Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Ελισσαίος Βγενόπουλος

Μια φιλία που μοιάζει με έρωτα

Τίποτα δεν κρίνει και δεν προκρίνει καλύτερα μια φιλία από τον χρόνο. Όπως ο έρωτας γυμνώνει τα σώματα των ανθρώπων έτσι και ο χρόνος μέσα από τις αντιπαλότητες, τις συγκρούσεις και τις αντιθέσεις της φιλίας ξεγυμνώνει τους

εκεί που το πάθος διχοτομεί την ιστορία

Η έντονη επιθυμία όταν γίνει  καταπιεσμένη παρόρμηση αφρίζει, γίνεται συναίσθημα, το συναίσθημα πάθος, το πάθος ακατανίκητη τρέλα και η τρέλα ακαταμάχητη παραφροσύνη,

Στο καμίνι της Μνήμης

Πού θα βρεθεί αυτή η μεγάλη σημαία, το  τεράστιο φλάμπουρο να κρύψει τη μεγάλη ντροπή, την άφατη οδύνη, το τεράστιο όνειδος να σκοτώνονται αθώοι άνθρωποι, να βιάζονται γυναίκες, να θανατώνονται παιδιά; Έτσι κι αλλιώς

Οι αποχρώσεις της αλλοτρίωσης 

Κάποιες φορές όταν ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν διαπιστώνουμε ότι ζούμε μέσα στον πραγματικό κόσμο για λίγο, για μερικά χρόνια, μέχρι να αποκτήσει η μνήμη μας ένα άλμπουμ στιγμιοτύπων,

Πρωινό κατά  την «προϊστορική» εποχή των νεανικών μου χρόνων, κατέβαινα την Ευριπίδου με κατεύθυνση στην πλατεία Κουμουνδούρου. Ο ήλιος είχε καβαλήσει τα δίπατα της Αθηνάς και τεμαχιζόταν σε λωρίδες ανάμεσα σε