Η κριτική στην εκάστοτε εξουσία δεν είναι καλοδεχούμενη. Αυτό είναι εμφανές και στην περίπτωση Καραχισαρίδη. Αυτό που εντυπωσιάζει στη περιπτωσή του είναι τα συντριπτικά συμπτώματα εγωπάθειας, του αδιαμφισβήτητου εγώ που τον διακατέχουν καθώς και το σύμπλεγμα της ανασφάλειας, στο ενδεχόμενο απώλειας της καρέκλας. Τα δύο παραπάνω εντοπίζονται συνήθως σε ανεκπαίδευτους φορείς της εξουσίας και σκιαγραφούνται ως κλασικές ασθένειες των πολιτικών.
Ο κ. Καραχισαρίδης βρίσκεται σε ταραχή, έχει χάσει κάθε μέτρο ευπρέπειας και το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Με εμφανή την απώλεια ψυχραιμίας, και στην προσπάθεια του να μεγιστοποιήσει την βαρύτητα των λόγων του, χρησιμοποίησε εκφράσεις, εναντίον του προσώπου και της επαγγελματικής ιδιότητας του γράφοντος. Όπως ‘’μοιάζει να είναι δημοσιογράφος αλλά δεν είναι’’ ‘’τέτοιου είδους επίδοξοι «δημοσιογράφοι» είναι επικίνδυνοι’’, ‘’διακατέχεται από μανία καταδίωξης’’ ο δυστυχής Σ.Κ., ''τυφλωμένος από μανία καταδίωξης’’ ‘’επαγγελματίας λασπολόγος’’ κλπ.
Είναι θλιβερή η εικόνα του σκηνοθέτη και καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, που ενώ λόγω θέσης πραγματεύεται την ελευθερία του λόγου και την αναγκαία κριτική στην εξουσία, όταν έρχεται η ώρα της αλήθειας όχι μόνοι δεν είναι έτοιμος να αντέξει την κριτική στα έργα της διοίκησης του, αλλά καταφεύγει σε βρώμικα προσωπικά υπονοούμενα για να υπερασπιστεί τα πεπραγμένα του.
Οσες φορές ασχοληθήκαμε με τον θεσμό που υπηρετεί ο συγκεκριμένος δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή που να αμφισβητήθηκε η προσωπικότητα και επαγγελματική ιδιότητα του ανδρός. Αφήνω πίσω λοιπόν τους μειωτικούς χαρακτηρισμούς, η συγχώρηση έχει στοιχεία λύτρωσης ελπίζοντας ότι θα καταλάβει το λάθος του.
Οφείλαμε να αναφέρουμε το αυτονόητο αυτό που κουβεντιάζουν όλοι οι φίλοι του θεάτρου οτι ‘’Όταν σ'ένα ΔΗΠΕΘΕ λόγω περικοπών χρηματοδότησης (Κράτος και Περιφέρεια) η ακόμη και λόγω έλλειψης σοβαρού σχεδίου από πλευράς της διοίκησης δεν λειτουργεί η κεντρική σκηνή του Θεάτρου, στην ουσία είναι σαν να μην υφίσταται το ίδιο το Θέατρο, και ως εκ τούτου μπορεί να φαντάζει ως μη αναγκαία η ύπαρξη του καλλιτεχνικού διευθυντή’’.
Ο κ. Καραχισαρίδης έχει συνηθίσει τα παλαμάκια της πλατείας, και νομίζει ότι έτσι πρέπει να γίνεται από όλους τους θεατές του παιχνιδιού. Κάνει λάθος, ας αναζητήσει αλλού τους παλαμάκηδες γύρω από το ΔΗΠΕΘΕ και σε ορισμένα τοπικά λιβανιστήρια του σιναφιού μας (μμε).
Ο κ. Καραχισαρίδης έγραψε 4267 λέξεις, αλλά ξέχασε να πει ότι το Φεστιβάλ αφήγησης από το 2011 έως το 2013 το παρακολούθησαν 982 θεατές με έσοδα από εισιτήρια, χορηγίες και επιχορηγήσεις περί τις 11.000 € και με κόστος 38 .0000 €. Την διαφορά ποιος την πληρώνει;
Αναδείξαμε ότι με ευθύνη Καραχισαρίδη, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ κ. Πελασγός το 2011 έλαβε αμοιβή 6.000 € όταν το κόστος της εκδήλωσης ήταν 26.000 € με τις εισπράξεις από τα εισιτήρια εκείνης της χρονιάς να είναι λιγότερα από 3.000 €.
