Είναι γνωστό τοις πάσι ότι η ΕΣΣΕ στη ΔΕΗ Α.Ε. λήγει στις 14 Φεβρουαρίου του έτους 2013. Μια σύμβαση που είναι αορίστου χρόνου, καθώς ο Νόμος 1876/90 ορίζει ότι συμβάσεις που έχουν διάρκεια πέραν του ενός έτους θεωρούνται αορίστου. Συνεπώς με όσα ο Νόμος 4046/12 (Μνημόνιο ΙΙ) ορίζει, οι συμβάσεις αορίστου χρόνου λήγουν στις 14/2/2013.

Όσοι δεν μπορούν να δουν ότι η ΓΕΝΟΠ πιέζεται προκειμένου να υπογραφεί η σύμβαση, μάλλον θα πρέπει να κοιτάξουν καλύτερα. Πιέσεις ασκούνται και μάλιστα ασφυκτικές από τις χιλιάδες των εργαζομένων που παρακολουθούν το θέμα και αναμένουν λεπτό προς λεπτό εξελίξεις που θα οδηγήσουν στην υπογραφή της σύμβασης. Εξάλλου, να μην ξεχνάμε, ότι στη συνάντηση που είχαν Ζερβός – ΓΕΝΟΠ στις 22/3/2012 και οι δύο πλευρές είχαν συμφωνήσει «στην ανάγκη τήρησης ενός αυστηρού χρονοδιαγράμματος προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος να βρεθούμε εκτός των προβλεπομένων από το Νόμο προθεσμιών». Δεν γνώριζαν τότε πότε λήγει η μετενέργεια; ή δεν διάβασαν την Εγκύκλιο που είχε στείλει η ΓΣΕΕ προς τις Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα στις 14 Μαρτίου του 2012;

Οι εργαζόμενοι δικαιολογούνται απολύτως να πιέζουν, με τον τρόπο που πιέζουν, για λόγους βασικούς, κατανοητούς και εξαιρετικά σημαντικούς.

Για λόγους που δεν είναι άλλοι από:

● Το γεγονός της αυθαίρετης περικοπής μισθοδοσίας –από όσα ορίζονται στην παρ. 5 του άρθρου 31 του Ν. 4024/11 -μέσω της μείωσης των ειδικών επιδομάτων και των προσαυξήσεων βάρδιας- στην οποία προχώρησε η Διοίκηση της ΔΕΗ σε βάρος (και εν αδίκω) των εργαζομένων σε Σταθμούς Παραγωγής και Ορυχεία. Περικοπές στις οποίες η ίδια η ΓΕΝΟΠ είχε προσδώσει προσωρινό χαρακτήρα. Έκτοτε όμως παρήλθαν 7 μήνες και η αδικία παραμένει, ενώ μεμονωμένα οι εργαζόμενοι προσφεύγουν σε αγωγές κατά της ΔΕΗ για την άρση της αδικίας.

● Το γεγονός ότι στις 14/2/12 τέθηκε σε ισχύ ο Νόμος 4046/12 (Μνημόνιο ΙΙ) στο πλαίσιο του οποίου οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου μετατρέπονται σε αορίστου, ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο των απολύσεων. Δυστυχώς από την πλευρά της Ομοσπονδίας δε φάνηκε να υπάρχει πρόθεση και δεν υπήρχε καμία αγωνιστική κινητοποίηση που θα μπορούσε να αποτρέψει τις εξελίξεις. Η μάχη σαφέστατα έπρεπε να δοθεί πριν την ψήφιση του Νόμου και όχι τώρα που προσπαθούμε να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Σε κάθε περίπτωση, είναι γεγονός ότι οι ρυθμίσεις που προτείνονται στο κείμενο της σύμβασης –για το ενδεχόμενο απολύσεων- είναι σε θετική κατεύθυνση.

● Το γεγονός ότι στη μητρική ΔΕΗ δεν υπάρχει χαρακτηρισμένο κανένα επίδομα ¨επικινδύνου εργασίας¨. Επίδομα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, δεδομένων των άκρως επικίνδυνων και ειδικών συνθηκών εργασίας που υπάρχουν στους Σταθμούς Παραγωγής και στα Ορυχεία. Είναι σαφές και δεδομένο λοιπόν το ενδεχόμενο ναυάγιο στην υπογραφή της ΕΣΣΕ -που σημαίνει ότι θα τεθούν εν αμφιβόλω τα επιδόματα που λαμβάνουν σήμερα οι εργαζόμενοι σε Σταθμούς Παραγωγής και Ορυχεία- να προκαλεί και την τωρινή τους αντίδραση. Στο σημείο αυτό να θυμίσουμε, σε όσους το ξεχνούν, ότι ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ με πρόσφατη κινητοποίησή του κατάφερε να αποσπάσει τη δέσμευση της Διοίκησης για μετονομασία του επιδόματος Κυρίων Σταθμών Παραγωγής και Λιγνιτωρυχείων σε επίδομα ειδικών συνθηκών και επικινδύνου εργασίας.
Σε ό,τι έχει να κάνει με το Σχέδιο της ΕΣΣΕ, ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ κατόπιν των όσων αποφάσισε στη συνεδρίαση του Διοικητικού του Συμβουλίου στις 8-5-2012 κάνει σαφές πως

ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΚΑΘΕΤΑ ΜΕ:

● Την πρόθεσή τους να μεταφέρουν χρονικά (και πιο συγκεκριμένα για χρονικό διάστημα δύο μηνών μετά την υπογραφή της Σύμβασης) τον χαρακτηρισμό των επιδομάτων ειδικών συνθηκών και επικινδύνου εργασίας. Θυμίζουμε ότι τον Ιούνιο του 2009 παρότι είχαμε ενάμιση χρόνο στη διάθεσή μας, δεν καταφέραμε να προχωρήσουμε στον αντίστοιχο εξορθολογισμό των επιδομάτων, με αποτέλεσμα να χαθούν 50 εκατ. Ευρώ. Γι΄αυτό δεν δικαιολογείται καμία καθυστέρηση. Ο χαρακτηρισμός να γίνει ΤΩΡΑ.

● Την μείωση της προσαύξησης της υποχρεωτικής εργασίας σε βάρος των εργαζομένων της βάρδιας. Εύλογα γεννάται το ερώτημα: γιατί θα πρέπει να αφαιρεθούν οι προσαυξήσεις από εργαζόμενους που κάνουν βάρδια στη ΔΕΗ Α.Ε. και απουσιάζουν από αυτή (τη βάρδια) λόγω ασθένειας, εξαιτίας των συνθηκών που δημιουργούν υψηλά ποσοστά νοσηρότητας από χρόνιες, ανίατες και επικίνδυνες ασθένειες;(ασθένειες που χρόνια τώρα απαιτούμε να χαρακτηριστούν ως επαγγελματικές).

● Την μείωση της προσαύξησης της αμοιβής που καταβάλλεται για τη νυχτερινή εργασία.

● Τον «Μηχανισμό Στήριξης» που δημιουργείται σε βάρος (και πάλι) των εργαζομένων της πρώτης γραμμής, αφού οι εργαζόμενοι αυτοί θα καλούνται να καταβάλλουν χρήματα για τυχόν μισθολογικές διαφορές που θα προκύπτουν από τυχόν αποκλίσεις μισθοδοσίας σε περιπτώσεις όπως είναι οι αναθέσεις καθηκόντων, μισθολογικά κλιμάκια κλπ, αφού στο σχέδιο της ΕΣΣΕ προβλέπεται ότι τα χρήματα θα παρακρατούνται από τις προσαυξήσεις της βάρδιας και τα ειδικά επιδόματα.

Επιπρόσθετα, ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ κρίνει πως είναι απαραίτητο να χαρακτηριστεί –για τους εργαζόμενους σε Σταθμούς Παραγωγής και Ορυχεία -ως παγίως καταβαλλόμενο, μέρος του επιδόματος Κ.Σ.Π. και Λιγ/χων και να προσμετράται κατά την απονομή της σύνταξης, έτσι όπως γίνεται σε εργαζόμενους των θυγατρικών ΔΕΔΔΗΕ και ΑΔΜΗΕ, που τους απονέμεται σύνταξη μεγαλύτερη έως και 25% από τους εργαζόμενους στη μητρική, παρά το γεγονός ότι οι εισφορές τους, υπέρ των ασφαλιστικών φορέων, είναι μικρότερες.
Συναδέλφισσες- συνάδελφοι

Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ αναλαμβάνοντας την υποχρέωση που έχει απέναντι στις χιλιάδες των εργαζομένων που εκπροσωπεί και λειτουργώντας πάντα στο πλαίσιο των κανόνων ηθικής και δεοντολογίας σέβεται τις αποφάσεις και τον προγραμματισμό που υπάρχει αλλά –από την άλλη- δηλώνει σαφέστατα ότι αν δεν γίνουν αποδεκτά τα όσα βάζει στο τραπέζι θα κάνει χρήση του δικαιώματος που έχει και για μονομερή διαπραγμάτευση με τη Διοίκηση της ΔΕΗ Α.Ε. προς όφελος του συνόλου των εργαζομένων που εκπροσωπεί.

Σε όσους δε επιμένουν να κλείνουν τα μάτια μπροστά στα γεγονότα ή επιμένουν να έχουν επιλεκτική μνήμη και αυτομάτως διαγράφουν αυτά που όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα επικαλούνταν και αναγνώριζαν στο Σωματείο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, προτείνουμε να ανατρέξουν στα video και στα ηχητικά ντοκουμέντα που υπάρχουν.

Σε κάθε περίπτωση, όπως κάθε φορά, ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ θα είναι παρών και σε απόλυτη ετοιμότητα για οποιαδήποτε δράση και κινητοποίηση οι συνθήκες απαιτήσουν.