη όσο ποτέ. Αποκτά μεγάλη σημασία για τους μελλοντικούς αγώνες η ισχυροποίηση της συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους, τη μεσαία αγροτιά, τις γυναίκες της εργατικής – λαϊκής οικογένειας, του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, του ΜΑΣ, της ΠΑΣΥ, της ΟΓΕ.

Η κυβέρνηση προχωρά σε συμφωνία παράδοσης του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ και τη συνδιαχείρισή του με την Τουρκία και τις ΗΠΑ, έχοντας ως οδηγό τα συμφέροντα της ελληνικής πλουτοκρατίας.
Το λαϊκό εισόδημα συρρικνώνεται δραματικά, είτε από τα αλλεπάλληλα κύματα ακρίβειας, είτε από φόρους, είτε από άμεσες μειώσεις μισθών και συντάξεων και την αναδουλειά των μικρομάγαζων που καθημερινά κλείνουν.
Έρχεται νέα φοροεπιδρομή, σε βάρος των εργατικών – λαϊκών στρωμάτων, είτε με την περαίωση σε χιλιάδες μικροεπαγγελματίες και εργαζόμενους με μπλοκάκι.
Η ανεργία έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις με μεγάλο θύμα τη νεολαία, ζήτημα που δεν αφορά μόνο τους ανέργους, οι οποίοι υφίστανται τις οδυνηρές συνέπειες, αλλά και όσους έχουν ένα μεροκάματο σήμερα. Κανένας δεν είναι απαλλαγμένος από τον κίνδυνο της ανεργίας. Η ανεργία αποτελεί ένα ισχυρό όπλο στα χέρια της εργοδοσίας για να μειώνει τις απαιτήσεις της εργατικής τάξης και να βγάλει από την αγορά χιλιάδες μικρομάγαζα.

Καταργούνται ουσιαστικά οι Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας και παγιώνονται οι βάρβαρες εργασιακές σχέσεις. Ο κοινωνικός χαρακτήρας της Ασφάλισης ισοπεδώθηκε, ενώ ήδη στην ΕΕ συζητάνε για την αύξηση του ορίου ηλικίας στα 67 και 70 χρόνια. Τα ασφαλιστικά ταμεία οδηγούνται στη χρεοκοπία.

Εμπορευματοποιείται παραπέρα η Υγεία, πράγμα που σημαίνει ότι η λαϊκή εργατική οικογένεια θα υποστεί σημαντικό πλήγμα λόγω του εξαναγκασμού να δαπανά ολοένα και περισσότερα χρήματα για ανάγκες σε περίθαλψη, φάρμακο, πρόληψη και θεραπεία.

Το σχολείο θα λειτουργεί ως επιχείρηση και οι γονείς θα αναγκάζονται να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Με το πολυνομοσχέδιο για το «νέο σχολείο», την αυτοαξιολόγηση και το σχέδιο «Καλλικράτης», η εκπαίδευση γίνεται ακόμα πιο ταξική. Αφαιρείται, ουσιαστικά, το δικαίωμα στη μόρφωση για τα παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Σήμερα, 38 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ισχύει πιο επίκαιρο και αναγκαίο από ποτέ το μήνυμα: όταν ένας λαός θέλει, μπορεί!

Σας καλούμε να δυναμώσετε την πάλη για:

Μόνιμη σταθερή δουλειά, 7ωρο – 35ωρο- 5ήμερο, για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν παροχές, όπως Υγεία, μόρφωση, λαϊκή στέγη, πολιτισμό, αθλητισμό, περισσότερο ελεύθερο χρόνο, για μισθούς και συντάξεις που θα ανταποκρίνονται στο ύψος των σημερινών λαϊκών αναγκών.

Σήμερα, 38 χρόνια μετά και όπως και τότε, έτσι και τώρα η συντριπτική πλειοψηφία είναι αυτή που παράγει, ενώ ο πλούτος πηγαίνει σε όλο και λιγότερα χέρια. Είμαστε οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου, χωρίς εμάς κάθε τι θα πάψει να κινείται. Σήμερα υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις για να ζήσουμε καλύτερα, εμείς και τα παιδιά μας. Η σημερινή οικονομική κρίση του καπιταλισμού και η προσπάθεια να φορτωθεί στις πλάτες του λαού με ακόμα πιο σκληρά μέτρα, βάζει ακόμα πιο επιτακτικά επί τάπητος το δρόμο της διεξόδου. Να απαλλαγούμε από το ζυγό των μονοπωλίων, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ.

Απαιτείται μια κοινωνία που το κουμάντο θα το κάνουμε εμείς στα μέσα παραγωγής, η βάση της θα είναι ο κεντρικός σχεδιασμός με γνώμονα τη διασφάλιση της λαϊκής ευημερίας, θα είναι ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, που όλοι θα δουλεύουν με δικαιώματα με μοναδικό στόχο η παραγωγή να τίθεται εξ' ολοκλήρου στην υπηρεσία των αναγκών μας. Μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Αυτός ο δρόμος είναι η συγκρότηση της κοινωνικής συμμαχίας, του Λαϊκού Μετώπου με στόχο μια άλλη εξουσία και οικονομία, όπου η παραγωγή, η επιστήμη, η τεχνολογία θα είναι υποταγμένη στις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες. Η Λαϊκή Οικονομία και Εξουσία μπορεί να δώσει λύση στα επίκαιρα συνθήματα «ψωμί – παιδεία – ελευθερία» και «Έξω οι ΗΠΑ», «Έξω το ΝΑΤΟ».