Αναδείξαμε ότι με ευθύνη του Καραχισαρίδη, εκτός από τον Πελασγό, το ΔΗΠΕΘΕ πλήρωνε και την σύζυγο του που συμμετείχε ως μουσικός στις παραστάσεις.
Αναδείξαμε ότι ο κόσμος δεν θέλει να παρακολουθεί ένα ξενόγλωσσο Φεστιβάλ Αφήγησης στο οποίο συμμετέχουν φίλοι και γνωστοί του καλλιτεχνικού διευθυντή με αποκλεισμένους τους Έλληνες αφηγητές.
Αναφέραμε τι κάνουν και άλλοι δήμοι σε άλλες περιοχές της χώρας αναδεικνύοντας τα προγράμματα του φεστιβάλ.
Αναδείξαμε ότι την ώρα που χρηματοδοτούμε την μαύρη τρύπα του Φεστιβάλ αφήγησης δεν πραγματοποιήθηκε το 2o διεθνές Φεστιβάλ jazz Κοζάνης που την πρώτη χρονιά παρακολούθησαν τουλάχιστον 1500 πολίτες από την Κοζάνη και αλλού.
Σημειώσαμε ότι δεν ενισχύθηκε περεταίρω το Διεθνές σεμινάριο Μουσικής Κοζάνης. Και επιμένουμε στα τελευταία γιατί η Κοζάνη με την μουσική αύρα που διαθέτει και το υλικό των μουσικών της με διεθνή παντιέρα, προσφέρει την δυνατότητα να οργανώνει Φεστιβάλ μουσικής για πολλούς και όχι ξενόγλωσσων παραμυθιών για ολίγους και εκλεκτούς.
Αναφέρει ότι αποφασίστηκε να μην πραγματοποιηθεί το Φεστιβάλ λόγω εκλογών αλλά μετά τις εκλογές, το κανόνισε λέει ο ίδιος με τον νέο δήμαρχο. Μας εγκαλεί γιατί δεν γνωρίζαμε την κατ’ιδία συζήτηση του και συμφωνία. Έχει δίκιο, γιατί ούτε τότε γνωρίζαμε ότι με την ιδιότητα του οικονομολόγου – σκηνοθέτη διορίστηκε Εκτελεστικός διευθυντής των Special Olympics, «Αθήνα 2011» και μέλος της Οργανωτικής των αγώνων. Και όταν τέλειωσαν οι αγώνες επέστρεψε εκ νέου στην καρέκλα του καλλιτεχνικού διευθυντή - πάντα σε συνεννόηση με τον δήμαρχο - για να συνεχίσει να διευθύνει ένα ΔΗΠΕΘΕ του οποίου η κεντρική σκηνή δεν λειτουργεί.
Δικαίωμα του να αναζητά τις επαγγελματικές ευκαιρίες με τις πολλαπλάσιες αποδοχές αλλά ποιος άλλος εργαζόμενος πολίτης στην χώρα της κρίσης και της ανέχειας μπορεί να έχει τέτοια μεταχείριση όπως ο συγκεκριμένος; Σημειώνω ότι, με άδεια του ΔΗΠΕΘΕ αποχώρησε από την διεύθυνση Θεάτρου για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην θέση του Εκτελεστικού διευθυντή των αγώνων, φυσικά με πολύ περισσότερες αποδοχές, το ΔΗΠΕΘΕ δεν τον αντικατέστησε και ούτε προσέλαβε άλλον στην θέση του. Όταν τελείωσε το συμβόλαιο , ο κ.Καραχισαρίδης επέστρεψε ως καλλιτεχνικός διευθυντής χωρίς γρατζουνιά στον παλιό ασφαλή εργοδότη.
Τέλος, όσοι βιοπορίζονται από τα χρήματα του ιδιωτικού τομέα γνωρίζουν από πρώτο χέρι τον διαρκή και καθημερινό αγώνα ζωής, την συνεχή επαναβεβαίωση σε αυτούς που πληρώνουν ότι είσαι χρήσιμος. Είμαι περήφανος κ. Καραχισαρίδη που εδώ και 22 χρόνια δεν χρειάσθηκε να ‘’τα πώ’’ με κανένα δήμαρχο, η γενικό γραμματέα, βουλευτή, υφυπουργό, υπουργό για να εξασφαλίσω οικονομικό συμβόλαιο.
koutavas@otenet.gr
διαβάστε:
- http://www.vetonews.gr/editorial/item/22666-synexizontai-ta-paramythia-kai-to-festival-afigisis-eno-den-ginetai-to-2o-diethnes-festival-jazz-kozanis
- http://www.vetonews.gr/editorial/item/19383-ta-paramythia-tou-festival-afigisis-kozanis
