Εργάζονται πολύ λιγότερο, και δεν είναι περισσότερο παραγωγικοί» δηλώνει στη γαλλική εφηµερίδα ο οικονοµολόγος Πατρίκ Αρτούς µε βάση µελέτη που συνέταξε ο ίδιος και ολοκλήρωσε προχθές.

Οπως επισηµαίνει ο κ.Αρτούς, επικεφαλής του Ινστιτούτου Natixis, πριν καταλήξει κανείς στο συµπέρασµα ότι τα προβλήµατα των οικονοµιών του ευρωπαϊκού Νότου οφείλονται στηνοκνηρία,είναι χρήσιµο να ρίξει µια µατιά στους αριθµούς.

ΟΙ ΩΡΕΣ. Σύµφωνα µεστοιχεία του Οργανισµού Οικονοµικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, το 2009 ο µέσοςόρος εργασίας στη Γερµανία ήταν 1.390 ώρες όταν στην Ισπανία ήταν 1.654, στην Πορτογαλία 1.719 και στην Ελλάδα 2.119. «Ακόµη και εάν το όριο συνταξιοδότησης είναι µεγαλύτερο στη Γερµανία (65 έτη τώρα και 67 στο µέλλον) η πραγµατική µέση ηλικία συνταξιοδότησης είναι η ίδια» προσθέτει ο γάλλος οικονοµολόγος. «Οι Γερµανοί συνταξιοδοτούνται στα 62,2 ,οι Ισπανοίστα 62,3 ,οι Πορτογάλοι στα 62,6 και οι Ελληνες στα 61,5.

Οι Γάλλοι βρίσκονται πιο κάτω, καθώς κατά µέσο όρο συνταξιοδοτούνται στο 60όέτος τηςηλικίας τους». Εξίσου αποκαλυπτική είναι η σύγκριση στο θέµα της παραγωγικότητας. Η κατά κεφαλήν παραγωγικότητα στηΓερµανία βρίσκεται στα ίδια επίπεδα µε την κατά κεφαλήν παραγωγικότητα στη Νότια Ευρώπη.

Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ. Οσο για την ωριαία παραγωγικότητατων Γερµανών, βρίσκεται κάτω από τον ευρωπαϊκό µέσο όρο αλλά δεν είναι µεγαλύτερη από αυτήν των Ελλήνων. Από πού πηγάζει λοιπόν η δύναµη της γερµανικής οικονοµίας; Σύµφωνα µε τον Πατρίκ Αρτούς, το µυστικό βρίσκεται στην καινοτοµία. Το Βερολίνο διαθέτει το 2,82% του ΑΕΠ στην έρευνα και την ανάπτυξη όταν η Μαδρίτη ή η Λισαβώνα µόλις το 1,38%.

Εξάλλου, η Γερµανία καταθέτει περίπου 77 φορές περισσότερα διπλώµατα ευρεσιτεχνίας σε σχέση µε την Ελλάδα. Ο γάλλος οικονοµολόγος απαριθµεί ακόµη στις αιτίες τα υψηλά επιτόκια καταθέσεων για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